O centaurach Zuzanna Ginczanka
- Autor:
- Zuzanna Ginczanka
- Wydawnictwo:
- Wolne Lektury
- Ocena:
- Stron:
- 14
- Dostępne formaty:
-
PDFePubMobi
Opis
książki
:
O centaurach
Zuzanna Ginczanka
Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.
Wybrane bestsellery
-
Zamieszczone w tej książce Elegie duinejskie i Sonety do Orfeusza dopełniają wydanie poezji Rilkego w serii "Elipsy", na które złożyły się tomy zawierające Księgę Godzin, Księgę Obrazów, Poezje nowe i Poezji nowych część wtórą, poematy epitafijne Requiem i poemat Życie Maryi.(13,86 zł najniższa cena z 30 dni)
14.40 zł
18.00 zł (-20%) -
Podobno tłumacz musi się zakochać w umyśle poety, aby poświęcić ogrom czasu jego emocjom i myślom. I przełożyć je na własny język możliwie najżarliwiej. A własny język powinno się rozumieć nie tylko jako język rodzimy, ale też język tłumaczowi współczesny, w jakim sam myśli i którym mówi na co dzień; naturalny, niearchaiczny, nieupozowany na epokę- ePub + Mobi
- Druk 19 pkt
(9,90 zł najniższa cena z 30 dni)
19.90 zł
24.00 zł (-17%) -
Antologia Opowiedz zwierzę zawiera 200 wierszy wybitnych polskich poetów XX i XXI wieku. To poezja dotykająca skomplikowanej, pięknej, ale i bolesnej relacji człowiek-zwierzę. Są wśród nich m.in. strofy Bolesława Leśmiana, Tadeusza Różewicza, Anny Świrszczyńskiej, Zbigniewa Herberta, Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej i te pisane przez- PDF + ePub + Mobi 20 pkt
(22,75 zł najniższa cena z 30 dni)
20.20 zł
27.00 zł (-25%) -
![Okładka - *** [160 km/h W każdej sekundzie] - Jarosław Klejnocki](https://static01.helion.com.pl/global/okladki/145x218/e_4mew.jpg)
Jarosław Klejnocki Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane *** II. Zaprzysiężony dla K. znów 160 km/h W każdej sekundzie za pan brat z katastrofą Cmentarz owadów na szybie Magia reflektorów Jak w otwarciu stoi przestrzeń Czasem obce czerwone iskry obecności Rzadko przesunie się cień Ona drzemie na przednim siedzeniu Przykuta pasem osłonięta snem Wiozę sen rozproszony jak w narkozi... Jarosław Klejnocki Ur. 7 października 1963 w Warszawie Zm. 21 czerwca 2025 Najważniejsze dzieła: Elegia na śmierć szczegółów, Jak nie zostałem menelem, Miasto otwarte, W drodze do Delft: piętnaście portretów, Skarby dni ostatecznych, Zwierciadło, Ulica Słodkich Migdałów, Zagłada ogrodu, Chwilowe zawieszenie broni Jarosław Klejnocki (1963-2025) był poetą, krytykiem literackim, nauczycielem szkolnym i akademickim oraz dyrektorem Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza. Przez dwadzieścia lat uczył polskiego w warszawskich liceach, XVII Liceum Ogólnokształcącym im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Autorskim Liceum Ogólnokształcącym nr 42. Wychował dwa pokolenia uczniów, z których wielu odniosło sukces artystyczny i zawodowy w dziedzinach bliskich literaturze. Swoich studentów uczył wrażliwości na literaturę i artystycznej odwagi. Jest autorem kilkudziesięciu książek, w tym powieści (m.in. autobiografii Jak nie zostałem menelem 2002), poezji (m.in. Miasto otwarte 1995, W drodze do Delft: piętnaście portretów 1998, Skarby dni ostatecznych 2005, Ciemne Zwierciadło 2016), esejów (m.in. Zagłada ogrodu 1996, Ulica Słodkich Migdałów 2024), krytyki literackiej (m.in. Chwilowe zawieszenie broni 1996 napisane wspólnie z Jerzym Sosnowskim, Literatura w czasach zarazy 2006). O ile jako poeta trzymał się tradycji kultury wysokiej, to jako krytyk literacki eksplorował wszelkie rejestry twórczości, także tej zazwyczaj przez krytykę pomijanej. Był komentatorem uczciwym, wnikliwym i z dużym poczuciem humoru, dzięki czemu cieszył się dużym autorytetem. Był jednym z nielicznych krytyków, który na bieżąco czytał i komentował ogromne ilości tomów wierszy, w tym także poetów debiutujących i początkujących. W tym sensie jego działalność krytyczna był ściśle powiązana z jego misją edukacyjną. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Jarosław Klejnocki Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane Abraham, przeprosiny IV. Antynirwana Mało śpię i czytam Sorena Kierkegaarda O drabinie do nieba i człowieku na niej Jakąż siłę musi mieć ten kto zaryzykuje Przyjmie ostateczność i pochyli głowę Przepraszam cię Abrahamie za pośpiech i gniew Podziwiam twoją ufność chociaż jest nieludzka Zazdroszczę ci mocy lecz boję się jej Ona prowadzi do zwycięstw które przetrwają Historię Ale rodzi też zbrodnię b... Jarosław Klejnocki Ur. 7 października 1963 w Warszawie Zm. 21 czerwca 2025 Najważniejsze dzieła: Elegia na śmierć szczegółów, Jak nie zostałem menelem, Miasto otwarte, W drodze do Delft: piętnaście portretów, Skarby dni ostatecznych, Zwierciadło, Ulica Słodkich Migdałów, Zagłada ogrodu, Chwilowe zawieszenie broni Jarosław Klejnocki (1963-2025) był poetą, krytykiem literackim, nauczycielem szkolnym i akademickim oraz dyrektorem Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza. Przez dwadzieścia lat uczył polskiego w warszawskich liceach, XVII Liceum Ogólnokształcącym im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Autorskim Liceum Ogólnokształcącym nr 42. Wychował dwa pokolenia uczniów, z których wielu odniosło sukces artystyczny i zawodowy w dziedzinach bliskich literaturze. Swoich studentów uczył wrażliwości na literaturę i artystycznej odwagi. Jest autorem kilkudziesięciu książek, w tym powieści (m.in. autobiografii Jak nie zostałem menelem 2002), poezji (m.in. Miasto otwarte 1995, W drodze do Delft: piętnaście portretów 1998, Skarby dni ostatecznych 2005, Ciemne Zwierciadło 2016), esejów (m.in. Zagłada ogrodu 1996, Ulica Słodkich Migdałów 2024), krytyki literackiej (m.in. Chwilowe zawieszenie broni 1996 napisane wspólnie z Jerzym Sosnowskim, Literatura w czasach zarazy 2006). O ile jako poeta trzymał się tradycji kultury wysokiej, to jako krytyk literacki eksplorował wszelkie rejestry twórczości, także tej zazwyczaj przez krytykę pomijanej. Był komentatorem uczciwym, wnikliwym i z dużym poczuciem humoru, dzięki czemu cieszył się dużym autorytetem. Był jednym z nielicznych krytyków, który na bieżąco czytał i komentował ogromne ilości tomów wierszy, w tym także poetów debiutujących i początkujących. W tym sensie jego działalność krytyczna był ściśle powiązana z jego misją edukacyjną. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
![Okładka - *** [A gdyby tak Pan Zastępów Kyrios Sabaoth...] - Jarosław Klejnocki](https://static01.helion.com.pl/global/okladki/145x218/e_4mey.jpg)
Jarosław Klejnocki Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane * * * IV. Antynirwana A gdyby tak Pan Zastępów Kyrios Sabaoth Gdyby tak (*niechby dla żartu próby rozrywki wyzwania*) już dawno odwrócił się Pozostawiając jedynie mokre ślady stóp na piasku Chwile zanim fale morza zaleją je ostatecznie i nieodwracalnie (*nie będzie drugiego * *przyjścia*) Stanąłbym w świetle Wiedząc co jest a czego nie ma Zrzuciłbym ostatecznie płaszcz Prospera to znaczy rozstałbym... Jarosław Klejnocki Ur. 7 października 1963 w Warszawie Zm. 21 czerwca 2025 Najważniejsze dzieła: Elegia na śmierć szczegółów, Jak nie zostałem menelem, Miasto otwarte, W drodze do Delft: piętnaście portretów, Skarby dni ostatecznych, Zwierciadło, Ulica Słodkich Migdałów, Zagłada ogrodu, Chwilowe zawieszenie broni Jarosław Klejnocki (1963-2025) był poetą, krytykiem literackim, nauczycielem szkolnym i akademickim oraz dyrektorem Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza. Przez dwadzieścia lat uczył polskiego w warszawskich liceach, XVII Liceum Ogólnokształcącym im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Autorskim Liceum Ogólnokształcącym nr 42. Wychował dwa pokolenia uczniów, z których wielu odniosło sukces artystyczny i zawodowy w dziedzinach bliskich literaturze. Swoich studentów uczył wrażliwości na literaturę i artystycznej odwagi. Jest autorem kilkudziesięciu książek, w tym powieści (m.in. autobiografii Jak nie zostałem menelem 2002), poezji (m.in. Miasto otwarte 1995, W drodze do Delft: piętnaście portretów 1998, Skarby dni ostatecznych 2005, Ciemne Zwierciadło 2016), esejów (m.in. Zagłada ogrodu 1996, Ulica Słodkich Migdałów 2024), krytyki literackiej (m.in. Chwilowe zawieszenie broni 1996 napisane wspólnie z Jerzym Sosnowskim, Literatura w czasach zarazy 2006). O ile jako poeta trzymał się tradycji kultury wysokiej, to jako krytyk literacki eksplorował wszelkie rejestry twórczości, także tej zazwyczaj przez krytykę pomijanej. Był komentatorem uczciwym, wnikliwym i z dużym poczuciem humoru, dzięki czemu cieszył się dużym autorytetem. Był jednym z nielicznych krytyków, który na bieżąco czytał i komentował ogromne ilości tomów wierszy, w tym także poetów debiutujących i początkujących. W tym sensie jego działalność krytyczna był ściśle powiązana z jego misją edukacyjną. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Jarosław Klejnocki Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane Allenstein, pochmurno II. Zaprzysiężony W dniu w którym umarł Babcia opowiadała nam o mieście ich dzieciństwa To był bardzo ważny dzień kiedy poszli pierwszy raz ze sobą Jej ojciec ubrany odświętnie udał się popołudniem na odczyt A oni czmychnęli i tyle Wracając zobaczyli tego ważnego jegomościa Literata jak powiadał smakując słowo Ojciec Taki był niepozorny a wszyscy wokół uniżeni Małe miasto, mali ... Jarosław Klejnocki Ur. 7 października 1963 w Warszawie Zm. 21 czerwca 2025 Najważniejsze dzieła: Elegia na śmierć szczegółów, Jak nie zostałem menelem, Miasto otwarte, W drodze do Delft: piętnaście portretów, Skarby dni ostatecznych, Zwierciadło, Ulica Słodkich Migdałów, Zagłada ogrodu, Chwilowe zawieszenie broni Jarosław Klejnocki (1963-2025) był poetą, krytykiem literackim, nauczycielem szkolnym i akademickim oraz dyrektorem Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza. Przez dwadzieścia lat uczył polskiego w warszawskich liceach, XVII Liceum Ogólnokształcącym im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Autorskim Liceum Ogólnokształcącym nr 42. Wychował dwa pokolenia uczniów, z których wielu odniosło sukces artystyczny i zawodowy w dziedzinach bliskich literaturze. Swoich studentów uczył wrażliwości na literaturę i artystycznej odwagi. Jest autorem kilkudziesięciu książek, w tym powieści (m.in. autobiografii Jak nie zostałem menelem 2002), poezji (m.in. Miasto otwarte 1995, W drodze do Delft: piętnaście portretów 1998, Skarby dni ostatecznych 2005, Ciemne Zwierciadło 2016), esejów (m.in. Zagłada ogrodu 1996, Ulica Słodkich Migdałów 2024), krytyki literackiej (m.in. Chwilowe zawieszenie broni 1996 napisane wspólnie z Jerzym Sosnowskim, Literatura w czasach zarazy 2006). O ile jako poeta trzymał się tradycji kultury wysokiej, to jako krytyk literacki eksplorował wszelkie rejestry twórczości, także tej zazwyczaj przez krytykę pomijanej. Był komentatorem uczciwym, wnikliwym i z dużym poczuciem humoru, dzięki czemu cieszył się dużym autorytetem. Był jednym z nielicznych krytyków, który na bieżąco czytał i komentował ogromne ilości tomów wierszy, w tym także poetów debiutujących i początkujących. W tym sensie jego działalność krytyczna był ściśle powiązana z jego misją edukacyjną. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Jarosław Klejnocki Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane Anamneza I. Ciemna zasłona, mętne zwierciadło Oślepiony Po omacku zgaduję kształty rzeczy Jeszcze jedna mokra jesień To na co czekam nie ziściło się Nie szkodzi Uparcie powtarzam mantrę izolacji Żyję w niszy W pustelni Przy zatrutej studni Ogłuszony W wielkiej ciszy wędruję pamięcią Na pewno nic się nie skończyło Muszą jeździć pociągi Pełzać gąsienice ... Jarosław Klejnocki Ur. 7 października 1963 w Warszawie Zm. 21 czerwca 2025 Najważniejsze dzieła: Elegia na śmierć szczegółów, Jak nie zostałem menelem, Miasto otwarte, W drodze do Delft: piętnaście portretów, Skarby dni ostatecznych, Zwierciadło, Ulica Słodkich Migdałów, Zagłada ogrodu, Chwilowe zawieszenie broni Jarosław Klejnocki (1963-2025) był poetą, krytykiem literackim, nauczycielem szkolnym i akademickim oraz dyrektorem Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza. Przez dwadzieścia lat uczył polskiego w warszawskich liceach, XVII Liceum Ogólnokształcącym im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Autorskim Liceum Ogólnokształcącym nr 42. Wychował dwa pokolenia uczniów, z których wielu odniosło sukces artystyczny i zawodowy w dziedzinach bliskich literaturze. Swoich studentów uczył wrażliwości na literaturę i artystycznej odwagi. Jest autorem kilkudziesięciu książek, w tym powieści (m.in. autobiografii Jak nie zostałem menelem 2002), poezji (m.in. Miasto otwarte 1995, W drodze do Delft: piętnaście portretów 1998, Skarby dni ostatecznych 2005, Ciemne Zwierciadło 2016), esejów (m.in. Zagłada ogrodu 1996, Ulica Słodkich Migdałów 2024), krytyki literackiej (m.in. Chwilowe zawieszenie broni 1996 napisane wspólnie z Jerzym Sosnowskim, Literatura w czasach zarazy 2006). O ile jako poeta trzymał się tradycji kultury wysokiej, to jako krytyk literacki eksplorował wszelkie rejestry twórczości, także tej zazwyczaj przez krytykę pomijanej. Był komentatorem uczciwym, wnikliwym i z dużym poczuciem humoru, dzięki czemu cieszył się dużym autorytetem. Był jednym z nielicznych krytyków, który na bieżąco czytał i komentował ogromne ilości tomów wierszy, w tym także poetów debiutujących i początkujących. W tym sensie jego działalność krytyczna był ściśle powiązana z jego misją edukacyjną. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Jarosław Klejnocki Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane Antynirwana IV. Antynirwana Wszyscy powrócą Wróci każdy szczegół ziemi Kwiaty Eufratu wrócą Pierścienie egipskich księżniczek Pot na karku Spartanina Lśnienia ostrzy bagnetów (*gwardie idą w rozsypkę Cesarz * *traci złudzenia*) Las arkadyjski Dionizos jako maleńkie dziecko Te miliony spalone wstające z popiołów Lichtarz na stole Brylant malowany we Flandrii I zm... Jarosław Klejnocki Ur. 7 października 1963 w Warszawie Zm. 21 czerwca 2025 Najważniejsze dzieła: Elegia na śmierć szczegółów, Jak nie zostałem menelem, Miasto otwarte, W drodze do Delft: piętnaście portretów, Skarby dni ostatecznych, Zwierciadło, Ulica Słodkich Migdałów, Zagłada ogrodu, Chwilowe zawieszenie broni Jarosław Klejnocki (1963-2025) był poetą, krytykiem literackim, nauczycielem szkolnym i akademickim oraz dyrektorem Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza. Przez dwadzieścia lat uczył polskiego w warszawskich liceach, XVII Liceum Ogólnokształcącym im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Autorskim Liceum Ogólnokształcącym nr 42. Wychował dwa pokolenia uczniów, z których wielu odniosło sukces artystyczny i zawodowy w dziedzinach bliskich literaturze. Swoich studentów uczył wrażliwości na literaturę i artystycznej odwagi. Jest autorem kilkudziesięciu książek, w tym powieści (m.in. autobiografii Jak nie zostałem menelem 2002), poezji (m.in. Miasto otwarte 1995, W drodze do Delft: piętnaście portretów 1998, Skarby dni ostatecznych 2005, Ciemne Zwierciadło 2016), esejów (m.in. Zagłada ogrodu 1996, Ulica Słodkich Migdałów 2024), krytyki literackiej (m.in. Chwilowe zawieszenie broni 1996 napisane wspólnie z Jerzym Sosnowskim, Literatura w czasach zarazy 2006). O ile jako poeta trzymał się tradycji kultury wysokiej, to jako krytyk literacki eksplorował wszelkie rejestry twórczości, także tej zazwyczaj przez krytykę pomijanej. Był komentatorem uczciwym, wnikliwym i z dużym poczuciem humoru, dzięki czemu cieszył się dużym autorytetem. Był jednym z nielicznych krytyków, który na bieżąco czytał i komentował ogromne ilości tomów wierszy, w tym także poetów debiutujących i początkujących. W tym sensie jego działalność krytyczna był ściśle powiązana z jego misją edukacyjną. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Jarosław Klejnocki Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane Aporia I. Ciemna zasłona, mętne zwierciadło Inaczej: aversio. Może przyjąć formę napomnienia admonitio. Otwartej nagany obiurgatio. Przestrogi lub groźby comminatio. Przekleństwa exsecratio. Oskarżeń, będących odpowiedzią na zarzuty przeciwników recrimatio. Prośby o przychylność i pomoc deprecatio. Zachęty do działań i zachowań adhortatio. Odwołania do o... Jarosław Klejnocki Ur. 7 października 1963 w Warszawie Zm. 21 czerwca 2025 Najważniejsze dzieła: Elegia na śmierć szczegółów, Jak nie zostałem menelem, Miasto otwarte, W drodze do Delft: piętnaście portretów, Skarby dni ostatecznych, Zwierciadło, Ulica Słodkich Migdałów, Zagłada ogrodu, Chwilowe zawieszenie broni Jarosław Klejnocki (1963-2025) był poetą, krytykiem literackim, nauczycielem szkolnym i akademickim oraz dyrektorem Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza. Przez dwadzieścia lat uczył polskiego w warszawskich liceach, XVII Liceum Ogólnokształcącym im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Autorskim Liceum Ogólnokształcącym nr 42. Wychował dwa pokolenia uczniów, z których wielu odniosło sukces artystyczny i zawodowy w dziedzinach bliskich literaturze. Swoich studentów uczył wrażliwości na literaturę i artystycznej odwagi. Jest autorem kilkudziesięciu książek, w tym powieści (m.in. autobiografii Jak nie zostałem menelem 2002), poezji (m.in. Miasto otwarte 1995, W drodze do Delft: piętnaście portretów 1998, Skarby dni ostatecznych 2005, Ciemne Zwierciadło 2016), esejów (m.in. Zagłada ogrodu 1996, Ulica Słodkich Migdałów 2024), krytyki literackiej (m.in. Chwilowe zawieszenie broni 1996 napisane wspólnie z Jerzym Sosnowskim, Literatura w czasach zarazy 2006). O ile jako poeta trzymał się tradycji kultury wysokiej, to jako krytyk literacki eksplorował wszelkie rejestry twórczości, także tej zazwyczaj przez krytykę pomijanej. Był komentatorem uczciwym, wnikliwym i z dużym poczuciem humoru, dzięki czemu cieszył się dużym autorytetem. Był jednym z nielicznych krytyków, który na bieżąco czytał i komentował ogromne ilości tomów wierszy, w tym także poetów debiutujących i początkujących. W tym sensie jego działalność krytyczna był ściśle powiązana z jego misją edukacyjną. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
Zuzanna Ginczanka - pozostałe książki
-
Zuzanna Ginczanka Maj 1939 Raz wzbiera we mnie nadzieja, raz jestem niespokojna. Zbyt wiele rzeczy się dzieje coś przyjdzie: miłość lub wojna. Są znaki, że przyjdzie wojna: komety, orędzia, mowy. Są znaki, że przyjdzie miłość: serce, zawroty głowy. Kometa błysnęła nocna, gazeta nadbiegła dzienna. O wiosno, wiosno miłosna! Nie, nie miłosna. Wojenna! Pełnia nadeszła wiosenna i snów ze sobą naniosła. O wiosno, wiosno wojenna! Nie, nie wojenna. Miłosna! Czytam codzi... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi
- Audiobook MP3 3 pkt
-
Zuzanna Ginczanka Ballada o Żydziaku W styczniu trzeba było mrugać ciągle raz za razem ciągle raz za razem bo inaczej szron siadał na rzęsach, rudych rzęsach, co ciążyły głazem i nie widać było uliczników, co skradali się skądsiś znienacka, i krzyczeli: Meszygener Motl!, wyrywając mu z rąk kawał placka Gdy się w styczniu długo stało w bramie, mróz kosteczki po jednej przebierał, a w zaułkach soplą ubrodzony podszczypywał, jak jasna cholera; można było stać sobi... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Zuzanna Ginczanka O centaurach Canticum canticorum Pienią się winne jagody, Pachnący nard Ciężko zalewa sady. Pasłam braciom mym trzody W słoneczny skwar Dlatego jestem śniada. Szumi noc granatowa, Od żółtych gwiazd Gore, popieli się niebo. Oczy płonące chowam W rzęs cyprysowy las Jako sadzawki w Hazebon. O, miła moja, otwórz! Obiegłem sad, Mam sypką rosę w kędziorach Usta mi twoje powtórz, Bym znowu zgadł, Czy piłaś jabłka z wieczora. Jak mam tobie od... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Zuzanna Ginczanka O centaurach Defraudacja O rublowe, talarowe, o brzęczące dni, czerwońcami dzwonił czerwiec, potrząsiście dzwonił trzosem, północami jak reszkami księżycowy połysk lśnił, południami jak orłami słońce biło w oczy kłosom a ja sama, a ja słaba wśród rojeń zapomniałam, że te dni są *... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Zuzanna Ginczanka O centaurach Deklaracja Teza Zwierzęta o szorstkich językach poznały zaprawdę smak. Wilki miłosne i głodne pełne są wiedzy i doznań. Oto jest chwila obecna: owady drążą ją w bzach, osy o żądłach ostrych wwierciły się w słodycz dna. Na rożnie obraca się ziemia wonna jelenia pieczeń, słońce smolnym ogniskiem rumieni, przypieka znak. O, uczto mięsożernych! Czujne na głody odwieczne Zwierzęta o szorstkich językach poznały zaprawdę smak. Antytez... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Zuzanna Ginczanka O centaurach Dziewictwo My Chaos leszczyn, rozchełstanych po deszczu, pachnie tłustych orzechów miazgą, krowy rodzą w parnym powietrzu po oborach płonących jak gwiazdy, O, porzeczki i zboża źrałe, soczystości wzbierająca w wylew, o, wilczyce karmiące małe, oczy wilczyc słodkie jak lilie! Ścieka żywic miodna pasieczność, wymię kozie ciąży ja... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Zuzanna Ginczanka Zabobon Noce jak czarne koty przebiegiem kreślą mi drogę kocie oczy znasz? zielony niepokój fosfor w zygzak, w dreszcz migot wglądnięć w głąb kocie oczy znasz? wsnuj się w ziel uroków w szkło na śmierć się wpieść w tajń źrenicy wstąp jakie są kocie myśli? kretowisk podleśne nory pędy w nie wiedzieć co północne rozhowory jakie są kocie myśli? jak mysz zduszony poranek kocie wygięcia, wydrygi koci marcowy kochanek jaka jest kocia droga? ... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Zuzanna Ginczanka O centaurach Obcość Patrz: purpurowy trubadur święto obwieścił surmami, kupcy rozdają szkarłat i maści pachnącej miarki, na szklanych szczudłach sopranu chwieją się mdlejąc pieśniarki, tancerzom dzwonią torsy i ud błyszczący ornament a tyś spowszedniał sobie ulicą mierzoną co dzień, a w tobie jest śmierć nieuchronna, jak igła krążąca w żyłach. Rado... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Zuzanna Ginczanka O centaurach O centaurach Ścierają się rym o rym ostrzone wiersze ze szczękiem nie ufaj ścisłym rozmysłom, by żaden cię nie opętał, nie ufaj palcom, jak ślepcy, ni oczom, jak sowy bezrękie. Oto głoszę namiętność i mądrość ciasno w pasie zrośnięte jak centaur. Wyznaję dostojną harmonię męskiego torsu i głowy z rozrosłym ciałem ogiera i cienką pęciną nogi ... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Zuzanna Ginczanka O centaurach Gramatyka ( a wrosnąć w słowa tak radośnie, a pokochać słowa tak łatwo trzeba tylko wziąć je do ręki i obejrzeć jak burgund pod światło). Przymiotniki przeciągają się jak koty i jak koty są stworzone do pieszczot miękkie koty ciepłe i potulne mruczą tkliwość andante i maesto. Miękkie koty mają w oczach jeziora i ziel-topiel wodorostną na dnie. Patrzę sennie w źrenice kocie *tajemnicze i szklane i zdradne.* Oto jest bryła i kszt... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
Szczegóły książki
- ISBN Ebooka:
- 978-83-288-5543-4, 9788328855434
- Data wydania ebooka :
-
2020-04-03
Data wydania ebooka często jest dniem wprowadzenia tytułu do sprzedaży i może nie być równoznaczna
z datą wydania książki papierowej. Dodatkowe informacje możesz znaleźć w darmowym fragmencie.
Jeśli masz wątpliwości skontaktuj się z nami sklep@ebookpoint.pl.
- Rozmiar pliku Pdf:
- 361.8kB
- Rozmiar pliku ePub:
- 259.1kB
- Rozmiar pliku Mobi:
- 532.5kB
Wolne Lektury - inne książki
-
Eleanor H. Porter Pollyanna dorasta tłum. Janina Zawisza-Krasucka ISBN 978-83-288-7075-8 Rozdział I. Della mówi to, co myśli Della Wetherby wbiegła po eleganckich schodach prowadzących do mieszkania jej siostry na Commonwealth Avenue i energicznym ruchem przycisnęła guzik elektrycznego dzwonka. Od czubka szerokoskrzydłego kapelusza aż do obcasów skromnych pantofli emanowało z niej zdrowie, lotność umysłu i stanowczość decyzji. Nawet w głosie, gdy witała pokojówkę ... Eleanor H. Porter Ur. 19 grudnia 1868 w Littleton Zm. 21 maja 1920 w Cambridge Najważniejsze dzieła: Pollyanna, Pollyanna dorasta (1936) Amerykańska powieściopisarka, autorka książek dla dzieci i młodzieży oraz romansów. Urodzona w Littletown jako Eleanor Emily Hodgman, znana pod nazwiskiem męża, biznesmena Johna L. Portera, którego poślubiła w 1892 r. Jako wybitna śpiewaczka koncertująca z chórem kościelnym przygotowywała się do kariery muzycznej, studiując w New England Conservatory of Music. Porzuciła ją na rzecz pisarstwa na początku XX w. i po kilku publikacjach (Cross Currents 1907, Miss Billy 1911, Miss Billy Decision 1912) odniosła wielki sukces jako autorka powieści sentymentalnej dla młodzieży Pollyanna, która jeszcze w roku wydania, 1913, została sprzedana w milionie egzemplarzy. Tytułowa bohaterka, skłonna do niekonwencjonalnych zachowań i nieszablonowego sposobu myślenia trzynastolatka, stała się ulubienicą czytelniczek i czytelników. w 1915 r. ukazał się sequel, Pollyanna dorasta (oryg. Pollyanna Grows Up), w którym Pollyanna jedzie do Europy i stawia czoło wyzwaniom przerastającym wielu dorosłych. Powieść przeniesiono na scenę na Broadwayu (1916), a następnie na ekran; w filmie z 1920 (America's Sweetheart) Pollyannę zagrała Mary Pickford, a w wersji Disnejowskiej z 1960 Hayley Mills. Eleanor Hodgeman Porter zmarła 21 maja 1920 w Cambridge. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
George Orwell Rok 1984 tłum. Julia Fiedorczuk ISBN 978-83-288-7049-9 Od tłumaczki Różne bywają powody, dla których dokonuje się ponownego przekładu dzieła literackiego już obecnego w danym języku. Najczęściej tłumacz lub tłumaczka czują, iż istniejący przekład jest niedobry albo przestarzały i jako taki wymaga korekty. Czasem jednak chodzi o pokusę samodzielnego zmierzenia się z jakimś ważnym tekstem i przedstawienia własnej niekoniecznie doskonalszej interpreta... George Orwell Ur. 25 czerwca 1903 w Motihari Zm. 21 stycznia 1950 w Londyn Najważniejsze dzieła: Rok 1984, Folwark zwierzęcy, Birmańskie dni, Brak tchu, Droga na molo w Wigan, Córka proboszcza, W hołdzie Katalonii, Wiwat Aspidistra, Na dnie w Paryżu i w Londynie (1933) George Orwell, ważny pisarz pierwszej połowy XX wieku, dziennikarz, eseista, aktywista i krytyk literacki, nadal uchodzi za jednego z największych prozaików angielskich dwudziestego stulecia. Eric Arthur Blair (tak brzmi prawdziwe nazwisko autora, znanego pod pseudonimem George Orwell) urodził się w 1903 roku w Motihari w Indiach. Pochodził z niezbyt zamożnej, szkockiej rodziny. Jego ojciec pracował w brytyjskiej administracji, a przyszły literat dorastał w skromnych warunkach, co nie pozostało bez wpływu na twórczość Orwella. W 1904 r. wraz z matką i siostrami przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie uczęszczał do katolickiej szkoły z internatem, chociaż był ateistą. To również odcisnęło na młodym człowieku swoje piętno i znalazło odzwierciedlenie w jego utworach (nie bez kozery Ervin Goffman uznał internat za instytucję totalną). Następnie, jako niezwykle zdolny uczeń, otrzymał stypendium w Eton College tutaj miał okazję uczęszczać na lekcje Aldousa Huxleya, profesora, który zainspirował go do napisania Roku 1984. Orwell porzucił jednak studia, aby zaciągnąć się do policji w Birmie. Do Europy powrócił w 1928 roku, wybierając jako cele podróży Paryż i Londyn. Wtedy to również zaczął publikować swoje pierwsze artykuły jako dziennikarz. Pisarz brał udział w hiszpańskiej wojnie domowej, walcząc przeciwko oddziałom Francisco Franco. Po tym jak został ranny, zmuszony był do wycofania się z frontu. Zgłosił się także jako ochotnik do armii brytyjskiej podczas II wojny światowej, ale nie przyjęto go ze względu na kalectwo spowodowane odniesionymi ranami nie przeszkodziło to jednak Orwellowi wstąpić w szeregi obrony cywilnej. Przez krótki czas był także członkiem Partii Pracy. Później porzucił służbę wojskową i poświęcił się karierze pisarza i dziennikarza, zaczynając od powieści Folwark zwierzęcy. Orwell był dwukrotnie żonaty z Eileen OShaughnessy i z Sonią Mary Brownell. Zmarł na gruźlicę w londyńskim szpitalu w 1950 roku, w wieku zaledwie 46 lat. George Orwell był indywidualistą i zagorzałym socjalistą. Bardzo aktywnie angażował się w potępienie powstającego wówczas totalitaryzmu. To kluczowy temat wszystkich jego prac, które zawierają co prawda wiele wątków autobiograficznych, lecz przede wszystkim mają być narzędziem opisującym chory klimat polityczny epoki, w której przyszło żyć ich autorowi. Wykorzystując umiejętności literackie połączone z nonkonformistycznym myśleniem, pisarz w Folwarku zwierzęcym i w Roku 1984 dziełach, które przyniosły mu największą sławę w wyrafinowany sposób podsumował swoje refleksje na ten temat. Dzieła George'a Orwella wpisują się w nurt literatury dystopijnej prezentacja rzeczywistości społecznej i politycznej w opisie nieakceptowalnej, wyimaginowanej przyszłości (którą można jednak przewidzieć na podstawie obserwowalnych sygnałów) zostaje doprowadzona na skraj piekła na ziemi. Nieco surowy, oryginalny język pisarza jest dosadny i klarowny, co ułatwia czytelnikowi zrozumienie złożoności podejmowanej przez autora problematyki. Orwell wywarł znaczący wpływ na współczesną kulturę, zwłaszcza popularną. Wyrażenia takie jak Wielki Brat czy nowomowa weszły na stałe do języka potocznego. Rok 1984 zainspirował także twórców popularnego reality show Big Brother, a książki Orwella były wielokrotnie ekranizowane. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
John Stuart Mill Poddaństwo kobiet tłum. M. Chyżyńska ISBN 978-83-288-6999-8 Tłumaczenie to poświęcam CÓRKOM MOIM, ELODII I BRONISŁAWIE. Kilka słów o tłumaczeniu Główną pobudką do przekładu tego dziełka była ważność bronionej w nim sprawy. Nikt zapewne gruntownie oświecony i poczuciem sprawiedliwości do głębi przejęty nie zaprzeczy, że sprawa niepodległości kobiet jest arcyważna, chociażby tylko ze względu na ich liczbę. Wiadomo przecież ze statystyki, że kobie... John Stuart Mill Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Marcel Proust Ur. 10 lipca 1871 w Paryżu Zm. 18 listopada 1922 w Paryżu Najważniejsze dzieło: W poszukiwaniu straconego czasu Pisarz fr., którego cykl powieściowy, W poszukiwaniu straconego czasu, uważny jest za przełomowy dla prozy XX wieku. Właściwym tematem obejmującego siedem tomów dzieła Prousta jest czas i możliwość jego ,,odzyskania" dzięki pamięci - jednak nie przez świadome opracowanie intelektualne, ale poddanie się mimowolnemu wspomnieniu (legendarne działanie magdalenki namoczonej w herbacie) i utrwalenie życia poprzez sztukę. Powieść zawiera przy tym obserwacje obyczajowe, refleksje o sztuce, impresje na temat krajobrazów, miejsc i sposobu ich postrzegania oraz wnikliwe portrety psychologiczne, których sens i wartość nie wyczerpuje się jednak w odkryciu psychologicznych uwarunkowań postaci, wpisując się w szerszą opowieść o pracy pamięci, a tym samym przekraczając formułę powieści psychologicznej.Pierwsza większa publikacja Prousta, zbiór artykułów ,,Les Plaisirs et les Jours" (1896) nie została przyjęta przychylnie przez krytykę, zaś pierwszy tom ukończonego już cyklu W stronę Swanna (1913) nie wywołał właściwie żadnej reakcji. Za życia autora, który tymczasem zyskał pewne uznanie w świecie literackim, ukazały się jeszcze tomy: W cieniu zakwitających dziewcząt (1919, nagroda Goncourtów), Strona Guermantes (1920 cz. 1, 1921 cz. 2) oraz Sodoma i Gomora (1921 cz. 1, 1922 cz. 2). Ostatnie lata życia Proust, cierpiący od dzieciństwa na astmę i prawdopodobnie silną alergię, spędził w odosobnieniu w swoim paryskim mieszkaniu, pracując nocami. Dzieło jego życia, stanowiące całość już w 1911 r., było z czasem uzupełniane, a ostatnie tomy nie zostały dopracowane przez autora. Po jego śmierci ukazały się dopełniające cykl powieści: Uwięziona (1923), Nie ma Albertyny (1925; tom posiada dwie różne wersje zakończenia) i ,Czas odnaleziony (1927), a także nieukończona (porzucona ok. 1901 r.) powieść zawierająca prototypy wielu postaci i wątków Jan Snateuil (1952). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Antoine de Saint-Exupéry Mały książę tłum. Agata Kozak ISBN 978-83-288-5995-1 Leonowi Werthowi Proszę dzieci, aby mi wybaczyły, że dedykuję tę książkę dorosłemu. Mam niebagatelne usprawiedliwienie: ten dorosły to mój najlepszy przyjaciel na świecie. Mam też inne usprawiedliwienie: ten dorosły potrafi wszystko zrozumieć, nawet książki dla dzieci. Mam jeszcze trzecie usprawiedliwienie: ten dorosły mieszka we Francji, gdzie cierpi głód i chłód. Bardzo potrzebuje poci... Antoine de Saint-Exupéry Ur. 29 czerwca 1900 w Lyonie Zm. 31 lipca 1944 w Marsylii Najważniejsze dzieła: Nocny lot (1931), Ziemia, planeta ludzi (1939), Pilot wojenny (1942), List do zakładnika (1943), Mały Książę (1943) Właśc. Antoine Marie Jean-Baptiste Roger de Saint-Exupéry. Pisarz i poeta, z zawodu pilot. Pochodził z francuskiej rodziny arystokratycznej, awiatyka była jego marzeniem od wczesnego dzieciństwa. Pracował w Towarzystwie Lotniczym Latécore, kursując m.in. na trasie między Europą a Afryką. Przeżył kilka wypadków lotniczych, co odbiło się na jego zdrowiu; zdarzyło mu się też rozbić kierowany przez siebie samolot na Pustyni Libijskiej, a przeżycia z tym wydarzeniem związane mogły stanowić kanwę dla najważniejszej powieści Saint-Exupéryego, zatytułowanej Mały Książę. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi
- Audiobook MP3 3 pkt
-
Marek Aureliusz Rozmyślania tłum. Marian Reiter ISBN 978-83-288-5505-2 Przedmowa do wydania II Pierwszy przekład Rozmyślań Marka Aurelego w języku polskim, opracowany z inicjatywy dra Twardowskiego, prof. Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, ukazał się w r. 1913, jako XX tom wydawnictwa Symposion pod redakcją Leopolda Staffa we Lwowie. Inicjatywę do wydania drugiego, w ćwierć wieku po pierwszym wydaniu, podjął dr Władysław Tatarkiewicz, prof. Uniwersytetu J. P... Marek Aureliusz Ur. 26 kwietnia 121 w Rzymie Zm. 17 marca 180 w Vindobonie (Wiedeń) Najważniejsze dzieła: Rozmyślania Marek Aureliusz (łac. Marcus Aurelius Antoninus), cesarz rzymski, filozof stoicki. Po śmierci ojca w roku 130 jako 11-latek został adoptowany przez swego dziadka, trzykrotnego konsula, prefekta Rzymu i przyjaciela cesarza Hadriana. Otrzymał staranne, wszechstronne wykształcenie, pobierając nauki u najlepszych nauczycieli. Zgodnie z wolą Hadriana w roku 138 został razem z Lucjuszem Werusem usynowiony przez swego wuja Antonina Piusa, którego cesarz wyznaczył na swojego następcę. Od roku 161 do 180 jako następca Antonina Piusa był cesarzem rzymskim, sprawując rządy wspólnie ze swoim przybranym bratem aż do jego śmierci w roku 169, następnie od roku 177 wspólnie ze swoim synem Kommodusem. Za panowania Marka Aureliusza imperium rzymskie pokonało na wschodzie odrodzone państwo Partów, lecz powracające wojska rozniosły wielką, trwającą kilkanaście lat zarazę. Wykorzystując osłabienie Rzymian, wasalne dotąd plemiona germańskie i sarmackie przekroczyły granicę na Dunaju i wdarły się głęboko na terytorium państwa rzymskiego. Marek Aureliusz wyparł najeźdźców, po czym podjął decyzję o podboju ich ziem w kotlinie karpackiej i przyłączeniu jako nowych prowincji. Zwycięską wojnę z Markomanami, Kwadami i Jazygami o tereny dzisiejszych Węgier, Moraw i Słowacji przerwała nagła śmierć cesarza w Vindobonie, obecnym Wiedniu. Marek Aureliusz był stoikiem, autorem zbioru prywatnych notatek znanych pod tradycyjnym tytułem Rozmyślania. Głosił w nich potrzebę panowania nad emocjami, odrzucenia pogoni za bogactwem, przyjemnościami i sławą, odnoszenia się do innych ludzi z życzliwością, pracowitości i sumienności w wypełnianiu obowiązków. W swoich zapiskach dawał wyraz poczuciu odpowiedzialności związanej ze sprawowaniem władzy, pojmowanej jako służba społeczeństwu.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy) Ur. 24 lutego 1885 w Warszawie Zm. 18 września 1939 w Jeziorach na Polesiu Najważniejsze dzieła: W małym dworku dramat, 1921), Wariat i zakonnica (dramat, 1923), Janulka, córka Fizdejki (dramat, 1923), Matka (dramat 1924), Szewcy (dramat, 1934), Pożegnanie jesieni (powieść, 1927), Nienasycenie (powieść, 1930), Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia (1919), Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie Istnienia (1935), Niemyte dusze (1936; wyd. 1975). Pseudonim Witkacy. Polski awangardowy malarz, dramaturg, pisarz i filozof. Malarstwo studiował na krakowskiej ASP (u J. Stanisławskiego i J. Mehofera). W czasie I wojny światowej zaciągnął się do armii carskiej, ranny w 1916 r., pojechał kurować się do rodziny w Moskwie, gdzie był świadkiem wybuchu rewolucji październikowej. Bezpośrednie doświadczenie historii ukształtowało katastroficzną historiozofię Witkacego. W 1918 roku wrócił do Polski i osiadł w Zakopanem. Pracował zarobkowo jako portrecista (w latach 30. stworzył jednoosobową "Firmę portretową"), tworzył teoretyczne teksty z zakresu estetyki, był członkiem krakowskiej grupy formistów, głosząc teorię Czystej Formy w sztuce, mającej odwoływać się u odbiorcy bezpośrednio do uczuć metafizycznych. Z czasem stworzył własny system filozoficzny. W 1935 r. odznaczony prze Polską Akademię Nauk. Po wybuchu II wojny światowej, nie przyjęty jako ochotnik do wojska, udał się w kierunku wschodniej granicy Polski. Zginął śmiercią artystyczno-samobójczą, zażywając weronal wraz ze swą ówczesną kochanką oraz podcinając sobie żyły na wieść o agresji Związku Radzieckiego na prowadzącą wojnę z hitlerowskimi Niemcami Polskę.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Benedykt de Spinoza Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona tłum. Ignacy Myślicki ISBN 978-83-288-5802-2 i na pięć części podzielona, w których mowa: I. O bóstwie II. O naturze i pochodzeniu umysłu III. O pochodzeniu i naturze wzruszeń IV. O podległości ludzkiej, czyli o siłach wzruszeń V. O mocy rozumu, czyli o wolności ludzkiej *Objaśnienie znaków* W tekście Co b. do d. = Co było do dowiedzenia. W nawiasach prostolinijnych [] podane są synonimy. W uwagach po... Benedykt de Spinoza Ur. 24 listopada 1632 w Amsterdamie Zm. 21 lutego 1677 w Hadze Najważniejsze dzieła: Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona (1677), Traktat o poprawie rozumu, Traktat teologiczno-polityczny (1670) Filozof holenderski. Urodził się jako Baruch de Spinoza w rodzinie żydowskich uchodźców, którzy uszli przed prześladowaniami marranów w Portugalii. Z racji pochodzenia i rodzinnych perypetii oraz wrodzonych zdolności Spinoza był poliglotą: znał holenderski, hebrajski, portugalski i hiszpański, obowiązkową wówczas dla parających się nauką łacinę, a także włoski i francuski. Zajmowała go również matematyka, zwłaszcza geometria, i optyka (wyrób szkieł optycznych stanowił zresztą źródło jego utrzymania aż do końca życia). Pierwsza publikacja naukowa Spinozy dotyczyła gramatyki języka hebrajskiego. Wkrótce zwrócił się ku filozofii, wydając najpierw usystematyzowany przez siebie wykład systemu kartezjańskiego (Zasady filozofii Kartezjusza w porządku geometrycznym wywiedzione, 1663), a następnie Traktat teologiczno-polityczny (1670), który zarówno przyniósł mu sławę, jak również przysporzył kłopotów. Traktat trafił na indeks ksiąg zakazanych kościoła katolickiego oraz skonfliktował autora z własną gminą wyznaniową, a nieugięta postawa filozofa doprowadziła do jego ekskomuniki z synagogi w 1656 r. (do końca życia pozostał bezwyznaniowcem; od tego momentu przyjął imię Benedictus). Kręgi religijne zarzucały Spinozie panteizm i zaprzeczenie idei Boga osobowego (utożsamienie Boga i natury, Bóg jako substancja stanowiąca tworzywo świata) oraz relatywizm moralny (nie ma rzeczy bezwzględnie złych i bezwzględnie dobrych, przyjmują którąś z tych postaci tylko w relacji do konkretnego człowieka czy relacji między ludźmi). Teologowie nie mogli się także pogodzić z jego poglądami na temat duszy: uznawał ją za substancję materialną i przyznawał jakąś jej postać każdemu żywemu stworzeniu. Z drugiej strony oparcie w jego filozofii znalazł wkrótce humanistyczny odłam judaizmu, a w romantyzmie, w związku popularną wówczas teorią Natury zyskał sporą popularność. Z powodu zatargu z teologami Spinoza musiał opuścić Amsterdam, nie udało mu się dłużej zagrzać miejsca w małej miejscowości, gdzie był szykanowany z powodu bezbożności, ostatecznie w 1659 r. osiadł na stałe w Hadze, gdzie zmarł 18 lat później na gruźlicę. Choć nie przyznawał racji swoim krytykom, nie chciał zaostrzać konfliktu ideowego: odrzucił m.in. propozycję objęcia katedry filozofii na uniwersytecie w Heidelbergu (warunkiem była deklaracja, że nie będzie głosił treści antyreligijnych), utrzymywał jednak korespondencyjny kontakt z gronem swoich uczniów; większość jego dzieł została opublikowana pośmiertnie w tomie Opera Posthuma.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Tako rzecze ZaratustraKsiążka dla wszystkich i dla nikogo Przedmowa Zaratustry. O nadczłowieku i ostatnim człowieku 1. Gdy Zaratustra trzydziestu lat dożył, opuścił kraj swój i jezioro ojczyste i poszedł w góry. Tu radował się duchowi swemu i samotności swej, a dziesięć lat tak żyjąc, nie umęczył się nimi. Wreszcie przemieniło się serce jego, — i pewnego zaranku wstawszy wraz z jutrznią, wystąpił przed słońce i tak rzekł do niego: — Światłości ty olbrzymia! [...]Friedrich NietzscheUr. 15 października 1844 w Röcken Zm. 25 sierpnia 1900 w Weimarze Najważniejsze dzieła: Narodziny tragedii czyli hellenizm i pesymizm, Tako rzecze Zaratustra, Ludzkie, arcyludzkie, Poza dobrem i złem, Zmierzch bożyszcz, Antychryst, Ecce Homo, Wola mocy. Filozof, filolog klasyczny, pisarz. W latach szkolnych z zamiłowaniem oddawał się poznawaniu niemieckiej muzyki klasycznej od Bacha i Mozarta po Beethovena oraz poezji romantycznej (szczególnie wielkie wrażenie zrobiły na nim utwory nowo odkrytego Hölderlina). Studiował filologię klasyczną, teologię, historię Kościoła i historię na uniwersytecie w Bonn (1864-1865) i w Lipsku (od 1865). Jako filolog klasyczny zyskał wielkie uznanie, wśród jego pierwszych publikacji znalazły się m. in. komentarze do Arystotelesa; w 1869 roku został profesorem nadzwyczajnym w katedrze filologii klasycznej uniwersytetu w Bazylei. Początkowa popularność w środowisku uczelni przygasła po krytycznym przyjęciu koncepcji dionizyjskości i apollińskości wyłożonej w Narodzinach tragedii (1872). Jeszcze przed podjęciem pracy akademickiej Nietzsche odbył obowiązkową służbę wojskową. Wkrótce potem wymówił obywatelstwo pruskie i od 1869 roku pozostawał ?bezpaństwowcem?. Bardzo istotny wpływ na myśl Nietzschego miało zetknięcie się z filozofią Artura Schopenhauera oraz muzyką Ryszarda Wagnera, z którym blisko przyjaźnił się na początku lat 70 XIX wieku (później doszło do rozluźnienia stosunków ze względów światopoglądowych; komentarzem do istoty tego rozdźwięku jest napisana przez filozofa w 1888 r. rozprawa Nietzsche kontra Wagner). Charakterystyczne w stylu pisarskim Nietzschego jest pisanie aforyzmami (począwszy do dzieła Ludzkie, arcyludzkie z 1878 r.). Po części wynikało to z choroby, na którą cierpiał od lat młodzieńczych, a która objawiała się niezwykle silnymi, wielodniowymi atakami migreny, po części jednak był to świadomy wybór formy literackiej: ?Kto krwią i w przypowieściach pisze, nie chce, by go czytano, żąda, by się go na pamięć uczono? - pisał w najbardziej znanym ze swych tekstów, Tako rzecze Zaratustra (1883-1885). Choroba zmusiła go do zrezygnowania z pracy uniwersyteckiej w 1879 roku. Od tego czasu wiele podróżował, po Włoszech, Niemczech i Szwajcarii, gdzie przebywał najchętniej. Na przełomie 1888 i 1889 roku nasilenie choroby doprowadziło do obłędu; Nietzsche trafił na rok do kliniki psychiatrycznej, najpierw w Bazylei, a następnie w Jenie. W 1890 matka zabrała go w rodzinne strony, do Naumburga; ostatnie trzy lata życia spędził samotnie w Weimarze. Został pochowany w Röcken, obok swego ojca, pastora luterańskiego. Ostatnim dziełem Nietzschego jest autobiograficzna książka Ecce Homo (1888); pośmiertnie została wydana jeszcze z notatek Wola mocy.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
-
Kornel Makuszyński Awantury arabskie ISBN 978-83-288-8076-4 Ósma podróż żeglarza Sindbada Następnego dnia zebrali się znowu przyjaciele w domu bogatego Sindbada (oni i ów poganiacz osłów, który mu zazdrościł skarbów), dziwiąc się niepomiernie, czemu ich zaprosił na ucztę po raz ósmy, wszystko im już o swoich cudnych opowiedziawszy podróżach. Wydłużyły im się twarze, gdyż zamyślili się głęboko, wzdychając od czasu do czasu, co bystrości ducha wielce pomaga, świeżym... Kornel Makuszyński Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.- PDF + ePub + Mobi 3 pkt
Dzięki opcji "Druk na żądanie" do sprzedaży wracają tytuły Grupy Helion, które cieszyły sie dużym zainteresowaniem, a których nakład został wyprzedany.
Dla naszych Czytelników wydrukowaliśmy dodatkową pulę egzemplarzy w technice druku cyfrowego.
Co powinieneś wiedzieć o usłudze "Druk na żądanie":
- usługa obejmuje tylko widoczną poniżej listę tytułów, którą na bieżąco aktualizujemy;
- cena książki może być wyższa od początkowej ceny detalicznej, co jest spowodowane kosztami druku cyfrowego (wyższymi niż koszty tradycyjnego druku offsetowego). Obowiązująca cena jest zawsze podawana na stronie WWW książki;
- zawartość książki wraz z dodatkami (płyta CD, DVD) odpowiada jej pierwotnemu wydaniu i jest w pełni komplementarna;
- usługa nie obejmuje książek w kolorze.
Masz pytanie o konkretny tytuł? Napisz do nas: sklep@ebookpoint.pl
Proszę wybrać ocenę!
Proszę wpisać opinię!
Książka drukowana
Oceny i opinie klientów: O centaurach Zuzanna Ginczanka
(0)