Pragnę wykazać na kartach niniejszej pracy, że to właśnie opozycja racjonalnego ubioru
i irracjonalnej mody stanowiła główną oś dominującego w osiemnastowiecznej Francji
dyskursu odzieżowego, prowadząc do wykształcenia podziału praktyk odzieżowych na
te będące realizacją właściwych dla danej społeczności norm moralnych oraz te, które
podyktowane by