Listopadowe porzeczki Andrus Kivirähk

1. Opinia: Dominika Opinia dodana: 2025-01-19 Ocena: 6   

   Opinia potwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)
   Opinia dodana w ramach konkursu Zaczytani2025

   [Zastawiam się, jakby to wyglądało, gdyby opinię o tej książce wystawili sami jej bohaterowie. Sprobujmy oddać im głos, bo w świecie literatury są oryginałami]. Niech będzie pochwalony, matko wiedźmo! ukłonił się klucznik. Gdzie jesteśmy? Co to za czary przygnały nas w to miejsce? Ach, patrzcie no lepiej wszyscy, co leży w popiele! zawołała wiedźma, a wszyscy jak na rozkaz schylili się nad niedopalonym ogniskiem. Piekielna magia. Wyrwali nas z naszej księgi zawyrokowała. Rozejrzeli się wokoł siebie, a potem raz jeszcze zerknęli na książkę o tytule Listopadowe porzeczki. Co robić, co robić? Szarpał się za włosy parobek Jaan. Ale po cichu zastanawiał się, czym jest księga i czy można nią zaspokoić potworny głod. Poczekać na tego, ktory nas tak urządził odrzekł spokojnie stodolnik. Nie mam wątpliwości, że to sprawka Starego Piekielnika. Wśrod większości bohaterow powieści zapanował popłoch. Nie obeszło się bez bijatyk, w ktorych udział, oprocz ludzi, wzięli też domochodźcy, bieruchy, mlekopijce, psiogłowy i trupibuty. Cud, że nikt nie przemienił się w wilka albo stog łajna. Aż w końcu wycieńczeni padli na ziemię. Kilkoro z nich przez cały ten czas siedziało jednak w bezruchu. Kracie moj, znasz tyle pięknych historii odezwał się karbowy Hans. Jeśli opowieść o nas trafiła do tych, ktorzy karmią się bajkami o rycerzach i księżniczkach, co oni mogą o nas pomyśleć? Bałwan nie zdążył jednak odpowiedzieć. Stodolnik wszedł mu w paradę. Wejść z ich trwożnymi głowkami do świata, w ktorym raz po raz człowiek oszukuje diabła. Przepędza gorączkę smrodem. Wyciąga z rękawa kolejne sztuczki, ktore się nijak trzymają zasad. Mogliby się zdziwić. Haha! Tak, tak jednym głosem zgodziła się para wychudzonych staruszkow. U siebie wołają: Duszo przeklęta czy błoga/ Opuszczaj święte obrzędy! [...]Precz stąd na lasy, na rzeki, / I zgiń, przepadnij na wieki! (Dziady, cz. II, A. Mickiewicz). Wytrzeszczą oczy, jak przeczytają: Żywi nie zwracali większej uwagi na przemarsz umarłych, widziano już ich przecież w Dzień Zaduszny, a i na co w ogole gapić się na umrzykow. Wreszcie do głosu doszedł krat bałwan. Tak, w miejscach, w ktorych bywałem, zanim mnie wezwał Hans, kontakt z zaświatami przerażał i pełen był patosu. A tu rozmawiacie z duchem praciotki o jej biżuterii. Robicie kukły, ktorym kupujecie duszę u diabła. O! Jak moją czy Josepha. Żebyśmy wam służyli. Joseph nie mogł nie odpowiedzieć. Służyli w przekrętach! [...] nasza bieda nie obchodzi was ani krztynę! warknął krat. Mamy wam tylko służyć jak woły, ale gdy zażądamy za swą pracę uczciwej zapłaty, czyli duszy, jak było w umowie, to nagle jesteśmy niegodziwi. To wyście są niegodziwce! Okradacie barona, okradacie jedni drugich i okradacie same piekło, ale do zapłaty nigdy wam nie śpieszno. Bo nie mamy czym płacić odrzekł na to człowiek. Mamy tylko tyle, ile nam samym uda się zgarnąć. I jeszcze samo życie, ktore i tak wisi wciąż na nici cienkiej jak pajęczyna. Las jest pełen upiorow i wilkow, spod każdego krzaka czyhają chorobska, zaraza w każdej chwili może wejść do chałupy, dwor rządzi się nami jak chce. Nasze życie też nam ktoś skradł i każdego dnia musimy je na nowo wykradać na rożne sposoby z powrotem, by dotrwać do następnego poranka. Będą się zastanawiać wrociła do rozmowy wiedźma. Jakich diabłow bać się bardziej: tych prosto z piekła czy jednak śmiertelnikow. A z jakiegoś powodow ta księga jednak powstała. Liina wybudziła się ze swojej obojętności. Może ludzie chcą czegoś świeżego. Książkę wielu głosow, wielu opowieści. Chcą poznać ludzi, ktorzy, choć padają jak muchy, choć są zamknięci w otoczonej lasami wiosce, mają marzenia. Pobyć przez chwilę gdzieś między jawą a snem. W świecie, w ktorym ożywają mroczne, nieznane im dotąd legendy. Pociągnął wątek krat bałwan. Zobaczyć w jednym miejscu i romantyzm, i groteskę. Wiarę w Boga, ktora bez jednej fałszywej nuty miesza się z paktowaniem ze Starym Piekielnikiem. To dla Was grzech połknąć opłatek komunijny, skoro można nabić nim strzelbę, prawda? Odkąd żyję wśrod Was, jestem zafascynowany. I śmiać się z tej romantycznej tragikomedii tak, że aż będą bolały ich brzuchy dodała dziewczyna. No i poznać Twoją historię, przyjaciołko. Luiza zerknęła na Liinę. Historię Hansa I jeszcze historię o tym, jak rodzą się tragedie. Popatrzyła ze smutkiem na jednego z mężczyzn. Mam nadzieję, że czytając, dostrzegliby mnie. Z cienia wyłoniła się otoczona chmurami postać. A kimże ty jesteś!? krzyknęli naraz. . Jestem Listopadem, oczywiście. Wszystko w Waszym żywocie ode mnie zależy. Przeze mnie podpisujecie te cyrografy, napadacie jedni na drugich Och, gdyby nie ty, nie musiałbym szukać sposobow na przechytrzenie zimnicy jęknął Koera Kaarel. Tak jest potwierdził miesiąc. Ale kto mądry, gdy doczyta ostatnią stronę, zrozumie, że byłem tylko preludium. Przed wami długa zima. Zatrzęśli się wszyscy i zaczęli rozmyślać, jakie czary mogą dać im szansę na doczekanie wiosny. I wtedy pojawił się i on. Stary Piekielnik. Przybył bez fajerwerkow, rozmasowując obolałe kolano. A skoro tu już jesteście odezwał się z chytrym uśmieszkiem na twarzy to zastanowcie się raz jeszcze, czy rzeczywiście można przechytrzyć diabła. Kto nie pozna Waszej historii, ten się nie dowie. Rzucił w powietrze kilka owocow porzeczki, a oni przemienili się w powietrzne trąby i wrocili na swoj kawałek estońskiej ziemi. Niby do XIX wieku, ale chyba jednak gdzieś poza czasem. (Niepodpisane cytaty pochodzą z recenzowanej książki. Najbardziej intrygującej, jaką przeczytasz w tym roku) Numer zamowienia: G01152542423

   Rozwiń »
2. Opinia: anonimowa Opinia dodana: 2022-03-13 Ocena: 5   

   Opinia potwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Bardzo ciekawa, opowiada historię chłopów w wiosce przy dworze i ich relacji ze szlachtą, baronem. Trochę zabrakło iskry, ale w ogólności bardzo ciekawa lektura.

więcej opinii

ukryj opinie