Różaniec. Duchowa walka o zbawienie świata

Modlitewnik dla autentycznych katolików!

Powtarzalność różańca, która pozwala wejść w stan głębokiej medytacji, jest siłą tej modlitwy, ale może też prowadzić do znużenia i rozproszenia. Skutecznym antidotum jest koncentracja na wybranej intencji. Dwight Longenecker proponuje, by była nią walka ze złem w otaczającej nas codzienności. Dwadzieścia rozdziałów książki Różaniec. Duchowa walka o zbawienie świata odpowiada liczbie tajemnic różańcowych w każdym z nich autor zestawia tajemnicę z różnymi odmianami zła w naszym życiu.

Rozdziały rozpoczynają krótkie komentarze do fragmentów Pisma Świętego, odnoszące się do konkretnej tajemnicy różańca. Następnie przedstawione jest świadectwo z pola walki, czyli doświadczenia osób, które zetknęły się z danym rodzajem zła. W kontrze czytelnik otrzymuje rozważanie o zwycięstwie, będące świadectwem z życia Jezusa, a także jasne wskazówki do walki ze złem. Rozdziały kończą się modlitwą, zamykającą każdą dziesiątkę różańca.

Autor pokazuje, w jaki sposób nauka płynąca z Biblii została wypaczona przez współczesność jak choćby seksualna amoralność, podziały i nienawiść, przemoc, demoralizacja, materializm. Daje jednak konkretne rozwiązania i przekonuje, że modlitwa to potężny oręż. Musimy tylko wiedzieć, jak go wykorzystać. Ta książka właśnie tego uczy.

Chcąc przeciwdziałać ciemności zapalamy lamę. Zimnu rozpalamy ogień. Analogicznie też powinniśmy czynić ze złem. Najlepszym sposobem na walkę ze złem jest właśnie modlitwa, która uczy nas zauważania i doceniania dobra, piękna oraz autentyczności. Potwierdzają to święci, którzy są jednogłośni w tym twierdzeniu. Za przewodnika i dowódcę w tej walce obierają sobie Matkę Jezusa, która chroni nas i kieruje nami jako najskuteczniejszy wojownik w walce z Szatanem.

"Szatan boi się Dziewicy Maryi bardziej niż ludzi i aniołów, ale w pewnym sensie także bardziej niż samego Boga. I nie chodzi o to, że gniew, siła i nienawiść Boga są nieskończenie większe niż w wypadku Dziewicy Maryi, ponieważ jej doskonałość ma granice; chodzi przede wszystkim o to, że Szatan w swej dumie cierpi nieskończenie bardziej, gdy zostaje pokonany i ukarany przez skromną i pokorną sługę Bożą, jej pokora upokarza go bardziej niż Boża siła". (fragment książki)