- Ur. 4 kwietnia 1793 w Hawrze
- Zm. 11 grudnia 1843 w Lyonie
- Najważniejsze dzieła
- La Varsovienne (Warszawianka 1831 roku), Les
Vpres siciliennes (Nieszpory sycylijskie) (1819), Paria (1821), L'Ecole des vieillards (Szkoła starców) (1823)
Francuski poeta i dramaturg; miał zwyczaj pisywać utwory
okolicznościowe, pierwszy z nich, Dytyramb na narodziny króla Rzymu
(Dithyrambe sur la naissance du roi de Rome; chodzi o syna Napoleona I
i jego drugiej żony Marii Ludwiki, zwanego również Orlątkiem, a
później księciem Reichstadtu, urodzonego 20 marca 1811 r. w Paryżu)
zaskarbił mu wdzięczność dworu i zapewnił posadę. Wśród innych liryków
będących reakcją na bieżące wydarzenia wymienić można upamiętniające
klęskę Napoleona: Waterloo i Devastation du musee (wyd. w tomie
Messéniennes 1818), dzięki którym Delavigne zyskał sławę, którą
utwierdziła premiera jego sztuki Nieszpory syscylijskie w teatrze
Odeon w 1819 r. Natomiast z powodu tragedii Paria (1821; na jej
motywach powstała opera Moniuszki w 1869), stanowiącej krytykę ustroju
kastowego w Indiach, a w rzeczywistości klasowego w Europie, utracił
łaskę króla Ludwika XVIII i synekurę honorowego bibliotekarza;
niezwłocznie jednak Ludwik Filip, książę Orleanu przyjął go na
stanowisko bibliotekarza w Palais Royal, co zapewniło mu byt na resztę
życia. W roku 1825 został wybrany w poczet członków Akademii
Francuskiej, dzięki cieszącej się popularnością komedii Szkoła
starców.
Delavigne sprzyjał ruchom wyzwoleńczym i wolnościowym, popierał
powstania greckie, a podczas rewolucji lipcowej 1830 roku napisał
przebojową, La Parisienne do muzyki Aubera, którą śpiewała cała
Francja; piosenka stała się równie znana jak Marsylianka. Na jej
wzór Delavigne napisał La Varsovienne jako wyraz przychylności
Polsce i Polakom; została ona przełożona przez Karola Sienkiewicza i
jest znana jako Warszawianka 1831 roku.
