Opinie czytelników - Chłopki. Opowieść o naszych babkach

Jeśli jesteś statystycznym Polakiem, przeczytasz 0,6 książki w tym roku. Jeśli miałaby to być tylko jedna lektura na 2025, przeczytaj "Chłopki", o ile tego jeszcze nie zrobiłeś/-aś. Dlaczego? Prawdopodobnie Joanna Kuciel-Frydryszak opowiada o Twojej babce, albo prababce. Co o niej wiesz? Przyznam się, że niby wiedziałam całkiem sporo, babcia przeżyła 93 lata, urodziła się jeszcze w czasach przedwojennych i całkiem sporo o sobie opowiadała. Nie wszystko z tego rozumiałam, jednak dzięki książce "Chłopki" pojęłam pewne sprawy. Niekiedy szukamy swoich korzeni, nie wiedząc, że są one wpisane w nasze zachowania. Powtarzamy je po naszych przodkach, a autorka książki wyjaśni nam, skąd się to bierze. "Jam chyba ze wsi", powiemy i zabrzmi to wreszcie dumnie, ponieważ większość z nas ma właśnie chłopskie korzenie, nawet jeśli od 2 czy 3 pokoleń mieszkamy w mieście. Nasze babki chłopki wiedziały, czym jest ciężka praca, ale czy miały jakieś radości? Reportaż historyczny można czytać, jak kryminał, jak się okazuje. Kogo zatem w nim szukamy? Wcale nie zbrodniarza, a samych siebie. Polecam! G01022587917

super

Super pozycja

Czyta się z zaciekawieniem

Ależ ta pozycja porusza i skłania do refleksji na temat przodkiń. Po przeczytaniu tej książki chodzą za mną pytania jaka była moja praprababcia, czym się zajmowała, czy mąż był dla niej dobry, jaką była mamą, czy lubiła gotować, jakbym ją postrzegała, gdybym miała okazję ją poznać, co ona powiedziałaby, gdyby zobaczyła moją rzeczywistość. Jak ja ją podziwiam! I niezmiernie jej dziękuję, mam też nadzieję, że była szczęśliwa, mimo całego trudu, który zapewne musiała znosić. To idealna pozycja dla fanów frazesu: kiedyś to było, nie to co teraz. Czytajcie, zastanawiajcie się i doceniajcie nieidealne czasy, w jakich przyszło nam żyć. Zamówienie G01172441659

Chłopki - kobiety, które przeszły tak wiele, że możnaby tym znojem obdzielić kilka osób... My, żyjąc w obecnych czasach, nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić, że kiedyś nasze babki i prababki: - nie mogły puścić córki do szkoły, bo nie miały dla niej butów, lub owa córka musiała pomagać w domu (np. paść krowy lub opiekować się młodszym, często licznym rodzeństwem); - pracowały ponad swoje siły, nie mając innego wyboru; - prały i kąpały się w rzece, bo nie każdego stać było na studnię; - niemowlęta zostawiały całymi dniami na polu w chuście, bo robota sama się nie zrobi; - zostawały wydawane za mąż, nie mając nic do gadania w kwestii wyboru towarzysza życia. Te i inne liczne, chwytające za serce przykłady i opowieści opisane w książce sprawiły, że przeżywałam każdą historię wraz z jej bohaterkami. Trudno jest czytać o tym, co przechodziły kiedyś kobiety ? często z naszych rodzin. Mojego męża babcia była taką Chłopką (to słowo piszę wielką literą, tak ogromnym szacunkiem je darzę) i wiem, że historie z tej książki, to również jej historie. "Chłopki" to pozycja, obok której nie da się przejść obojętnie. Ta lektura budziła we mnie szereg emocji: wściekłość, żal, bezbrzeżny smutek, irytację, wdzięczność czy dumę. Zamówienie nr GA01032499064

Świetna książka aczkolwiek szkoda, że nie da się powiększyć zdjęć, dokumentów, które autorka zamieściła.

Fantastyczna pozycja, czytałam z dużym zaciekawieniem. Muszę przyznać, że mocno zmieniła moje postrzeganie kobiet pochodzących ze wsi. Gorąco polecam.

Chłopki to jedna z lepszych książek o wsi, które ostatnio czytałam. Nazywana reportażem, ale nie jest nim do końca. To wspomnienia, relacje, pamiętniki chłopek z okresu międzywojennego. Lektura tej arcyciekawej książki prowadzi czytelnika do czasów naszych babek i prababek. Jeszcze pamiętamy z ich opowieści te czasy, kiedy życie na wsi było jedną wielką udręką z brakiem perspektyw i poniżeniem. Zależność od dworów trwa na wsi nadal. Po zniesieniu pańszczyzny prawo dla chłopów nie było łaskawe. Podobnie za czasów II Rzeczypospolitej, bo ekonomiczne możliwości chłopów były niewielkie, ochrona państwa żadna, a czarę goryczy przelewały brak edukacji, uświadomienia, surowe wychowanie, zależność od ojców. Droga kobiet wiejskich do równouprawnienia i postępu następowała powoli. Świadomość bowiem nie ulega natychmiastowym zmianom i potrzebuje większych i gwałtowniejszych przemian społecznych. Joanna Kuciel-Frydryszak pisze w jasny i niezmiernie ciekawy sposób. Sięgnęła do wielu źródeł, ubarwiła tekst fragmentami wspomnień, listów, wywiadów, tekstów publicystycznych, badań społecznych. Pokazała prawdziwy i niezmiernie tragiczny los kobiet wiejskich.

Bardzo żałuję, że moja babcia nie dożyła tej książki. Wychowała się pod Częstochową i jako dziecko była oddana na służbę. Nie dowiem się już czy poznała, któraś z bohaterek... W każdym razie odżyły w pamięci babcine wspomnienia i za to dziękuję najbardziej. Bardzo rzetelnie i ciekawie przedstawiony temat. Zamówienie nr GA01042416056

Dobra opowisc mozna czytac kiedy sie chce jak sie kupi ebook

Okres międzywojenny to nie był łatwy czas, w szczególności dla kobiet mieszkających na wsi. Ich życie bywało ciężkie, a praca zaczynała się, zanim inni wstali, a kończyła, kiedy inni dawno spali. Ich marzenia bardzo się różniły od tych teraz. Pragnęły posiadać własne buty, łóżko do spania, mieć zapewniony posag, aby dobrze wyjść za mąż. Równouprawnienie tak naprawdę nic nie znaczyło, a kobieta miała być posłuszna, to ojciec, a później mąż miał prawo głosu. Życie naszych babć, prababek, które mieszkały na wsi, znacząco różniło się od tego, co mamy teraz. Jak dokładnie wyglądało? Książka przenosi nas na Polską wieś początku XX wieku i pozwala poznać bardzo blisko kobiety tam mieszkające. Nie jest to obraz pełen szczęścia, a chwilami byłam mocno zaskoczona tym, jak to wszystko wyglądało, jak było im ciężko, jak dużo było na ich głowach, a jednocześnie jak mało wdzięczności otrzymywały w zamian. Te kobiety zasługiwały na wielki szacunek, na to, by być podziwiane, uznane za bohaterki. Mnie książka przypadła do gustu. Czytało się ją szybko, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji. Chłopki. Opowieść o naszych babkach to książka pokazująca obraz Polskich kobiet żyjących na wsi w okresie między wojennym. Moim zdaniem warto ją przeczytać i polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu

Rewelacyjna, dziękuje autorce i lektorce <3