Zagraniczna polityka kulturalna Czech, Polski, Słowacji i Węgier po 1989 roku

Publikacja ma na celu zaprezentowanie zagranicznej polityki kulturalnej Republiki Czeskiej, Słowacji, Polski i Węgier małych i średnich państw Europy Środkowej skupionych w regionalnym porozumieniu Grupy Wyszehradzkiej. W swoich założeniach badawczych Autorka podjęła się ukazania roli jaką odgrywa kultura w realizacji celów polityki zagranicznej państw, będąc składową tejże polityki może być instrumentem realizacji oraz kreatorem jej celów. Analiza ukierunkowana jest na rozwiązanie problemu badawczego: dlaczego i w jaki sposób państwa Wyszehradu włączają w strategię polityki zagranicznej czynnik kulturowy. Istotą tak ujętego problemu badawczego jest próba rozstrzygnięcia funkcji kultury w działaniach zewnętrznych państw. Innymi słowy, proces badawczy zmierza do ustalenia, czy zagraniczna polityka kulturalna analizowanych państw jest składnikiem polityki zagranicznej, służącym tym samym celom głównym, a jednocześnie realizującym je, a nawet kreującym, czy też kultura stanowi jedynie środek instrument polityki zagranicznej. Ogromnymi atutami pierwszej, tak obszernej analizy zagranicznej polityki kulturalnej czterech państw, jest ponadprzeciętna umiejętność Autorki dokonania przenikliwej analizy oraz syntetycznego ujęcia rozległego chronologicznie i merytorycznie tematu oraz formułowania dojrzałych wniosków i ocen.