The Hoodie Girl (ebook)(audiobook)(audiobook)

Recenzje ebooka: The Hoodie Girl (28)

1. angelsx_book Kowalska Nikola

   Jedna z najlepszych młodzieżówek, jakie czytałam <3

2. inzynier.i.ksiazki Rzepka Aleksandra

   Lubicie raz na jakiś czas sięgać po książkę, która jest zwyczajnie przyjemna? Ja lubię i taką właśnie książką była „The hoodie girl”. Powiedziałabym, że jest to typowa młodzieżówka z wątkiem romantycznym, która nie odkrywa świata na nowo. Jednoczenie czytało mi się ją niesamowicie lekko, przyjemnie i po prostu miło. Tego od niej oczekiwałam i dokładnie to dostałam. Autorka nieźle wykreowała bohaterów, a co najważniejsze zachowują się oni jak licealiści! Nie ma gangów, pościgów i wybuchów, których tak bardzo nie lubię w literaturze dla młodzieży. Gdybym się uparła, to znalazłabym oczywiście kilka głupotek, które przewinęły się na kartach tej powieści, ale nie czuję takiej potrzeby. Dlaczego? Chyba dlatego, że „the hoodie girl” nie próbuje udawać wielce ambitnej literatury i zwyczajnie jest tym czym powinna, czyli rozrywką dla nastolatków. Jeżeli szukacie czegoś lekkiego i niezobowiązującego, to polecam!

3. aleksa.books Balcerek Aleksandra

   The hoodie girl-Yuen Wright ••••••• 𝓻𝓮𝓬𝓮𝓷𝔃𝓳𝓪 "Znikamy, mając nadzieję, że nasze dusze będą takie, jakimi my nie możemy byc: nieskonczone" The hoodie girl to książka wydana z wattpada. Widać to szczególnie przez dość przewidywalną fabułę oraz typowy schemat - cicha dziewczyna i najpopularniejszy w szkole chłopak. Jednak czyta się ją naprawdę przyjemnie. Historia Wren i Ashera daje dużo ciepła, chociaż wydaje mi się zbyt wyidealizowana. Ubolewam, iż tytułowy wątek bluzy został słabo rozwinięty. Autorka poprowadziła go w dziwny sposób i w sumie nie wnosił nic do fabuły; był zbędny. Jest to książka naprawdę bardzo spokojna, można przez nią wręcz płynąć. Nie dzieje się tutaj dużo, aczkolwiek nie odczuwa się żadnego znudzenia podczas czytania. Jest to opowieść o przeciętnym życiu nastolatków, nie ma niespodziewanych zwrotów akcji i jakiś tajemnic. Zawiera sporo humoru, a przez swoją lekkość i długość czyta się ją niesamowicie szybko. Nie wymagałabym od niej zbyt dużo. Nie sądzę, abyście po jej przeczytaniu odczuwali szczególne przywiązanie do bohaterów czy czuli potrzeby, by do niej wrócić. Nie wyróżnia się niczym szczególnym na tle innych młodzieżówek, ale jest naprawdę miłą odskocznią od rzeczywistości. "Czuję że to tu[...] jest moje miejsce. Na zawsze"

4. Demetiera_ Leżoń Klaudia

   Wren Martin była rozsądną dziewczyną. Miała jasne priorytety. Najważniejsze to skończyć szkołę i dostać się na studia. A także uniknąć problemów. Dotychczas się to udawało. Kaptur czerwonej bluzy skutecznie ją ukrywał, bycie niewidzialną zapewniało bezpieczeństwo. Nie miała więc zamiaru wychodzić z cienia. Aż któregoś dnia spojrzały na nią najbardziej niebieskie oczy świata... Asher Reed był kapitanem drużyny hokejowej i najprzystojniejszym chłopcem w szkole. Dla niego jednak najważniejsze były hokej i treningi. Zawsze dawał z siebie wszystko. Sprawy się skomplikowały, kiedy wpadł na niewysoką brunetkę w bluzie z kapturem. Coś sprawiło, że nie mógł przestać o niej myśleć. Była tajemnicza. Trudno się było nawet dowiedzieć, jak ma na imię. Bardzo się cieszę że miałam okazję przeczytać książkę i dla was ją zrecenzować, ponieważ chciałabym się z wami podzielić moimi osoboistymi przemyśleniami na temat fabuły oraz całokształtu „The hoodie girl”. Biorąc książkę do recenzji z jednej strony byłam podekscytowana, ponieważ opis bardzo mnie zachęcił, ale miałam też w głowie, żeby się nie nastawiać, bo później jedynie mogę się zawieść. Tak jednak nie było. Książka jest bardzo przyjemna do czytania.. w trakcie stanowiła dla mnie miłą odskocznię od innych powieści. Jest to młodzieżówka, która nie ma w sobie jakichś super zwrotów akcji, czy niebywałych emocji… bardzo spokojna fabuła. Zabrakło mi także tempa rozwijających się relacji pomiędzy Wren i Asherem, ponieważ wydawało mi się, że wszystko szybko się toczy, jednak mimo to wszystko nie było aż tak złe. Z początku nie byłam zachwycona, ale z każdą kolejną stroną przekonywałam się co raz bardziej i z ręką na sercu mogę stwierdzić, że książkę mogę uznać za naprawdę fajną i luźną. Zabawne teksty i żarty wprowadziły cudowną atmosferę, a uśmiechu na twarzy nie zabrakło. A wy czytaliście już „The hoodie girl”?

5. @neverland_book_ Bukowska Magdalena

   „The Hoodie Girl” Yuen Wright Ona: niewidzialna na szkolnych korytarzach! On: chodzi po nich, niczym po czerwonym dywanie! Ta sama szkoła, dwoje zupełnie różnych nastolatków, trudna przeszłość i rodzące się uczucie.♥️ Jeśli szukacie bardzo lekkiej, niezobowiązującej młodzieżówki, a jednocześnie nie przeszkadza wam, że powiela ona niektóre klisze gatunku, to może być coś dla was. Bohaterowie wypadają sympatycznie i dość łatwo ich polubić. Podoba mi się relacja miedzy nimi, momentami jest ciut dziwnie, żeby zaraz było uroczo, niezręcznie, czy romantycznie. Jakoś tak przyjemnie i bardzo nastoletnio mi się to czytało.😉 Historię poznajemy z dwóch perspektyw. Wren jest wygadana i choć ukrywa się za swoim kapturem, ma niewyparzony język, co doprowadza do kilku zabawnych sytuacji. Jednocześnie stara się być ogarnięta, odpowiedzialna i radzić sobie z życiem. Asher to typ sportowca, który w wolnym czasie obejrzy ze swoją małą siostrzyczką „Krainę lodu”. Czy to dość typowe, tak! Ale wciąż daje mu za to +1! Bo mogę! 😜 Myślę, że po moim opisie już to widać, ale na wszelki wypadek dopowiadam, mamy tu sporo młodzieżówkowych szablonów. Kiedy leżysz na słoneczku i potrzebujesz, miło czytającego się tytułu, to ten wypada fajnie. Ale jeśli liczysz na coś świeżego i nowego w gatunku YA, to może nie być najlepszy strzał. Jednak muszę zaznaczyć, że książka jest dobrze napisana. Z wattpadowymi hitami bywa różnie, a tu mamy niezłe dialogi i opisy, które przyjemnie się czyta. Małym minusem, jak dla mnie, jest nietypowa czcionka. Jestem dyslektykiem, więc czytało mi się przez to nieco trudniej. Ale nie sądzę, żeby dla kogoś bez dysleksji był to problem. Ogółem to rozrywkowa historia, bez zobowiązań. Jeśli macie ochotę na przyjemną lekturę, z nastoletnim klimatem, to może być to. Ja czasami lubię sięgać po takie lekkie książki, szczególnie wiosną/latem, czy na przełamanie zastoju czytelniczego.

6. biale.kartki Pawlak Kasia

   Wren Martin jest zwykłą nastolatką, która stara się przeżyć liceum bez zbędnych problemów. Na co dzień ukrywała się za kapturem swojej czerwonej bluzy, która dawała jej bezpieczeństwo. Gdy pewnego dnia, wychodząc z biblioteki, wpada na Ashera Reeda, kapitana drużyny hokejowej, jej życie nieco się komplikuje. Zaczęłam ją czytać głównie ze względu na wątek hokeja, ponieważ kocham motyw łyżwiarstwa w książkach. Nie miałam żadnych oczekiwań, wręcz sądziłam, że nie spodoba mi się ta książka. Na szczęście tak nie było. Mimo że, historia brzmi bardzo typowo, ma ona swój urok. Jest dosyć mocno schematyczna, ale nie przeszkadzało mi to. Pierwsze 50 stron nie zapowiadało się dobrze, lecz im dalej, tym lepiej. Z początku denerwowały mnie główne postacie, ale od połowy wciągnęłam się w ich historię i nawet nie zauważyłam, w którym momencie przestały mnie drażnić. Sama relacja Ashera i Wren niesie ze sobą ogrom ciepła i jest po prostu kochana. Przez większość książki czekałam na jakiś większy plot twist, ale niestety to się nie wydarzyło. Jest to dosyć spokojna i niezobowiązująca historia, idealna do przeczytania na raz lub w jeden wieczór. W tych 260 stronach zostało przedstawione naprawdę wiele wątków, ale żałuję, że hokej nie został bardziej rozwinięty. The hoodie girl jest moim bardzo pozytywnym zaskoczeniem w tym roku i jeśli szukacie luźnej młodzieżówki to mogę wam ją śmiało polecić.

7. zochaksiazkara Szendzielarz Zosia

   Kiedy zaczęłam czytać myślałam, że mnie nie wciągnie tak jak się okazało. Książka jest napisana spójnym i logicznym językiem. Ma ukochany wątek miłosny, który ma szczęśliwe zakończenie, z którego bardzo się cieszę. Bohaterowie są bardzo sympatyczni. Wren to osoba, która mogła liczyć tylko na jej przyjaciółkę oraz wspierającą mamę lecz pojawił się Reed. Chłopak, który jest kapitanem drużyny futbolowej w szkole. Jest popularny, lecz podczas pewnego meczu dostaje kontuzji. Przez co nie może grać . Dosiada się do Wren na lekcji oraz przez przypadek dziewczyna pilnuje młodszej siostry Reeda, przez co ich relacja staje się bliższa . Wren nosi czerwona bluzę, co ukazuje się również na okładce. A nosi ja dlatego ponieważ czuje się w niej bezpieczna, pomogła jej po śmierci siostry, która zginęła w wypadku. ,,Czerwony kapturek", bo tak nazywał ja chłopak, mama musiała ja zmuszać, aby bluza była wyprana, ponieważ cały czas była noszona przez główną bohaterkę. Lecz pewnego dnia, kiedy czuje się bezpiecznie i komfortowo przy chłopaki zapomina o bluzie i rozpoczyna nowe etapy w życiu.

8. read.and.lovee Wojciechowska Magdalena

   THE HOODIE GIRL - recenzja Książka „The hoodie girl” opowiada o Wren Martin. Celem dziewczyny jest ukończenie szkoły i dostanie się na wymarzone studia. Ma ona swoją ulubioną czerwoną bluzę, która chroni ją przed niebezpieczeństwem i dzięki niej pozostaje niewidzialna. Jednak nie wszystko idzie zgodnie z planem, a los lubi zaskakiwać. W drodze do swojej szafki, Wren wpadła na Ashera Reeda - kapitana szkolnej drużyny hokejowej. Po tym incydencie oboje nie mogli przestać o sobie myśleć. Co dalszy los przyniósł dziewczynie i chłopakowi? Dlaczego bluza Wren ma dla niej takie ogromne znaczenie? Po przeczytaniu opisu spodziewałam się, że będzie to lekka, typowa młodzieżówka z wattpada. I faktycznie tak było. To taki rutynowy schemat: ona to szara myszka, której zależy na nauce, on to najpopularniejszy chłopak w szkole, uprawiający jakiś sport. Miałam nadzieję, że książkę będzie się czytać płynnie i przyjemnie, ale niestety nie mogę tego powiedzieć o całości. Pierwszą połowę czytałam kilka dni i trochę mnie nudziła. Za to drugą połowę pochłonęłam bardzo szybko i była zdecydowanie lepsza od pierwszej. Co do głównych bohaterów, to mam wrażenie, że ich relacja bardzo szybko się rozwijała. Jednak pomimo tego lubię ich razem i cieszę się, że w trudnych chwilach oboje darzyli się wielkim wsparciem oraz mogli na siebie liczyć. Według mnie książka nadaje się dla osób młodszych i w większości jest naprawdę przyjemna. Myślę, że ja nie przeczytam jej kolejny raz, ale jestem wdzięczna za to, że miałam szansę przeczytać spokojną młodzieżówkę z romantycznym wątkiem. Ocena: 6/10

9. Przeczytalna Stolecka Adrianna

   „Co się stanie, gdy zdejmiesz kaptur?” Aren była rozsądną dziewczyną, miała jasno określone priorytety - skończyć szkołę i dostać się na studia. Opatulona swoją czerwoną bluzą, miała poczucie bezpieczeństwa. Nikt jej nie zauważał. Aż któregoś dnia zajrzała w te niebieskie oczy… Asher był kapitanem drużny hokejowej i najprzystojniejszym chłopcem w szkole. Po przypadkowym spotkaniu z dziewczyną w kapturze, czuje niewytłumaczalną chęć poznania jej. „The hoodie girl” to zdecydowanie urokliwa historia, idealna na jeden wieczór. Bardzo szybko się ją czyta, już od samego początku wciąga czytelnika. Jest to jedna z tych pozycji, które są lekkie i przyjemne dla duszy, bo dokładnie takie mają być. Sięgnęłam po nią szukając odpoczynku od ciężkich książek i spełniła swoje zadanie. Relacja Wren i Ashera jest pełna uroku, a dorzucając do tego ich przyjaciół mamy dobrą zabawę gwarantowaną. Nie dostajemy tu niesamowitej dawki emocji, akcji pędzącej na złamanie karku i dramatów na każdej stronie. To historia, która ma być lekka i otulająca, ale nie omijającą problemów życia. I dokładnie taka jest. Bawiłam się przy niej bardzo dobrze i polecam ją każdemu, kto szuka odrobiny uroku i humoru! Ocena 7/10 ❤

10. daga_czyta Szewczyk Dagmara

    „The Hoodie Girl” - Yuen Wright 3/5 ⭐ Wren Martin to przeciętna nastolatka z wielkimi ambicjami i jasnymi priorytetami. Najważniejsze dla niej było aby zakończyć szkołę i dostać stypendium na wymarzonej uczelni. Kto by pomyślał, że zwykła nieuwaga wywróci jej życie do góry nogami? Asher Reed czyli najlepszy gracz hokeja i tym samym kapitan szkolnej drużyny. To nazwisko zna każdy i każdy je szanuje. Asher nigdy nie lubił stałych związków, nie chciał ich przez wzgląd na swój napięty grafik. Jedna niska brunetka w czerwonej bluzie burzy jego codzienny porządek. Na samym początku styl pisania autorki, który jest dość prosty, nieco mnie zniechęcił. Mimo wszystko czytałam dalej, a historia Wren i Ashera pochłonęła mnie bez reszty. Jest to historia wydana z Wattpada i momentami faktycznie to widać, ale nie stanowi to większego problemu. The Hoodie Girl to fajna, luźna i bardzo urocza młodzieżówka, którą spokojnie mogę polecić nieco młodszym od siebie czytelnikom. Bardzo podoba mi się to, że autorka nie przeciągała na siłę fabuły. Nie dodawała zbędnych wątków tylko po to żeby książka miała kilkanaście stron więcej, co niestety często się zdarza. Nie wiem czy jest to książka, do której wrócę za rok czy dwa, ale w dziwnym stopniu zyskała moją sympatię.

11. _boooktok_ Radecka Zuzanna

    Dwójka nastolatków Asher Reed i Wren Martin chodzą do tego samego liceum. Ona chce pozostać niezauważalna i mieć dobre oceny, a on jest kapitanem drużyny hokejowej. Bohaterowie pierwszy raz rozmawiają w niefortunnych okolicznościach i zaczynają coś do siebie czuć. Niestety, mroczna przeszłość nie daje o sobie zapomnieć i Wren nie wie, czy uda jej się wyjść z cienia oraz zdjąć kaptur swojej czerwonej bluzy, w której czuje się bezpiecznie. Książkę czyta się bardzo przyjemnie, można pochłonąć ją w 1 dzień. Ukazuje ona bohaterów, którzy przeżyli traumę i mówi o ważnych kwestiach. Jednak jest to prosta młodzieżówka i niczym się nie wyróżnia. Pomimo tych wad i tak ją polecam, ponieważ bardzo podobała mi się główna bohaterka i bohater oraz ich wspólna historia.

12. Okay.but.first.book Bartnicka Wiktoria

    Całkiem przyjemna młodzieżówka, ale myślę, że mojej 14-letniej wersji ta książka spodobałaby się bardziej. Jest tu parę mądrych przemyśleń, aczkolwiek można tu dostrzec pewne schematy prowadzenia akcji, toczenia rozmów itp., które zostaną dostrzeżone przez osoby, które więcej czytają. Jest to książka raczej dla młodszych i mniej "doświadczonych" czytelników. Język jest bardzo przystępny i dzięki temu szybko się to czytało. Nie ma tu także żadnych nieprzyzwoitych scen, więc na spokojnie młodsze osoby mogą po nią sięgnąć.

13. zaczytana.wikaa Domaszk Wiktoria

    Gdybym miała opisać ją jednym zdaniem, to byłoby to raczej: lekka młodzieżówka na jeden wieczór, ale poruszająca ważne tematy🙌🏻 Nie będę ukrywać, że książka na początku mnie bardzo irytowała, a bardziej styl pisania - niestety nie przypadł mi do gustu. Jednak z czasem przestał mi aż tak przeszkadzać, a skupiłam się na akcji, która rozwijając się, zaczęła mnie interesować. Szczególnie polubiłam Ashera - uważam, że jest to chłopak o dobrym sercu, który ma swoją przeszłość, ale każdego dnia stara się być lepszą wersją siebie. Ma też oczywiście swoje chwile załamania, ale na szczęście są przy nim wierni przyjaciele, a ja trzymałam za niego kciuki do samego końca❤️ Ze zrozumieniem Wren miałam większy problem, jednak jej również życzyłam szczęścia i spokoju w życiu, na który na pewno zasługiwała. Cały wątek romantyczny uważam, za dobrze poprowadzony, ponieważ nie był aż tak schematyczny jak się obawiałam, a w dodatku rozwijał się dość wolno, co było bardziej naturalne✨ PS. Mała Ever skradła moje serce💞 MOJA OCENA: 3,5/5⭐

14. give.me.books Tonderys Zofia

    Lekka, urocza i zabawna powieść obyczajowo-romantyczna dla młodzieży, ale również spodoba się starszym czytelnikom. Dzięki lekkiemu stylowi pisania, dobrze wykreowanymi bohaterami, wielu nawiązaniom do popkultury (które osobiście uwielbiam w książkach), bardzo spodobała mi się historia Wren i Ashera, która swoją autentycznością bardzo przekonała mnie do siebie, a wręcz zakochałam się w niej. Jest to książka typowo rozrywkowa, nie ma drugiego dna, nie skłoniła mnie do żadnych przemyśleć ale takie książki też są potrzebne, bo w końcu czytanie to również zabawa, chociaż dzięki wątkowi traumy z przeszłości, niektóre osoby mogą w tej powieści pocieszenie, a nawet sposób, jak sobie poradzić z własną traumą. Jedyne czego żałuje to to, że ta książka ma tak mało stron, ponieważ te około 260 stron pochłonęłam na raz i nie mogłam się oderwać. Polecam z całego serca.

15. aka Astoria Fechner Barbara

    "The hoodie girl" Yuen Wright Książkę czyta się bardzo przyjemnie, już dawno nie miałam okazji przeczytać urokliwej historii. Wciągnęła mnie już od pierwszych stron, mimo że nie dzieje się tam dużo i nie ma zwrotów akcji to książka jest naprawdę cudowna. Wren Martin to cicha dziewczyna bardzo przywiązana do swojej czerwonej bluzy, kocha czytać książki, uczy się bardzo dobrze i ma jedną przyjaciółkę. Asher Reed to kapitan szkolnej drużyny hokeja, chłopaka jest bardzo lubiany, ale ma dwóch bliższych przyjacół. Pewnego dnia Wren wychodząc z biblioteki niespodziewanie wpada na Ashera, przez ten wypadek chłopaka zaczyna interesować się nastolatką. Jednak niedługo po tym Asher doznaje kontuzji przez co jego życie się bardzo komplikuje. Oboje skrywają jakieś sekrety. Ich historia jest cudowna, cała książka ma bardzo przyjemną atmosferę. Pojawiały się tam żarty i mimo tego że były proste to potrafiły rozbawić. Polecam każdemu, bo może i nie wnosi nic do naszego życia to czyta się ją naprawdę fajnie i jest krótka.

16. och.czytanie Golachowska Zofia

    Książka, która nie wyróżnia się niczym szczególnym na tle innych młodzieżówek. To pierwsze, co przychodzi mi do głowy, gdy pomyślę o „The Hoodie Girl”. Z jednej strony ta powieść pozytywnie mnie zaskoczyła. Została napisana przez młodą osobę, bez pisarskiego doświadczenia, jednak w czasie czytania nie rzucało się to w oczy. Owszem, autorce nie udało się uniknąć paru potknięć, ale i tak nadal jej tekst był przyjemny w odbiorze. Z drugiej strony książka trochę mnie rozczarowała. Nie wywołała u mnie żadnych emocji. Nie sprawiła, że chciałabym do niej wrócić. Była jak letnia lemoniada, po którą sięgamy w upalny dzień, bo pod ręką nie ma innego napoju. Niestety przyjemny styl to jedyne, co ma do zaoferowania „The Hoodie Girl”. Schematy w książkach nie są złe. Choć wątek z nieśmiałą dziewczyną i popularnym chłopakiem pojawił się w literaturze już tryliard razy (jak nie więcej) to i tak myślę, że nadal da się go obronić. Moim zdaniem nie udało się to Yuen Wright. Wykreowani przez nią bohaterowie mieli potencjał, miała go również cała historia. Zabrakło głębi. Nie poznałam lepiej bohaterów, ani nie udało mi się zaangażować w całą historię. Uczucie rodzące się pomiędzy Wren i Asherem wydało mi się płytkie, nie uwierzyłam w nie. Na początku ich relacja rozwijała się dla mnie za wolno i nie byłoby to złe, gdyby nie końcówka. Czytając ostatnie rozdziały, czułam się jak na stromym stoku narciarskim. Najpierw spędziłam mnóstwo czasu na wyciągu, później zjechałam w dół tak szybko, że nie zdążyłam porozkoszować się trasą. W gruncie rzeczy spędziłam miło czas czytając „The Hoodie Girl”. Ta młodzieżówka nie wywołała u mnie negatywnych emocji, jak miało to miejsce w przypadku „Mój crush” Lilly Purdon. Jest to dobra lektura na popołudnie, problem w tym, że w ogóle nie zapada w pamięć.

17. cruelprincess__ Kwarciak Lena

    𝗧𝗛𝗘 𝗛𝗢𝗢𝗗𝗜𝗘 𝗚𝗜𝗥𝗟 Yuen Wright | mialam niskie oczekiewania, tak. zawiodlam sie, troche tak, troche nie. |nie byla, zla glownym aspektem, przez ktory obnizylam ocene, sa nierozwiniete watki. tak, zdaje sobie z tego sprawde ze to ksiazka z wattpada i skupiamy sie w niej na relacji chlopaka i dziewczyny miedzy ktorymi rodzi sie uczucie. no ale prosze, ja nawet nie wiem jak wyglada przyjaciolka Wren (glownej bohaterki). ja juz nie bede tych nierozwinietych watkow wymieniac, bo w kazdej relacji/sytuacji/ fragmencie mi czegos brakuje. choc jakby nie patrzec na te 261 stron nie jest tak zle. |teraz na odmiane plus. jest to moje indiwidualne upodobanie, bo chodzi tu o glowna bohaterke. BARDZO ale to BARDZO sie z nia utozsamiam, dla niektorych moze to byc minus ale osbiscie podobalo mi sie, ze nie jestem ,,sama'' z moimi problemami. momentami czulam sie jakbym czytala o sobie. super jest tez to, ze pewnie duza czesc osob znalazla by wspolne cechy z ktoryms z glownych bohaterow. | znow ta gorsz czesc. relacja rozwijala sie zbyt szybko. doslownie prez pierwsze 200 mozna powiedziec ze stala w miejscu ewentualnie szla sobie spacerkiem. a potem pod koniec dostajemy taki natlok wszystkich emocji glownych bohaterow i doslownie teleportujemy sie w czsie zeby zobaczyc jaka ta relacja koniec koncow jest plaska. | kolejnym i ostatnim juz minusem jest, pomijanie ashera (glownego bohatera) mam wrazenia jakby byl drugo planow. ale to juz takie czepianie sie o szczegoly |podsumowujac nie bylo zle, sam pomysl jest fajny, lecz juz dosyc oklepany, przez reszte wattpada, z usmiechem na twarzy daje 3/5 bo mimo tych wielu minusow naprawde fajnie sie bawilam i przeogromnie sie ciesze ze kolejna postac trafila do grona utozsamiajacych sie ze mna

18. Books.heart Pawlak Blanka

    Główną bohaterką jest Wren Martin, która jest porządną i nieśmiałą nastolatką. Stara się jak może w szkole, by dostać się na wymarzone studia. Praktycznie zawsze ma na sobie swoją czerwoną bluzę, która daje jej ukojenie i komfort. Pewnego dnia, wychodząc z biblioteki, wpada na Ashera Reeda-kapitana szkolnej drużyny hokeja. Wren od razu zrobiła na nim wrażenie, więc postanowił dowiedzieć się o niej więcej. Z dni na dzień zaczęli spędzać ze sobą więcej czasu, aż w końcu ich relacja przerodziła się w coś więcej. Zaczynając, tę książkę, byłam nastawiona bardzo pozytywnie, a sama historia wydawała się ciekawa. Jednak, gdy, zaczęłam czytać, zauważyłam ten sam powtarzający się schemat. Popularny chłopak i nieśmiała dziewczyna. Myślałam, że może będzie się czymś wyróżniać, ale niestety tak nie było. Nie mogę powiedzieć, że książka była zła, ponieważ nie była. Dla osób czytających z reguły wattpada i lubiących zwykłe i proste historie ta opowieść będzie idealna. Postacie były wykreowane dobrze, ale fabuła potrafiła momentami nudzić. Podsumowując, polecam, tę historię wszystkim osobom, które lubią proste historie i czytają głównie, by się odprężyć i zbytnio nie zagłębiać w fabułę. Ode mnie 3/5 gwiazdek

19. Tiktok Grabowska Emilia

    Wren jest nieśmiałą dziewczyną, która po tym co wydarzyło się w jej przeszłości postanawia zostać „niewidzialna”, jej priorytetem jest dostanie się na studia i nie rzucanie się w oczy, dlatego ukrywa się za kapturem swojej czerwonej bluzy. Pewnego dnia trafia na Ashera, kapitana drużyny hokejowej i jej życie obraca się o 180 stopni. Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła, jest napisana przystępnym i prostym językiem oraz wciąga już od pierwszej strony. Kiedy zaczęłam ją czytać nie mogłam się od niej oderwać. Możemy zauważyć typowy wattpadowy schemat, czyli nieśmiała, szara myszka i kapitan szkolnej drużyny lecz nie zmienia to faktu, że ich historia ma coś w sobie i momentami zaskakuje. Autorka przedstawia nam opowieść z perspektywy dwóch bohaterów, dzięki temu możemy się bardziej wczuć. Poznajemy przeszłość postaci oraz ich teraźniejsze problemy, co sprawia, że wydają się bardziej autentyczne. Bardzo polubiłam Wren i Ashera, dlatego żałuję, że książka była taka krótka (260 stron) i to tak naprawdę jej jedyny minus. Jeśli lubicie czytać lekkie młodzieżówki to idealna propozycja dla was. Zdecydowanie polecam!

20. Majowe czytanie Świdrak Weronika

    "Gnijemy, obracamy się w proch, znikamy, mając nadzieję, że nasze dusze będą takie, jakimi my nie możemy być nieskończenie." Ostatnio w moich rękach przedpremierowo znalazła się "The hoodie girl". Jej wybór to była naprawdę dobra decyzja. To historia dwojga nastolatków. Wren i Ashera. Ona- nastolatka pragnąca pozostać we własnym cieniu. On- gwiazda szkoły, kapitan drużyny hokejowej. Spotykają się przypadkiem na korytarzu, a los później łączy ich drogi. Pozytywnie, czy negatywnie? Przekonajcie się sami. Od początku byłam dobrze nastawiona co do tej pozycji. Jeśli mam być szczera przyciągnęła mnie do niej ta prosta, ale też piękna okładka. Czytało mi się bardzo dobrze. To lektura na jeden wieczór. Jest bardzo lekka, zabawna. Czasami się nudziłam, niektóre momenty wydawały mi się irracjonalne. Są też fragmenty rodem z Wattpada. Jeśli ktoś się "wychował" na opowiadaniach z tej platformy, prosto je wyłapie. "The hoodie girl" daje vibe typowej, amerykańskiej szkoły pełnej rozpieszczonych nastolatków podzielonych na lepszych i gorszych. Imprezy, miłość, tajemnice. Trochę tajemnic, niedomówień. Zakończenie było przewidywalne, ale i tak w emocjach czytałam ostatnie strony i z przykrością odłożyłam ten egzemplarz na półkę. Nie idźcie, BIEGNIJCIE zamawiać! Premiera już 27 kwietnia. Mimo mankamentów, polecam!

21. www.instagram.com/lvnerouge Angelika Pasiecka

    Wren to szara myszka, która ukrywając się pod kapturem swojej czerwonej bluzy, dąży do bezproblemowego ukończenia szkoły. Zawsze trzyma się w cieniu, stara się być niewidzialną nastolatką, aż w końcu jej drogi krzyżują się z super przystojnym kapitanem drużyny hokejowej, Asherem. Chłopak nie widzi świata poza uprawianym sportem, jednak nieoczekiwanie jego spojrzenie przyciąga Wren. Dziewczyna zaczyna stale nawiedzać jego myśli. Co połączy parę nastolatków? "The Hoodie Girl" to lektura, po którą sięgnęłam podczas przerwy świątecznej. Byłam przejedzona i zmęczona, i pragnęłam poleżeć z książką, która nie obciąży moich szarych komórek 😂 Pomimo tego, że tytuł posiada typowy schemat z Wattpada, zawarta w nim historia okazała się być bardzo zabawna i urocza. Przystępny język skierowany jest bardziej w stronę młodszej grupy odbiorców, która ma szansę utożsamić się z przedstawionymi postaciami. Powieść porusza też kilka ciekawych wątków, które ukazują, jak dobrze bohaterowie się nawzajem uzupełniają, choć nie ukrywam, że liczyłam na bardziej wyczuwalną chemię. Prosta i przyjemna młodzieżówka 😊

22. studyjulkaaa Szatkowska Julia

    „The hoodie girl” Yuen Wright to książka, która całkowicie skradła moje serce i mogę powiedzieć, że stała się moją comfort book!💕 . Książka opowiada o losach Wern - tytułowej „hoodie girl” dziewczyny zamkniętej na nowe relacje, i z ciężką przeszłością, pewnego razu wpada na nią Asher, znany w całej szkole - kapitan szkolenie drużyny hokeja. Wren nie chce mieć doczynienia z tym chłopakiem, lecz z czasem, gdy bardziej go poznaje i widzi jak ten się zmienił, zaczyna czuć coś więcej, ale czy ich relacja to będzie coś więcej czy skończy się na zwykłej przyjaźni? Czy Wern wreszcie otworzy się na innych i zostawi swoją ukochaną czerwona bluzę? . Opowieść mnie urzekła i tak jak już wspomniałam skradła moje serce. Przyjemnie mi się ją czytało i pochłonełam ją w 2 dni. Lekka książka, dobra też dla młodszych odbiorców. Trochę się pośmiałam, ale jak to ja na końcu się wzruszyłam😅 Chciałabym z chęcią trafiać na książki, od których nie idzie się oderwać, bo chce się wiedzieć co stanie się dalej! . Ocena 5⭐/5⭐ , cieszę się, ze trafiła do moich rąk, bo naprawdę jest cudowna!😩

23. booksphotosdump Król Aleksandra

    Wren i Asher to z pozoru zwykli nastolatkowie. Jednak nie do końca tak jest. Wren ukrywa się za czerwonym kapturem, czuje się tam bezpiecznie i ukrywa tam swoją traumę. Asher to hokeista, pewnego razu wpada na korytarzu na dziewczynę i właśnie w ten sposób rozpoczyna się ich wspólna przygoda. „The hoodie girl” to bardzo przyjemna książka młodzieżowa. Jest to lekka powieść, napisana przyjemnym językiem. Główni bohaterowie muszą radzić sobie z traumami, jest to opisane bardzo dobrze, w emocjonalny sposób. Książka ukazuje jak bohaterowie radzą sobie z problemami oraz jak nabierają uczuć. Polecam tę książkę każdemu, kto szuka przyjemnej wartościowej młodzieżówki!!

24. Czytelnia Emily Małecka Emilia

    »Ta bluza była dla mnie jedynym źródłem pociechy. Moją jedyną więzią z rzeczywistością i zarazem osłoną przed nią« Wren Martin niedługo kończy liceum, marzy o uniwersytecie Yale i ukrywa się na korytarzach w kapturze swojej ukochanej czerwonej bluzy, z którą nigdy się nie rozstaje. Asher Reed to szkolna gwiazda hokeja i przyszły zawodowy hokeista. Kiedy Wren i Asher wpadają na siebie na szkolnym korytarzy, jej złośliwe uwagi od razu przykuwają uwagę chłopaka. Asher nie daje jej o sobie zapomnieć, a jego wypadek sprawia, że musi porzucić grę w hokeja na jakiś czas, więc nadmiar wolnego czasu pozwala mu złapać kontakt z Wren. Nie jest to najłatwiejsze zadanie, gdy oboje cały czas żyją przeszłością, która nie była dla nich najprostsza. » Chciałabym, żeby książki nigdy się nie kończyły, przynajmniej te dobre. Ale to niemożliwe « The Hoodie Girl, to przyjemna, zaskakująca historia dwójki nastolatków, którzy stoją przed wyborami związanymi z przyszłością, wciąż nie mogąc pogodzić się z przeszłością i czasem teraźniejszym. Bohaterowie razem szukają sposobów na pokonanie tego co ich dręczy od lat, na znalezienie radości w miejscach w których są mimo wielu przeciwności. Bardzo podobała mi się ich historia. Zazwyczaj bohaterowie z przeszłością przedstawiane są przez autorów jako niszczące się nawzajem, a tu Wren i Asher byli dla siebie ratunkiem. Styl pisania Autorki jest lekki i książkę czyta się bardzo szybko. Nie brakuje cytatów które rozbawią, ani tych nad którymi zastanowimy się dłużej. Jeśli gruba cegiełka przy łóżku cię przeraża, chwyć za The Hoodie Girl, a miło spędzisz czas z Wren i Asherem. Obiecuję!

25. miedzywi3rszami Winnicka Nikola

    „The hoodie girl” Yuen Wright Poznajemy w niej Wren Martin, dziewczynę w czerwonej bluzie,Wren ma bardzo jasne priorytety, skończyć szkołę i dostać się na studia. Wren była zawsze skryta pod czerwona bluzą, udało jej się pozostać niezauważoną,aż do momentu gdy nie zobaczyła niebieskich tęczówek Asher’a Reed’a. Jest on kapitanem drużyny hokejowej,która jest dla niego bardzo ważna. Jest on najprzystojniejszym chłopcem w szkole,aczkolwiek nie było to dla niego ważne. Do momentu gdy nie wpadł na niską brunetkę ,skrytą za kapturem czerwonej bluzy. Czy Wren odważy się zdjąć kaptur? Książka jest romansem, opowiada o problemach nastolatków, miłości i przyjaźni. Jeśli lubicie się pośmiać jest idealna aczkolwiek akcja rozwija się powoli,poznajemy dokładnie bohaterów, ich zainteresowania i pasje. Pokazuje że na niektóre sprawy nie mamy wpływu i trzeba nauczyć się z tym żyć dalej. Historia Wren i Asher’a wciągnęła mnie bardzo,przeczytałam ją w dwa dni i uważam ze było warto. Była „lekka” i przyjemnie mi się ją czytało,chociaż nie są to moje klimaty i coś, co czytam na codzień.

26. madsbookie Dzięga Magdalena

    Nie miałam dużych oczekiwań w stosunku do "The Hoodie Girl" i jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Historia Wren i Ashera była ciepła, miejscami wzruszająca, a czasem nawet śmieszna. Możemy zobaczyć jak od nieznajomych stają się przyjaciółmi, a później rodzi się miedzy nimi jeszcze większe uczucie. Nie jest to opowieść o toksycznym związku, czy badboyu i nieśmiałej dziewczynie, która wpadła mu w oko, a tego spodziewałam się po opisie. Czytając tą książkę wręcz chłonęłam ciepło bijące z każdej strony.💗 Nie było tam skrajnie wyidealizowanego obrazu głównych bohaterów, bardzo podobało mi się to że nastolatkowie zachowywali się rzeczywiście jak osoby w ich wieku i faktycznie da się zrozumieć ich motywację czy wybory. Co też jest dla mnie wielkim plusem, główni bohaterowie mnie nie irytowali i bardzo ich polubiłam. Uwielbiam też jak ważną rolę odgrywają przyjaciele i rodzina Wren i Ashera. Postacie drugoplanowe są także świetnie wykreowane i miejscami przezabawne.😅

27. Tiktok Stępień Wiktoria

    The Hoodie Girl opowiada o rozwijającyn się uczuciu dwojga osób, dziewczyny, kóra pod czerwoną bluzą ukrywa się przed światem oraz popularnego chłopaka, który nie widzi przyszłości bez hokeja. Gdy zobaczyłam wzmiankę, że książka pochodzi z Wattpada spodziewałam się kolejnej typowej historii o szarej myszce i zbuntowanym chłopaku z tatuażami. Jednak pozytywnie się zaskoczyłam. Autorka zabiera nas w młodzieńczy świat, nieodbiegający od szarej rzeczywistości. Dużym plusem jest ukazanie wydarzeń z perspektyw dwóch bohaterów, dzięki czemu możemy ich bliżej poznać. W książce głównie dominują emocje - ból, smutek, radość, miłość. Wren jak i Asher wiele przeszli. Autorka doskonale poradziła sobie z przedstawieniem czytelnikom co czuje osoba mająca atak paniki oraz pogrążona w głębokim smutku. Chociaż książka nie miała niespodziewanych zwrotów akcji, a fabuła zwykle skupiała na rozwijającym się romansie, nie mogłam jej odłożyć na półkę. Przyjemna lektura na dłuższe wieczory.

28. booksinmylife4 Woszczyło Wiktoria

    Książka opowiada o Wren, dziewczynie w czerwonej bluzie, której celem jest ukończenie liceum z dobrym wynikiem, aby dostać stypendium. Nie chce rzucać się w oczy i wszędzie chodzi ze swoją ukochaną czerwoną bluzą. Asher to przystojny hokeista. Nigdy wcześniej nie zwracał uwagi na Wren, jednak odkąd wpadła na niego pod biblioteką nie może o niej zapomnieć. Ale Wren to Wren i Asher musi się bardzo postarać nawet o to, aby dowiedzieć się jak „czerwony kapturek” ma na imię. Dziewczyna stara się go unikać, jednak ich drogi ciągle się przecinają. Opis historii może wydawać się banalny, jednak sama książka bardzo mi się podobała. Nie da się ukryć, że jest to młodzieżówka z wattpada, ale mimo wszystko przyjemnie się ją czyta. Wren w przeszłości sporo przeżyła, wpłynęło to na jej zdrowie psychiczne. Asher natomiast od zawsze kochał grać w hokeja. Ma kochająca mamę, przesłodką siostrzyczkę, Ever, oraz ojca, który nie był wzorem do naśladowania. Za bohaterami w pewnym sensie ciągnie się przeszłość. Reprezentują oni inne grupy problemów. Problemy te były jedynie zasygnalizowanie i ich rozwiniecie nie było zbyt obszerne, jednak samo to, że się pojawiły, uważam za dobry pomysł. Dzięki temu postacie były bardziej autentyczne niż mogłyby się wydawać. Muszę przyznać, że polubiłam się z głównymi bohaterami. Nie jest to najlepsza książka młodzieżowa jaką kiedykolwiek przeczytałam, ale myślę, że jest warta uwagi. Niektóre zachowania i wypowiedzi były dziwne, ale nie przeszkadzało mi to. Jeśli lubicie książki tego typu, to naprawdę polecam. Warto dodać, że książka ma zaledwie 260 stron, więc czyta się ją naprawdę szybko. Moja ocena to 4/5 ⛸

więcej recenzji

ukryj recenzje