Miesięcznik Egzorcysta listopad 2016

W islamie prawo zemsty (oko za oko, ząb za ząb) było wszechobecne wśród dzieci, z którymi pracowałam. Rozmawiałam z nimi wiele na ten temat. Dopiero po jakimś czasie wprowadziliśmy wzajemne przepraszanie się i pojednanie, które zapobiegało zemście. Wielkim zaskoczeniem było dla mnie to, że muzułmańskie wychowawczynie podjęły ten nowy zwyczaj relacjonuje s. dr Anna Siudak ze zgromadzenia Franciszkanek Misjonarek Maryi, która przez wiele lat mieszkała i pracowała w krajach muzułmańskich. Rozmawiałem z wieloma ludźmi wierzącymi i niewierzącymi. Zacząłem uświadamiać sobie, że poza islamem są inne religie. Pośród nich dostrzegłem chrześcijaństwo. Po rozmowie z innymi osobami zacząłem prostować w swoim umyśle błędne idee, które zdobywałem w szkole, z lektury Koranu czy na podstawie własnego doświadczenia. () Czytając Biblię, odkryłem Jezusa przemawiającego i działającego. On pokazuje, jak kochać bliźniego, jak mu przebaczać. Jezus jest moim Panem wyznaje Abdur Rauf, muzułmanin nawrócony na chrześcijaństwo. W Koranie i hadisach (dwóch tomikach wypowiedzi przypisanych Mahometowi) podbój jest całkiem konkretny. Chodzi o to, aby walczyć aż do momentu, gdy przeciwnik się nie podda i nie poniesie konsekwencji w sytuacji poniżenia (Koran, sura 9, 29). Sira (oficjalna biografia Proroka) mówi więcej o wojnach niż o czymś, co Europejczyk nazwałby religijnością mówi prof. Rémi Brague, francuski filozof i znawca myśli arabskiej, w wywiadzie dla naszego miesięcznika. Dr Wincenty Łaszewski w tekście Bóg daje znak swej obecności podkreśla: Znane są () historie nawrócenia innych bojowników Państwa Islamskiego. Wielu z nich spotkało Człowieka, który objawił im się i uzdrowił ich z różnych dolegliwości i ran. Gdy zrozumieli, że był to Jezus, przyjęli Go jako swego Mesjasza, mimo że znajdowali się na terytorium Państwa Islamskiego i sami dla niego walczyli. Po nawróceniu byli gotowi umrzeć za Jezusa. Z kolei Esam Fawzy w artykule Najpotężniejsze imię wskazuje: Krzyż stanowi poważny problem dla muzułmanów. W Arabii Saudyjskiej jego eksponowanie jest karane. W Iranie od czasu rewolucji islamskiej nie jest praktykowane noszenie krawatu muzułmanie dopatrują się w nim nawiązania do krzyża. Teolodzy muzułmańscy ostrzegają wiernych, by unikali noszenia jakichkolwiek symboli zawierających znak krzyża (niebezpieczne są nawet np. gadżety klubów sportowych z krzyżem). Niemile widziane są także flagi państwowe z krzyżem. Dr hab. Michael Abdalla w tekście Islam i miecz uwypukla: Mahomet uczestniczył w 27 wyprawach wojennych (w dziewięciu brał czynny udział z mieczem w ręku). Poza tym z jego rozkazu zorganizowano 38 dalszych wypraw. Jest zdumiewające, że prawie każdą akcję usprawiedliwiał rozkazem otrzymanym od Allaha. Ks. prof. dr hab. Krzysztof Kościelniak w tekście Osobowy Bóg i panteizm podkreśla: Arabski termin Allah oznacza Boga. Pojęcie to nie pojawiło się wraz z Mahometem i tradycją muzułmańską, lecz było znany w kulturze arabskiej przed islamem, głównie dzięki wierzeniom politeistycznym (bóstwo Księżyca Allah), wpływom chrześcijańskim oraz żydowskim. W VII w. po Chrystusie Mahomet użył tego terminu i nadał mu nową treść. Odtąd Allah stał się wszechmocnym, miłosiernym i sprawiedliwym Sędzią ludzkości. W koncepcji Boga, jaką utworzył Mahomet, odnaleźć można głównie wpływy judeochrześcijańskie. Według muzułmańskich koncepcji dżinny to byty stworzone z płomienia (pary, dymu), niedostrzegalne dla naszych zmysłów, zdolne do pojawiania się pod różnymi postaciami oraz przeprowadzania różnych prac. Koran informuje, że zostały stworzone z bezdymnego, czystego płomienia (sura LV, 14), podczas gdy inne inteligentne stworzenia z gliny (człowiek) bądź światła (aniołowie). Dżinny mogą zostać zbawione, a Mahomet został posłany zarówno do nich, jak i do ludzi. Niektóre zostaną kiedyś wzięte do raju, podczas gdy inne wrzucone do ognia piekielnego podkreśla ks. prof. dr hab. Krzysztof Kościelniak w kolejnym tekście pt. Złe duchy według Koranu. Zbawcze roszczenia chrześcijaństwa i islamu zupełnie do siebie nie przystają. Dla chrześcijaństwa idea zbawienia łączy się nierozerwalnie z odkupieniem, podczas gdy dla islamu pojęcie odkupienia jest całkowicie zbędne. Celem zawartego w Koranie objawienia nie jest zbawienie (odkupienie) człowieka, lecz pouczenie go o właściwej ścieżce życia wskazuje ks. dr hab. Krystian Kałuża w artykule Islam a odkupienie w Jezusie Chrystusie. Ponadto w numerze m.in. o świętej władczyni Turyngii, poddaniu Grenady, a także o warszawskim sponsoringu.