Zbudź się!

Zbudź się! Zbudź się! Wszak wi­dzisz tam ty­sią­ce lu­dzi...  Do wiel­kich ce­lów ra­zem idą zgod­nie,  Wy­so­ko nio­sąc świę­tych prawd po­chod­nie,  Wpa­trze­ni w gwiaz­dy pro­mien­nych idei...  Czyż cie­bie ze snu ich wi­dok nie bu­dzi?...    Do­ką­dże cze­kać bę­dziesz swej ko­lei?  Zbudź się! Tak dłu­go cze­ka­ją da­rem­nie,  Byś z ni­mi świa­tło niósł, gdzie do­tąd ciem­nie,  Gdzie do­tąd słoń­ca nie do­szły pro­mie­nie...  Czyż ty nie speł­nisz ni­g­dy ich na­dziei?    Zbudź się i po­myśl: skąd to znie­chę­ce­nie,  Skąd ta przed­wcze­sna po­gar­da dla świa­ta?  Dla­cze­go mło­dy duch twój nie wy­la­ta  W nie­zna­ne so­bie pro­mien­ne kra­iny,  W któ­rych pa­nu­ją za­pał i ma­rze­nie?    Zbudź się! [...]

Ur. 4 lutego 1871 w Święcicy k. Sandomierza Zm. 17 kwietnia 1927 w Tworkach pod Warszawą Najważniejsze dzieła: Z marzeń i życia (1898); Nowy zeszyt. Poezje (1901); Na greckiej fali (1906); Na przełomie (1911); Poeta melodii i głębin i poetka idei (studia o Adamie Asnyku i Marii Konopnickiej, 1909) Polski poeta, krytyki literacki, publicysta i nauczyciel. Jeden z założycieli Związku Nauczycielstwa Polskiego. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim, krótki czas pracował w prokuraturze Królestwa Kongresowego. Przez większość życia był nauczycielem literatury i historii, wykładał w warszawskich szkołach średnich i Towarzystwie Kursów Naukowych (późniejsza Wolna Wszechnica Polska). Pisał do miesięcznika pedagogicznego "Nowe Tory". W 1908 roku założył miesięcznik literacko-artystyczny "Sfinks", był jego wydawcą i redaktorem do 1913 r. Udało mu się skupić wokół pisma wielu istotnych pisarzy tego okresu (m.in. E. Orzeszkową, S. Żeromskiego i T. Micińskiego). W swojej poezji podejmował tematy typowe dla okresu Młodej Polski, widoczna jest w niej również inspiracja twórczością Słowackiego. Zmarł w zakładzie dla nerwowo chorych po długiej chorobie.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.