ODBIERZ TWÓJ BONUS :: »

Rzeczpospolita Obojga Narodów 1501-1795

Ocena:
Bądź pierwszym, który oceni tę książkę
Stron:
832
Dostępne formaty:
     ePub
     Mobi

Dzieje potęgi i upadku 

Jerzy Topolski jest jednym z najwybitniejszych polskich historyków. Jego publikacje ukazują nie tylko Rzeczpospolitą na tle meandrów europejskiej polityki, ale także wprowadzają w świat gospodarki, przemian w kulturze i obyczajach, nie stroniąc od ciekawostek i nieznanych faktów. Rzeczpospolita Obojga Narodów 1501 - 1795 to panorama historii polski w trzech wiekach jej wielkości, upadku i próbach naprawy, które jednak zakończyły się wymazaniem naszego kraju z map Europy na 123 lata. Unia Lubelska dała początek państwu, które w swoim czasie stanowiło jedno z najpotężniejszych mocarstw europejskich. Potencjał militarny i inicjatywy w gospodarce stanowią o sile państwa, z którym liczą się największe potęgi kontynentu z Habsburgami na czele. Kraj tętni życiem, powstają nowe miasta, wielu cudzoziemców osiedla się w Polsce, kwitnie kultura artystyczna, a Polacy są obecni na zachodnioeuropejskich uniwersytetach. Pojawia się też rodzimy styl w kulturze i obyczajach – sarmatyzm – będący oryginalną kompilacją tradycji Wschodu i Zachodu. Niestety, po wielu wyniszczających wojnach dochodzi na przełomie XVII i XVIII wieku do rujnującego państwo kryzysu. Ogromne zniszczenia, brak zmian ustrojowych i coraz większa samowola magnaterii doprowadzają do upadku prestiżu kraju na arenie międzynarodowej. Miasta zaczęły podupadać, wsie biednieć, a ich mieszkańcy byli zmuszani do prawie niewolniczej pracy. Kultura i nauka przestały być ważną gałęzią życia publicznego. Dopiero ożywienie czasów stanisławowskich przynosi próby reform i nowe otwarcie ku budowie nowoczesnego kraju. Jest już jednak za późno: agresja sąsiadów doprowadza do unicestwienia państwa, chociaż świadomość własnej wartości i istnienia narodu będzie stanowiła zalążek walk o niepodległość w kolejnych epokach. 

(…) Zmiany w historii dokonują się na ogół w sposób powolny, choć niejednokrotnie ów długookresowy rytm przemian przerywany jest, szczególnie w sferze życia politycznego, bardziej gwałtownymi przejściami od jednego do drugiego stanu rzeczy. Mamy tu na myśli wojny, rewolucje lub zmiany szybkie, lecz o charakterze pokojowym, jak na przykład jakieś zasadnicze przesunięcia dynastyczne o doniosłych skutkach. W Polsce między umownym końcem Średniowiecza a czasami nowożytnymi nie było jakiegoś ostrego przejścia. W sumie jednakże „długi” XVI wiek, tak jak jest on często w historycznej literaturze określany (tzn. aż do wybuchu wojny trzydziestoletniej w 1618 roku) był w Polsce okresem o swoistych cechach, które wykształciły się bądź to w jego toku, bądź też były ukoronowaniem wcześniejszych tendencji rozwojowych.
Do cech tych należą przede wszystkim: utrzymanie prestiżu państwa polskiego na arenie międzynarodowej, wykształcenie się nowego systemu gospodarczego (gospodarki folwarczno-pańszczyźnianej) o dalekosiężnych skutkach w wielu dziedzinach życia, uformowanie się swoistego dla Polski ustroju politycznego nazwanego demokracją szlachecką oraz rozkwit renesansowej kultury w najróżniejszych jej przejawach: od życia codziennego, poprzez edukację, naukę, literaturę po różne dziedziny życia artystycznego. Oznaczało to równoczesne zmiany w strukturze świadomości (mentalności) społecznej (…) 

                                                                                         
Fragment książki

Wybrane bestsellery

Wydawnictwo Poznańskie - inne książki

Zamknij

Przenieś na półkę
Dodano produkt na półkę
Usunięto produkt z półki
Przeniesiono produkt do archiwum
Przeniesiono produkt do biblioteki

Zamknij

Wybierz metodę płatności

Sposób płatności