Oby w piekle podawali piwo

Recenzje książki: Oby w piekle podawali piwo (5) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: Sztukater.pl Pani M

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Pozwólcie, że opowiem dziś o pewnym bestsellerze „New York Timesa”.
   Na okładce czytamy: "Może uczysz się, a może już pracujesz. Pewnie płacisz podatki, chodzisz na wybory i czasami nawet robisz coś dla ogółu. Pomagasz sąsiadce. Chronisz przyrodę i bierzesz odpowiedzialność za swoje czyny. Segregujesz śmieci. Słowem — jesteś świadomym obywatelem. Masz cel, który starasz się zrealizować. Twoje życie jest uporządkowane i podporządkowane zasadom, które akceptujesz i które akceptuje społeczeństwo. A przecież wcale nie musisz tak żyć! Tę książkę najlepiej po prostu odłożyć na półkę. Nie nauczysz się z niej niczego pożytecznego. To opowieść o całkowicie nagannym życiu, pełnym pijaństwa i dość przypadkowego seksu, za to pozbawionym jakichkolwiek celów i zasad. Napisana dosadnym, ostrym językiem, lekka i dowcipna. Nie znajdziesz tu recepty na sukces, ale możesz liczyć na niespotykaną, choć zupełnie nieakceptowalną społecznie rozrywkę. Jeśli jednak upierasz się przy szukaniu głębszego sensu tej opowieści, możesz potraktować ją jako manifest wolności i bunt przeciwko systemowi". Brzmi kontrowersyjnie. Przynajmniej w moim przekonaniu.
    
   Tucker Max, autor książki, według wydawcy i samego siebie jest kompletnym gnojkiem, pijakiem i kobieciarzem. Brak mu choćby cienia empatii. To egoista, narcyz i erotoman. Upija się w każdych warunkach (najchętniej na cudzy koszt), zaczepia nieodpowiednie osoby (zanim to sobie przemyśli) i uprawia seks z każdą kobietą (którą zdoła do tego namówić). Jest mu z tym wszystkim dobrze i nie ma zamiaru niczego zmieniać. Innymi słowy, to człowiek szczęśliwy i spełniony. W końcu jeśli piekło istnieje, to na pewno serwują tam piwo!
   Uwierzcie mi, w życiu czytałam wiele mniej lub bardziej kontrowersyjnych książek, ale z przejściem przez tę miałam ogromne problemy. Nie do końca wiem, z czego to wynika. Starałam się podejść do historii z dystansem i z przymrużeniem oka, lecz nie byłam w stanie tego zrobić. To mnie przerosło. Niespecjalnie przemówił do mnie język, jakim posługiwał się autor.
    
   Nie mogłam narzekać na nudę, to na pewno. Działo się sporo rzeczy, niekoniecznie przeznaczonych dla oczu niepełnoletnich czytelników. Tak, wiem, zabrzmiałam jak moherowa ciocia i zdaję sobie z tego sprawę, ale nie chciałabym, żeby moje nastoletnie dziecko czytało książki, w których alkohol leje się strumieniami, a przez łóżka bohaterów przewija się wiele kobiet. Jestem dość luzacka, lecz nie na tyle.
   Nie jestem konserwatywną czytelniczką, lecz publikacja "Oby w piekle podawali piwo" niespecjalnie przypadła mi do gustu. To nie są moje klimaty. Jak dla mnie była zbyt obcesowa (nie wierzę, że to piszę... ja, człowiek, który nie o takich książkach prace dyplomowe pisał). Tuckera Maxa trudno polubić. Jest kontrowersyjną postacią. Nie ma żadnych wyrzutów sumienia i w sumie nawet może pójść do piekła. Co mu tam, byleby tylko w piekle podawali piwo. Więcej mu do szczęścia nie potrzeba.
   Musicie sami odpowiedzieć sobie na pytanie, czy chcecie przeczytać tę książkę. Jeśli nie przeszkadzają wam seks, alkohol i bohater, który ma tyle za uszami, że cud, iż udaje mu się jakoś trzymać głowę - możecie śmiało sięgnąć po "Oby w piekle podawali piwo". Mnie ta książka nie przypadła specjalnie do gustu, ale nie uważam, że jest zła. Tego o niej powiedzieć nie mogę. Byłoby to z mojej strony nie w porządku.

2. Recenzja: jejŚwiat Małgorzata Pypeć

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Istnieją książki, które czytamy po to, aby się czegoś nauczyć i czerpać z nich wiedzę. Na przeciwległym biegunie są jednak pozycje, które sprawdzają się w zupełnie innej roli – pozwalają na odprężenie i rozbawiają nas do łez. Taką właśnie propozycją jest książka „Oby w piekle podawali piwo”. I choć jedynym, czego się z niej dowiemy, to nowe sposoby na to, aby skutecznie się rozerwać, to wyróżnia ją jedna rzecz – większość z czytelników nie tylko uśmiechnie się podczas lektury, ale nierzadko wybuchnie śmiechem.
   Tucker Max, autor książki, opisuje w niej historie bazujące na swoich własnych doświadczeniach. Tematami, które niezmiennie pojawiają się w poszczególnych rozdziałach, są głównie imprezy, obficie zakrapiane alkoholem, na których bohater poznaje kolejne kobiety, przeżywają wzloty i upadki. 
   Książka momentami może wręcz oburzać, ponieważ przygody bohatera z pewnością nie sprawiają, że myślimy o nim jak o grzecznym chłopcu. Całość opisana jest jednak z tak dużym dystansem do współczesnego świata, że nie sposób nie nabrać do bohatera choć odrobiny sympatii. Pomimo tego że sam siebie opisuje jako typowego niegrzecznego chłopca, przed którym matki ostrzegają swoje córki. Jego przygody momentami wywołują szczery śmiech.
   Znajdziemy w niej wiele zabawnych historii, jak chociażby pierwszy rozdział, w którym autor opowiada o tym, do czego może doprowadzić zabieranie alkomatu na weekendowe spotkanie ze znajomymi. Choć sama tematyka książki wydaje się być dosyć monotonna, to jednak duże dawki humoru sprawiają, że czyta się ją z zainteresowaniem.
   Śledzenie przygód bohatera – zabawnych, oburzających a niekiedy wręcz przerażających – wciąga i sprawia, że powieść staje się doskonałą rozrywką. Motywem przewodnim jest chęć wyrwania się z wszelkich barier i ograniczeń, jakie nakładają na nas społeczne konwenanse. Bohater nie przejmuje się tym, co pomyślą o nim inni – robi jedynie to, co sprawia mu przyjemność. Ten sprzeciw wobec zasad dorosłego świata jest pociągający nie tylko dla bohatera, ale też dla czytelników, którzy z łatwością zanurzą się w opisywane wydarzenia.
   „Oby w piekle podawali piwo” to książka, która została podzielona na krótkie rozdziały napisane przystępnym, czasami aż nazbyt prostym językiem, odzwierciedlającym opisywane wydarzenia. Autor rozpoczął spisywanie zawartych w nich historii, mając ponad dwadzieścia lat. Był wówczas mężczyzną, takim jak wielu w jego wieku – lubiącym alkohol, dobrą zabawę i kobiety. Tym, co wiele wnosi do całej książki jest krótkie posłowie, które Tucker Max dodał przed tegorocznym wydaniem swojej powieści. Doskonale wyjaśnia ono sens i powody, dla których nie tylko sama książka, ale przede wszystkim historia jego życia, wpłynęła na to, kim jest teraz i w jaki sposób wygląda jego życie.
   „Oby w piekle podawali piwo” nie jest z pewnością książką dla wszystkich. Spodoba się w szczególności młodym osobom, które nie obawiają się dosadnych opisów weekendowych imprez i historii, które mają podczas nich miejsce. To doskonała książka również dla tych, którzy szukają pozycji, przy których mogą się zrelaksować i poprawić sobie humor.

3. Recenzja: fantasy-bestiarium.blogspot.com

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   „Oby w piekle podawali piwo” autorstwa Tuckera Maxa opowiada historię pewnego mężczyzny, który jest zarazem alkoholikiem i seksoholikiem. Poznajemy Tuckera Maxa mężczyznę bez zahamowań, który żyje od imprezy do imprezy i łamie wszelkie utarte schematy dobrego smaku i dobrych obyczajów. Książka potrafi wzbudzać spore kontrowersje podczas czytania i sprawić, że nie raz setnie się uśmiejemy podczas lektury.
   
   Tucker Max to mężczyzna bez zahamowań, dla którego najbardziej liczy się dobra zabawa, szybkie kobiety i mocny alkohol. Jest egoistą, który potrafi myśleć tylko i wyłącznie o sobie, owładnięty wieloma nałogami stacza się na samo dno i co najlepsze jest mu z tym bardzo dobrze. Max nie ma zamiaru niczego zmieniać w swoim życiu, które definiuje ilość zaciągniętych do łóżka kobiet i litry wypitego alkoholu. Tucker Max nie ma żadnych wyrzutów sumienia i nawet mógłby trafić do piekła, pod warunkiem, że podawaliby tam piwo.
   
   Lektura niekoniecznie musi przypaść każdemu do gustu, osobom o nieco konserwatywnych poglądach może wydać się nazbyt wulgarna i obcesowa. Historia wypełniona wieloma scenami pijaństwa i przypadkowego seksu wypełnia karty książki, sprawiając, że nie znajdziemy miejsca na nudę. Tucker Max nie wzbudza sympatii i jest postacią dość kontrowersyjną. Co nie znaczy, że o jego losach czyta się nie ciekawie. Co to, to nie. Książkę przeczytałem z dużą ciekawością i poniekąd można zrozumieć postępowanie głównego bohatera. Całość napisana jest dosadnym i wulgarnym językiem, dodatkowo podkreślającym rozrywkowy walor książki. Jest to naganna rozrywka, która pomimo braku celowości i jakichkolwiek zasad potrafi dostarczyć sporo dobrej zabawy.
   
   „Oby w piekle podawali piwo” jest książką, przy której naprawdę się świetnie bawiłem. Podczas czytania nie raz można się wzdrygnąć dzięki sugestywnym opisom i zwrotom akcji, co dodatkowo dodaje tej pozycji niepowtarzalnego smaczku. Miejscami obrzydliwa i obsceniczna przyciąga do lektury i sprawia, że nie możemy się od niej oderwać. Z pewnością sięgnę jeszcze nie raz po książki tego typu, gdyż są świetną metodą na odreagowanie i miło spędzony czas. Polecam.

4. Recenzja: cosnapolce.blogspot.com Northman; 2016-10-23

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Człowiek, którego można albo nienawidzić, albo uwielbiać, łamiący bariery obyczajowe, obrażający definicję poczucia dobrego smaku alkoholik (i seksoholik zarazem), a jednocześnie idol tych, którzy mają wszystko gdzieś i jarają się życiem w ciągłym zgiełku imprez i przygodnego seksu:) ... W powyższym, jednym tylko cytacie zawiera się esencja tej książki!:)) Panie i Panowie: oto Tucker Max!
    

   Max w dużej mierze spisał w tej książce swoje, nazwijmy to "przygody" ;), opisane wcześniej na prowadzonym przez siebie blogu. Historie pochodzą przeważnie sprzed kilkunastu lat, lecz w żadnym razie nie odbiera im to pikanterii, barwy ani cudownie obrazoburczego wydźwięku jakie ze sobą niosą. Budzą po prostu uśmiech - na przemian z głośnym śmiechem!
    

   Przez strony (i łóżka, przyczepy kempingowe, toalety, itd. itp.) przewija się dziewczyna za dziewczyną, alkohol leje się strumieniami (aż się wierzyć człowiekowi nie chce, że można tyle wypić i wciąż... żyć), eksces goni eksces, a całość opowiedziana jest rozbrajająco szczerze, bez żadnego owijania w bawełnę. Zapewne część (większość?) historii należy potraktować z dużym przymrużeniem oka (i z poprawką na małe podkoloryzowanie), jednak nie ma to znaczenia: ta lektura ma być ROZRYWKĄ. I tak też jest :) ...
    

    

   Nie ma sensu się oburzać na kilka (no dobra, wiele) rzeczy jak... seksizm, obrażanie kogo tylko popadnie, obrzydliwości w rodzaju tego, co się może wydarzyć w hotelowym holu kiedy człowiek musi pędem do toalety (brrr!... to było naprawdę straszne...), czy podsycanie stereotypów i szydzenie zarówno z przyjaciół, jak i z przygodnie poznanych ludzi... Umówmy się: ta książka nie jest i nie ma być poprawna politycznie. Ma BAWIĆ. Z tego zadania wywiązuje się znakomicie!
    

   Można mówić co się chce, można się oburzać, nazywać takie książki szmirą, ale prawda jest nieco inna: takie książki mają być przede wszystkim dobrą zabawą dla czytającego. "Oby w piekle podawali piwo" jest właśnie taką książką. Ja bawiłem się przednio. I wszystkim Wam też to polecam: TUCKER MAX GWARANTUJE DOBRĄ ROZRYWKĘ! (nawet jeśli według co poniektórych nie jest ona najwyższych lotów).

   
   Sprawdźcie koniecznie czy w piekle podają piwo! ;)

   Gorąco polecam.

5. Recenzja: DobreRecenzje.pl Edyta; 2016-10-23

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Jeżeli w książkach rażą Was przekleństwa, luźny stosunek do seksu i zamiłowanie do alkoholu różnego gatunku – to zdecydowanie nie jest to odpowiednia książka dla Was.Od razu lojalnie uprzedzam, że autor ma naprawdę bardzo luźny stosunek do wszystkiego, nie przejmuje się wykorzystywaniem i upokarzaniem ludzi, zdecydowanie lubi zabawę i za bardzo nie przejmuje się tym co sądzą o nim inni.
   
   W tej książce znajdziecie wiele historii z życia Tuckera, jak i z życia jego przyjaciół.Trochę z lat studenckich a trochę kiedy jego status był inny niż „student”. Jego życie to ciągła zabawa, alkohol, dobra impreza, dobra zabawa, oraz dobry seks nieważne czy z przypadkowa dziewczyną czy nie. Odmawiać kobiecie zdarza się mu prawie wcale, a gdy raz mu się zdarzyło, to potem wyleciał za to z pracy. No i jak tu być poważnym?
   
   Znajdziecie tutaj m.in. historię o praktykach studenckich, o barze sushi i alkomacie Tuckera, a także o zakładzie kiedy to Max założył się z kolegami, że umówi się z dziewczyną która zgłosi się poprzez jego aplikację randkową. Co z tego wyszło? Cóż, niektóre sytuacje to naprawdę szczęśliwe zakończenia, bo o mały włos, a albo bohater albo jego koledzy mogliby trafić do szpitala, niektóre historie są zabawne, a inne wręcz pouczające.
   
   Książka zdecydowanie będzie dobra  dla tych, którzy chcą się odstresować i zapomnieć o swoim ciężkim codziennym życiu. Dla tych którzy potrzebują właśnie takiego oderwania od rzeczywistości, chcą poczytać o kimś kto przeciwstawia się wszelkim regułom i o tym jakie konsekwencje się z tym wiążą.
   
   Historie są dosyć krótkie, szczegółowo spisane pod względem dat. Kiedy się to zdarzyło, a kiedy zostało napisane – tak dokładnie przed każdą historią (oprócz tytułu) wygląda małe wprowadzenie. Cóż, mimo wszystko, śmiem twierdzić, że chyba nikt z nas nie chciałby być w paczce Tuckera, albo co gorsza – stać się jego ofiarą.
   
   Ja jednak uważam, że zabawa to nie wszystko co liczy się w życiu.

więcej recenzji

ukryj recenzje