Jak się uczyć?. Zaskakująca prawda o tym, kiedy, gdzie i dlaczego uczenie się jest w ogóle możliwe

Benedykt Carey pokazuje, w jaki sposób najlepiej wykorzystać nasze biologiczne dziedzictwo, aby efektywniej się uczyć.

Benedict Carey przedstawia praktyczny zabawny i fascynujący przewodnik po tym, co dziś wiemy na temat pamięci i uczenia się i jak tę wiedzę możemy zastosować w codziennym życiu. Od najmłodszych lat słyszymy, że w nauce najważniejsza jest samodyscyplina, trzeba wyłączyć muzykę, znaleźć zaciszne miejsce i przypadkiem się nie rozpraszać. Jeśli chcemy się czegoś nauczyć, musimy przestrzegać określonych zasad, tylko w ten sposób przygotujemy się do testu, prezentacji, czy też przyswoimy jakiś utwór muzyczny. A co jeśli wszystko, co nam mówili jest błędne? Co jeśli można nauczyć się dużo więcej, zupełnie innym sposobem przy mniejszym wysiłku? W Jak się uczyć, wielokrotnie nagradzany, amerykański dziennikarz i reporter piszący o nauce i medycynie, analizując lata badań, przytacza przełomowe odkrycia dotyczące tego jak nasz mózg wchłania i zatrzymuje informacje. Od momentu naszych narodzin, wszyscy uczymy się szybko, sprawnie i automatycznie, ale pragnąc usestymatyzować ten proces zapominamy o cennych i zarazem przyjemnych narzędziach nauczania takich jak sen czy marzenia. Czy biurko w cichym pokoju to naprawdę najlepszy sposób na studiowanie? Czy zmiana rutynowych działań może poprawić przypominanie? Czy są momenty gdy rozpraszanie się jest jak najbardziej w porządku? Czy powtórki są konieczne? Carey poszukując odpowiedzi na te pytania, przedstawia wiele strategii, które sprawią, że nauka będzie częścią naszego życia, a nie tylko żmudna pracą.

(…) Najstarsza technika uczenia się znana nauce o pamięci jest zarazem jedną z najbardziej wydajnych, niezawodnych i łatwych do zastosowania. Psychologowie wiedzą o niej od ponad stu lat i udowodnili, że poprawia wyniki w tych dziedzinach, które wymagają wkuwania na pamięć metodą wielokrotnych powtórzeń, nieważne, czy to będą słówka w obcym języku, naukowa terminologia, regułki i wzory, czy skale muzyczne. Ale główny nurt edukacji przeważnie ją ignoruje. Niewiele szkół włącza ją do swoich programów nauczania. Mało który uczeń w ogóle o niej słyszał, no chyba że w formie matczynej rady, którą mógł bez obaw puścić mimo uszu: „Kochanie, nie sądzisz, że lepiej byłoby pouczyć się troszkę dzisiaj, a troszkę jutro, zamiast próbować nauczyć się wszystkiego naraz?” (…)

Fragment książki