Pinchas syn Hellego, Pinchas syn Eleazara

To kolejna, po ELIASZU, książka Debory Sianożęckiej z serii: Kapłaństwo widziane oczami kobiety, napisana przede wszystkim dla kapłanów, ale też interesująca dla osób świeckich, które troszczą się i otaczają modlitwą swoich pasterzy.

Punktem wyjścia do rozważań jest dla autorki proroctwo, wypowiedziane przez nieznanego proroka w Szilo, o dwóch gałęziach kapłańskich: liniii Helego i linii Samuela. Wypełnia się ono i dzisiaj, tuż przed naszymi oczami. Służba tych, którzy mają ducha Helego, to kapłaństwo skoncentrowane na sobie, odstępcze i idące na kompromis, starające się przypodobać bardziej ludziom niż Bogu. Druga linia, wywodząca się od Samuela, to kapłani oddający cześć Bogu, pełniący służbę według Bożego Serca i zyskujący Jego błogosławieństwo.

Opinie kapłanów, po lekturze książki: 

Słowo o Pinchasie głęboko zapada w serce i nie pozwala przejść obojętnie. Jak refren wraca to, co nam, kapłanom, jest dzisiaj tak bardzo potrzebne: jesteście zrodzeni z Bożego ognia, jesteście synami Boga, jesteście Jego zadowoleniem; jesteście mężami Bożymi, Jego wojownikami; Bóg kocha was miłością zazdrosną, jesteście jego szczególną własnością…

ks. Wiesław Rafacz

Książka Debory jest dla mnie dowodem na to, że Bóg bardzo troszczy się o kapłanów i pragnie, by w naszych sercach biło Jego Serce. W sercach całkowicie otwartych na Jego wojenną drogę ducha, w której On będzie objawiał Miłość.

o. Piotr Łoza osppe

Bardzo dziękuję za kolejną książkę skierowaną do kapłanów, która celnie opisuje kapłańskie życie. Każdego dnia jako kapłan decyduję, czy wybiorę drogę Pinchasa syna Helego, czy wybiorę drogę Pinchasa syna Eleazara. Okazuje się, że granica między świętością, a nieprawością jest bardzo cienka.

ks. Marcin Graboś

Cała książka napisana jest w duchu miłości i troski o Kościół, a zwłaszcza o pasterzy Kościoła, którzy dla autorki są szczególną i najbliższą kastą poświęconą Bogu.

o. Paweł Subik osppe

Debora Sianożęcka - (ur. w 1981 r.) psycholog, psychoterapeuta. Miłość do Biblii pociągnęła ją do poznawania biblijnego języka hebrajskiego i aramejskich komentarzy. "Uzależniona" od Eucharystii.