Frakcja Telepatów

Na samym wstępie chcę zaznaczyć, że byłam nieco uprzedzona do książki ze względu na "Ridero". Edytorsko mnie nie zachwyciła (chociaż okładka jest bardzo przyjemna), a do tego ten znienawidzony biały papier. Jednak, gdy zabrałam się za lekturę, nie mogłam się oderwać, a wiem, że takie sytuacje przysługują tylko wyjątkowo dobrym książką. Przede wszystkim, jest to książka z tych, które lubię najbardziej - naszymi bohaterami są naukowcy, a środowisko które obserwujemy należy głównie do badaczy. I to sceptycznych w stosunku do tego, co dzieje się dookoła. Poznajmy naszego głównego bohatera, Galena, oraz jego robota, a także sporą gromadkę biologów, geologów, fizyków i innych ludzi nauki. Niestety, większość z nich nie doczekuje happy-endu, co nie zmienia faktu, że ciekawie jest poznawać ich losy, chociażby byli na kartach powieści tylko przez kilka rozdziałów. Jest to także jedna z tych książek, gdzie do głosu doszły "traktaty" naukowe i filozoficzne. Autor bardzo wyważenie i mądrze wplatał bardziej ścisłe fakty (chociażby most Einsteina-Rosena) oraz przemycał bardzo poważne problemy moralne (czy roboty powinny być traktowane na tych samych zasadach i prawach co ludzie). Połączenie tego oraz niesamowitej przygody w kosmosie, z bardzo rozbudowanymi światami i zaawansowanymi technologiami dało efekt idealny - niesamowicie ciekawą i wciągająca powieść dla każdego, kto tylko kiedykolwiek zastanawiał się, jak to byłoby zwiedzać odległe planety, nawet te poza naszym Układem Słonecznym. Zdecydowanym plusem jest styl autora, nawet przyznaję, że zaznaczyłam sobie kilka fragmentów, gdzie bardzo spodobał mi się jego styl pisania, zdecydowanie opisy Wszechświata przypadną tu do gustu większości, tak barwnie operuje językiem Grzegorz Sitkowski. Mamy tu także odrobinę humoru oraz wątek romantyczny, który moim skromnym zdaniem był bardziej emocjonujący (chociaż bez żadnych większych "intymności") niż w niejednej książce obyczajowej. Podoba mi się także przesłanie, bowiem okazuje się, że nawet w kosmosie to miłość jest wszystkim, co łączy i spaja, a także tym, co daje siłę i napędza. Z rzeczy, do których miałam swoje "ale" w lekturze, zdecydowanie niektóre sceny działy się za szybko, szczególnie w kontraście, gdy autor przyzwyczaił nas do opisów świata. W niektórym momentach czytelnik łapał się za głowę, jak na złamanie karku pędzą bohaterowie (no, w końcu mają napęd FTL), tak więc i sama historia dosyć szybko się zakończyła. Ciężko było tu odczuć te kilka tygodni, które tak odcisnęły piętno na Galenie. Podsumowując, pochłonęłam książkę na raz w jeden dzień i zostawiła ona po sobie odczucia: wow, chcę więcej. A pragnę zauważyć, że nie wspomniałam tu nawet o tytułowych telepatach. Wydaje mi się, że Galen jest wyjątkowym bohaterem i bez tych nowych umiejętności, które podobno są zaszczytem tylko dla form o znacznie bardziej wykształconej inteligencji niż przeciętne ludy zamieszkujące galaktykę. Jeśli więc zainteresowało was, czym jest owa Frakcja Telepatów, zdecydowanie musicie sięgnąć po książkę.