Kochanka pana Brontë

1. Opinia: Marina Opinia dodana: 2024-02-24 Ocena: 5   

   Opinia niepotwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Kochanka Pana Bronte to debiutanska powieść autorstwa Finoli Austin. Książka powstała w oparciu o fakty lecz można znaleźć tu sporo nieścisłości i fikcji. Nie podeszłam do tej pozycji jako do źródła biografii rodziny Bronte. Potraktowałam ją jak czystą kartkę na której toczyło się życie tytułowej "kochanki". Jej postać została przedstawiona dość specyficznie. Z jednej strony była to kobieta, której pragnieniem było doznanie docenienia i miłości, z drugiej lecz dobre imię i życie na poziomie stanowiło podstawę wielu podjętych decyzji. Nie znajdziemy tu spektakularnych akcji ani płomiennych scen. Lecz ta pozycja daje sporo do myślenia. Rola kobiety w tamtych czasach była dosyć ograniczona. Życie (istnienie) polegało na posłuszeństwie wobec męża i nie wychodzenie przed szereg z własnymi potrzebami i przemyśleniami. Z jednej strony współczułam głównej bohaterce, z drugiej zaś niekiedy miałam ochotę nią mocno potrząsnąć. Lekturę zaliczam do udanej. Świetnie sprawdzi się na spokojniejszy wieczór w towarzystwie książki. I choć czasy przedstawione w niej są odległe to dla bystrego oka podobieństw współczesności tu również nie zabrakło.

   Rozwiń »
2. Opinia: Mama, żona - KOBIETA Opinia dodana: 2024-02-02 Ocena: 5   

   Opinia niepotwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Lydia pozornie ma bardzo wiele, a to powinno sprawić, że jest szczęśliwa. Nie brakuje jej na nic, mieszka w pięknym miejscu wraz z dziećmi i mężem, stać ją, aby zatrudniać masę osób, jednak jej daleko do szczęścia. Nie tylko boryka się z żałobą po matce i najmłodszej córeczce, ale również czuje się niezauważana przez męża, dwie z córek weszły w okres dojrzewania i jawnie okazują niechęć. Kobieta czuje się niedoceniania, wręcz samotna, a jakby tego było mało, teściowa ciągle wytyka jej nawet najdrobniejszy błąd. Niedawno wróciła do domu, gdzie w końcu zobaczyła się z nowym guwernerem syna. Mężczyzna jest bratem guwernantki jej córek, poetą. Praktycznie od samego początku coś ich ku sobie cięgnie. Samotność, brak akceptacji, brak zainteresowania ze strony męża ? to wszystko coraz bardziej jej doskwiera i pcha w stronę młodego mężczyzny, która zauważa w niej coś więcej niż tylko matkę i panią domu. Jak potoczy się ta znajomość? Czy Lydia zaryzykuje i zacznie żyć pełną piersią? Jak poradzi sobie z buntem córek? Jak potoczy się jej dalsze życie? Przyznam szczerze, że nie miałam zbyt wielkich oczekiwań co do książki. Sięgając po nią, miałam ochotę poczytać coś lekkiego i dokładnie to dostałam. Historia mi się podobała, była lekka, przyjemna, dość wciągająca. Akcja ani nie szybka, ani nie bardzo wolna czy nużąca. Książkę czytało się nawet szybko, a podczas czytania towarzyszyły emocje. Historia, jaką znalazłam w książce, przeniosła mnie do czasów zupełnie innych, niż te, w których żyjemy i mnie się to podobało. To opowieść o kobiecie, która pragnęła być zauważona nie tylko jako matka i pani domu, pragnęła, aby ktoś zainteresował się jej wnętrzem, tym co ma do powiedzenia. Bohaterowie dość ciekawi, różnorodni, mający wady i zalety. Ja ich nawet polubiłam, chociaż były momenty, kiedy nie zgadzałam się z podjętymi przez nich decyzjami. ?Kochanka pana Brontë? to moim zdaniem lekka pozycja na leniwe popołudnie. Mnie nawet się podobała i polecam.

   Rozwiń »

więcej opinii

ukryj opinie