- Ur.
- 17 stycznia 1600 r. w Madrycie
- Zm.
- 25 maja 1681 r. w Madrycie
- Najważniejsze dzieła
- Życie jest snem, Książę niezłomny, Wielki teatr świata
Hiszpański barokowy poeta i dramaturg. Calderón był wychowankiem
jezuitów, księdzem, człowiekiem o gruntownym wykształceniu pogłębianym
przez całe życie. Pełnił funkcje królewskiego kapelana i nadwornego
dramaturga Filipa V. Był wybitnym przedstawicielem swojej epoki, a
zarazem końcowej fazy tzw. Złotego Wieku kultury hiszpańskiej;
pisarską palmę pierwszeństwa przejął po Lope de Vedze. Z jego
nazwiskiem wiążą się ważne motywy europejskiej literatury:
postrzeganie życia jako snu oraz świata jako teatru z ludźmi-aktorami
odgrywającymi swoje role na jego scenie (życie snem, theatrum mundi).
W Polsce twórczość Calderóna wzbudziła zainteresowanie w okresie
romantyzmu; Juliusz Słowacki dokonał dość swobodnego przekładu
Księcia niezłomnego, którego pierwotną tematyką jest gotowość
poniesienia najwyższej ofiary za wiarę, co u polskiego romantyka
zyskało odpowiednie zabarwienie w duchu filozofii genezyjskiej.
