Solon: Prędzej tu, niżeliśmy się spodziewali, przyszedłeś.
Kato: A Żałuję, żem się spóźnił; nie byłbym albowiem świadkiem upadku Rzymu.
Solon: Któryś przyspieszył.
Kato: Nie poznaję bynajmniej w takowym zarzucie Solona.
Solon: I owszem, z tego zarzutu poznać byś mnie powinien; przyspieszyłeś albowiem upadek Rzymu rozpaczą