Uczennica

Celina ,
Data dodania: 2022-10-02 Ocena: 5    Opinia potwierdzona zakupem

Uczennica Osamu Dazai to niewielkich rozmiarów utwór, w którym narratorką jest dorastająca dziewczyna. Okularnica o niebieskich oczach. Ona właśnie relacjonuje jeden dzień swojego życia. Jest dobrą obserwatorką, ma problemy z własnym zachowaniem i świadomość dorastania jest dla niej ciężkim brzemieniem. W miarę dorastania utraciła przywileje dziecka i przestała lubić siebie, twierdząc, że jest brzydka. Po stracie ojca została sama z matką i ciągle zabiega o jej uwagę i miłość, ale matka nie docenia jej starań: jak patrzę na ciebie, to w ogóle nie jest mi lepiej. Obecnej chwili dziewczyna przeciwstawia szczęśliwe życie z tatą. Jej uwagi o świecie, ludziach i sobie są typowe dla wieku dorastania. Najbardziej męczy ją konieczność przypodobania się naginania się do ogółu, co powoduje, że musi się udawać, naginać, rezygnować z siebie, tłumić własne uczucia i podporządkowywać się innym. Okres dorastania dziewczyny przypadł na zmianę domu po śmierci taty. Tęskni za poprzednim, w nim znajdowała się w centrum uwagi. W nowym domu są samotne z matką, wszyscy je zostawili na pastwę pustych frazesów. W takich okolicznościach narratorka-dziewczyna przeżywa ciągłe rozterki, boi się, czuje się pospolita, beznadziejna i bezmyślna jak trawa. Ma w sobie wielkie pokłady dobrej woli, chce kochać wszystkich i chciałaby pięknie żyć. To piękny i subtelny utwór, polecam każdemu.