Sabat. Sabat kości. Tom 1

1. Opinia: anonimowa Opinia dodana: 2024-08-20 Ocena: 6   

   Opinia potwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Bajka dla dorosłych;)

2. Opinia: obiektywnakrytykaliteracka Opinia dodana: 2024-07-31 Ocena: 2   

   Opinia potwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Autorka miała całkiem dobry pomysł na tę historię. Niestety, nie poradziła sobie z umiejętnym poprowadzeniem wątków- głównego i pobocznych. Mniej więcej w połowie powieści zdążyła zmarnować całkiem spory potencjał, jaki szedł za tą książką. "Sabat" sprawia wrażenie, jakby został poddany rygorystycznemu limitowi stron- doświadczymy uciętych wątków, czy dziwnych przeskoków w czasie. Wydłużenie tekstu zadziałałoby na korzyść historii i pisarki, ponieważ wiele wydarzeń i szczegółów jest zwyczajnie bez sensu. Na plus dedykacja i ostrzeżenia, umieszczone na początku książki. Choć ostatecznie okazuje się, że przestroga w związku z treścią, jest mocno przesadzona. Sama książka jest całkiem ładnie wydana, okładka przyciąga spojrzenie, a opis zachęca do przeczytania. Niestety, spodziewałam się zupełnie innej historii- o spójniejszej treści i jakości nie wspominając. W środku spotkamy się z tajemnicami, manipulacjami i różnymi przymusami. Biorąc pod uwagę grupę docelową, dla której ta powieść została napisana, większość oczekiwań mogłoby zostać spełnione- gdyby nie ewidentne olanie istotnych kwestii, co trąci ogromnym brakiem szacunku. Słabo. Główna bohaterka przez połowę historii zachowuje się, jakby miała rozdwojenie jaźni- na pstryknięcie palca zmienia zdanie, "zapominając" o tym, o czym mówiła kilka stron wcześniej. Dzięki swojej matce zdaje się dość dobrze odnajdować w specyficznym świecie i zasadach magii, które panują w tej opowieści. Jest to zupełnie odwrotna sytuacja, w jakiej zostaje pozostawiony czytelnik- ilość zmiennych, szczegółów czy reguł jest ogromna. Nie poświęcono im należnego czasu, przez co można odnieść wrażenie, że ktoś zwyczajnie olał sprawę- ciężko jednak stwierdzić, po czyjej stronie leży wina. Willow jest bohaterką silną, upartą i dumną, dopóki nie poznaje Alarica Graysona Thorne'a. Wówczas większość jej decyzji i myśli traci jakikolwiek poziom i kierunek. Momentami mam wręcz wrażenie, że postać zaczyna myśleć nie tą częścią ciała, co potrzeba- trudno polubić bohaterkę, która zwyczajnie robi z siebie idiotkę. Bohaterowie drugoplanowi mogliby w ogóle nie istnieć- nie zrobiłoby to żadnej różnicy. Większość z nich ma dla historii takie samo znaczenie, jak to, jaki jest dzień tygodnia. Szkoda, bowiem mogliby zgrabnie wspierać tempo historii. Alaric Grayson Thorne jest bohaterem tajemniczym. Wiadomo, że posiada jakąś "przeszłość", potrafi realizować swoje cele i kieruje nim jakaś podejrzana fascynacja, wobec Willow. Jego decyzje i wypowiedzi są często obrzydliwe i cringe'owe- nazywanie głównej bohaterki "wiedźmuniu" jest tak kretyńskie, że byłam bliska tego, żeby skasować książkę z czytnika i o niej zapomnieć. Alaric zdaje się nie przejmować ogromną różnicą wieku, pomiędzy nim a Madizza. Wielokrotnie to wykorzystuje, kierując nią jak marionetką i zmuszając do grania w jego grę. Ostatecznie osłabiona czujność bohaterki, doprowadza do przełomu w ich relacji i powieści, co ma miejsce na samym końcu książki. Pomysł był tak przeciętny, że z łatwością można domyślić się zakończenia. Zwłaszcza że w jednym rozdziale autorka podała odpowiedź na tacy. Słabo. "Sabat" jest okropnym przykładem dla "enemies to lovers". Relacja bohaterów często jest nielogiczna i obrzydliwa, a samych bohaterów naprawdę ciężko polubić. Autorka wprowadziła mnóstwo bezsensownych postaci, wątków i zasad, których albo nie próbowała wyjaśniać, albo wydawnictwo odebrało jej tę możliwość. Z czystym sumieniem, nie polecę tej książki nikomu. To nic innego jak zawiedzione oczekiwania, brak logiki i późniejsze porno z fabułą.

   Rozwiń »

więcej opinii

ukryj opinie