Problematyka prognozowania gotowości operacyjnej samochodów w systemie transportowym z wyczekiwaniem na funkcjonowanie

Niniejsza praca dotyczy problematyki prognozowania gotowości operacyjnej samochodów na daną chwilę ich użycia w systemie transportowym z wyczekiwaniem na funkcjonowanie. Taką specyficzną własnością charakteryzuje się proces eksploatacji samochodów w systemach likwidacji klęsk żywiołowych, wojskowym itp. Gotowość operacyjna w ujęciu jakościowym oraz ilościowym odnosi się do każdego z eksploatowanych obiektów z osobna i określana jest jako prawdopodobieństwo zdarzenia, że obiekt będący w stanie zdatności technicznej (gotowy) w dowolnej chwili t okresu eksploatacji będzie się jeszcze znajdował w tym stanie przez określony czas. W każdej praktyce eksploatacyjnej pojazdów w celu zmniejszania intensywności zużywania się ich elementów, realizowane są planowe obsługi profilaktyczne w zakresie i z częstością wskazaną w dokumentacji eksploatacyjnej przez producenta pojazdu. Obsługi te mają też na celu zapobieganie przed niespodziewanymi uszkodzeniami poprzez wcześniejsze ich wykrycie. Pomimo realizacji działań profilaktycznych powstają w eksploatacji uszkodzenia pojazdu mające charakter zdarzeń losowych w czasie. Zdarzenia te są właśnie bezpośrednią przyczyną ryzyka niewykonania zadania transportowego, ale też przyczyną potrzeb w losowej chwili na środki do odnowy zdatności. Czas przebywania samochodu w stanie niezdatnym oraz czas poprawnej pracy między uszkodzeniami to parametry, które kształtują poziom gotowości technicznej, a wynikają z jego niezawodności i podatności naprawczej. Oznacza to, że wyznaczenie ilościowe gotowości operacyjnej samochodów użytkowanych z wyczekiwaniem w praktyce eksploatacyjnej wymaga, na daną chwilę, informacji o aktualnej ich niezawodności oraz stacjonarnej gotowości technicznej. Wówczas informacje te mogą umożliwiać dla przewidywanej na daną chwilę realizacji misji transportowej, przez dany pojazd z intensywnością użytkowania i czasie jej realizacji prognozowanie.