Śmierć kwiatów polnych to momenty burzliwe, spokojne, ciężkie i nadzwyczajne, ubrane w delikatne słowa. Początki nastoletniego życia i próba dotarcia do zrozumienia otaczającego wszechświata. Pozorna czystość duszy, która nie wie, jak zrzucić ciężar kłębiący się w umyśle. Potrzeba wyrozumiałości, pierwszych dotyków i bezkarnego patrzenia w chmury.