Tragedia na Przełęczy Diatłowa. Historia bez końca Alice Lugen

1. Opinia: anonimowa Opinia dodana: 2023-08-09 Ocena: 6   

   Opinia potwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Świetny reportaż! Czyta się jak najlepszą książkę sensacyjną. W rzetelny sposób porządkuje fakty i konfrontuje ze sobą wiele źródeł (często sprzecznych). Bardzo polecam!

2. Opinia: anonimowa Opinia dodana: 2021-12-05 Ocena: 6   

   Opinia niepotwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   O tej historii usłyszałam w radiu. Wydawała się tak nieprawdopodobna, że uznałam ją za fikcję, jedną z tych, które z powodzeniem pobudzającą wyobraźnię za pomocą seriali na streamingowych platformach. A kiedy okazało się, że zdarzyła się naprawdę, i została wnikliwie opisana, pobiegłam do księgarni. W 1959 roku grupa młodych ludzi wyruszyła zdobyć jeden ze szczytów w Uralu Północnym. Wyprawa zakończyła się tragicznie, a kiedy odnaleziono ciała zaginionych, żadna z odpowiedzi na pytania o przyczyny tragedii nie sprostała rzeczywistości. Autorka książki potraktowała temat niezwykle rzetelnie. W dość skondensowanej formie zawarła cały kontekst towarzyszący dramatowi. Poznajemy nie tylko studentów, ale także motywacje każdego z nich, przeglądamy się radzieckiej strategii budowania toksycznych więzi, i siadamy do stołu z opłakującymi zaginionych. Książka, niczym kolejna odsłona idealnie zrealizowanych obrazów z cyklu true crime, portretuje każdy detal, który pozwala budować napięcie. A więc dosłownie ? przyglądamy się czarno-białym fotografiom uczestników wyprawy, poznajemy szczegóły intymnych relacji między nimi, mamy wgląd w zdjęcia ze śledztwa, podglądamy przygotowania do wędrówki i zderzamy się z trudnymi realiami wysokogórskich wypraw, który u progu lat 60-tych ubiegłego wieku w niczym nie przypominały dzisiejszych. To także wielka zaleta tej książki, która pozwala pod powiekami odmalować skuty lodem bezkres i grozę. Historia, opatrzona jest obszerną bibliografią, napisana jest czytelnie, językiem gęstym i wartkim, z zachowanym szacunkiem dla zdarzeń i protagonistów. Ma wyrazistych bohaterów, z których jeden ? system ? wydaje się najgroźniejszym. Czyta się ja z zapartym tchem, niczym wytrawny thriller, choć to przecież najwyższych lotów relacja reporterska sprzed ponad pół wieku, i nie wiedzieć kiedy zaczynamy rozcierać skostniałe z zimna palce, a dreszcz przebiegający po plecach trudno opanować. #Bezdroza21Lat.

   Rozwiń »
3. Opinia: anonimowa Opinia dodana: 2020-05-18 Ocena: 6   

   Opinia potwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Doskonałe.

4. Opinia: anonimowa Opinia dodana: 2025-01-17 Ocena: 5   

   Opinia potwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)
   Opinia dodana w ramach konkursu Zaczytani2025

   W styczniu 1959 r. grupa studentow wybrała się na kilkunastodniową pieszą wędrowkę po połnocnym Uralu. Ich celem było zdobycie niewysokiego, choć trudno dostępnego zimą, szczytu Otorten. Turyści nigdy jednak nie dotarli do celu, a ich ciała znaleziono w miejscu, ktore poźniej nazwano, na cześć kierownika wyprawy, Przełęczą Diatłowa. Przyczyn śmierci do dziś nie wyjaśniono, oficjalne śledztwo zamknięto, a przyjaciołom i rodzinom ofiar uniemożliwiono dochodzenie prawdy. Nic dziwnego, że przez lata tworzono najrożniejsze hipotezy. Lawina, wybuch rakiety, morderstwo, zemsta rdzennych mieszkańcow Uralu, afera szpiegowska, huragan, yeti, UFO wszystko to pojawiało się w prasie, a po upadku ZSRR autorzy sensacyjnych powieści zaczęli tworzyć własne teorie. Trudno się temu nawet dziwić, przecież wszyscy instynktownie szukamy pewności, a nie domysłow. Tym większe słowa uznania należą się autorce książki, ktora ani przez chwilę nie obiecuje prostego wyjaśnienia. Pokazuje rownież, że można na takiej postawie zbudować całą fascynującą opowieść, ktora trochę paradoksalnie trzyma w napięciu do samego końca. Z dostępnych materiałow, akt śledztwa, zdjęć i publikacji składa się historia, gdzie niewiele rzeczy jest pewnych, ale te ktore takie są, zostają pieczołowicie uporządkowane, oczyszczone z fałszow i zniekształceń, a następnie przedstawione czytelnikowi, by on sam mogł poczuć się niczym śledczy w bezcelowym procesie, ktory nigdy nie ujawni winnych. Mamy zatem kontekst dotyczący studenckiej turystyki gorskiej na przełomie lat 50. i 60. w ZSRR, odrobinę uczelnianej polityki w kołach sportowych, biografie uczestnikow wyprawy, fragmenty dziennikow i przebieg podroży dzień po dniu na ile da się go odtworzyć. Potem obserwujemy poszukiwania zaginionych i śledztwo w sprawie ich śmierci. Na koniec zostajemy z bezsilnością rodzin i skruchą prokuratora, ktory po trzydziestu latach jako jedyny zdobył się na słowa przeprosin. Nie da się oczywiście uciec od snucia przypuszczeń, gdy niewiadomych jest tak wiele. Przypuszczenia te jednak mają oparcie w wiedzy o warunkach naturalnych, ustalonych okolicznościach zdarzeń i portretach psychologicznych ich uczestnikow. Wszystko to dostajesz, Czytelniku, i teraz radź sobie z tą zagadkową tragedią, czy też tragiczną zagadką. Czy gdyby mieli radio, to uratowaliby się? A gdyby dopełniono wszystkich procedur przed wyjazdem, to czy ich szanse byłyby większe? Gdyby wszystkie mapy okolicy nie były utajnione, to czy zespoł poszukiwawczy miałby szansę znaleźć ich żywych? Czy gdyby w pobliżu nie istniał poligon i zakłady produkujące paliwo jądrowe, to znalibyśmy dziś prawdę? Odpowiedzi nie znajdziemy w książce i możliwe, że nie poznamy ich nigdy, ale każdy chętny może dzięki pracy Alice Lugen zmierzyć się z tytułową tragedią bez końca. Jest to kawał doskonałej reporterskiej roboty, absolutnie godny polecenia miłośnikom literatury non-fiction. Zamowienie nr G01042518887

   Rozwiń »

więcej opinii

ukryj opinie