Mistyka codzienności

Pierwszą książkę o. Joachima, jaką przeczytałem, była "Kobieta, boska tajemnica". Pamiętam jak dziś jak wiele śmiechu mi przysporzyła Chyba przez miesiąc po jej przeczytaniu stanowiła dla mnie wybitny dowcip, jako najbardziej niezyciowa i niepraktyczna pozycja jaką kiedykolwiek miałem w rękach. Mimo to postać autora nie zapadła w mojej pamięci jako kogoś, kogo należy na zawsze skreślić ze swojej listy czytelniczej, ale raczej jako budzącą głębokie zastanowienie. Okazuje się, że tamto wrażenie nie było mylne. Jak się okazuje ojciec Joachim jest, znaczy był, wybitnym mistykiem oraz człowiekiem o niesamowitej głębi spojrzenia. Mistyka codzienności to wybitna książka. Z jednej strony bardzo trudna (pod względem treści) i wymagająca czasu, ale z drugiej charakteryzująca się swoistym rytmem i płynnością myśli, które sprawjają, że czyta się ją bardzo szybko, jak książkę akcji. Bardzo rzadk się coś takiego spotyka. Sama treść jest doskonale ujęta w tytule - mistyka codzienności, czyli o tym jak przeżywać wiarę na sposób duchowy, intelektualny i emocjonalny jednocześnie nie tracąc kontaktu ze światem i rzeczywistością, ale właśnie czerpać z nich radość i je celebrować bez niepotrzebnego związania. Naprawdę niesamowita to ksiązka i z pewnością nie raz jeszcze ją przeczytam, bo wiem, że raz to zdecydowanie za mało. Bardzo polecam.