Dom pogrzebowy Cottona

1. Opinia: mommy_and_books Opinia dodana: 2024-08-13 Ocena: 4   

   Opinia niepotwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   " [...] Zrobiłam w życiu wystarczająco dużo złych rzeczy, aby mieć za co przepraszać do samej śmierci, swojej, a nawet potencjalnego dziecka. [...]" Monica Brashears stworzyła gotyckie dzieło pod tytułem "Dom pogrzebowy Cottona". Jest to jej literacki debiut. Uważam, że ma potencjał na zostanie dobrą autorką. Biorąc do ręki tę powieść, spodziewałam się, że otrzymam mocny horror, po którym nie będę mogła zasnąć. Niestety nic takiego tutaj nie miało miejsca. Na moje "Dom pogrzebowy Cottona" jest obyczajówką erotyczną z elementami powieści grozy. Nie wiedziałam, że dzięki tej książce będę musiała wyjść ze swoje strefy komfortu. Od razu zaznaczę, że jest to powieść przeznaczona dla osób pełnoletnich. Dlaczego? Znajdziecie tutaj mnóstwo scen nieprzeznaczonych dla młodszych czytelników. Naszą główną bohaterką jest młodziutka dziewiętnastoletnia mulatka ? Magnolia (czarnoskóry tata i biała mama), która niestety nie ma łatwego życia. Właśnie umarła jej ukochana babcia. Matka od lat się nią nie interesuje, woli prochy i alkohol. Ojciec nie żyje. Zostaje totalnie sama. Wokół niej kręci się stary i lubieżny właściciel domu, w którym mieszka. Czy uda się jej przed nim uciec? Sama nie jest święta i często umawia się z mężczyznami przez aplikację. W dziwnych okolicznościach do jej pracy na stacji benzynowej przychodzi właściciel zakładu pogrzebowego ? Cotton. Ma dla naszej bohaterki pewną propozycję, która może odmienić jej los. Czy przyjmie propozycję? Magnolia ostro mnie zawiodła. Jej postępowanie mocno mną wstrząsnęło, ale co się dziwić, jaka matka i babka taka córka i wnuczka. Współczułam jej takiego życia. Autorka w bardzo dobry sposób przedstawiła tę postać. Cotton według mnie jest bardzo dziwnym mężczyzną. Ma swoje odchyły. Odziedziczył zakład pogrzebowy po swoim wujku. Razem ze swoją ciotką mają mnóstwo szalonych pomysłów. Poznając te postacie, byłam w głębokim szoku. Radzę wam trzymać się od nich z daleka. Ta dwójka to typowa gotycka rodzinka. Po jednym spotkaniu z nimi uciekłabym, gdzie pieprz rośnie. Oprócz wymienionych tutaj postaci poznacie jeszcze inne osoby. Po tytule tej książki spodziewałam się więcej strachu. Jednak autorka skierowała nasze oczy na zupełnie inny problem. A mianowicie biedy młodych czarnoskórych kobiet mieszkających w stanie Tennessee. Zapomniane przez matki, skazane na pracę swoim ciałem. Biali mężczyźni tutaj występujący są przedstawieni jako drapieżnicy polujący na swoje zwierzyny. Oba obrazy są bardzo przygnębiające. Mam nadzieję, że dzięki tej powieści czytelnikom otworzą się oczy i zobaczą, że nie warto iść taką drogą, jaką szła Magnolia. Szkoda, że autorka na samym początku nie zaznaczyła, że ta powieść jest przeznaczona tylko i wyłącznie dla czytelników 18 plus. Wybaczam ten błąd, ponieważ to jest jej debiut. Monica Brashears stworzyła klimacik, który może przypaść wam do gustu. Ja tę powieść przeczytałam w ciągu jednego dnia, ponieważ chciałam wiedzieć, jak potoczą się losy Magnolii. Byłam również ciekawa, co stanie się z Babką Brown. Jeżeli lubicie gotyckie powieści, nie boicie się scen erotycznych i uwielbiacie dawać szansę debiutantom, to śmiało sięgnijcie po "Dom pogrzebowy Cottona".

   Rozwiń »
2. Opinia: Wystukane Recenzje Opinia dodana: 2024-08-12 Ocena: 4   

   Opinia niepotwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   "Dom pogrzebowy Cottona" ma tak niesamowicie przyciągającą okładkę, tak nietypową, że można się dość mocno zdziwić poznając fabułę skrywającą się za tak przyjemną grafiką. Bo jest to podobno horror. No właśnie, podobno. Akcja powieści rozgrywa się w domie pogrzebowym, w którym dziwactwo goni dziwactwo. A główna bohaterka, dziewiętnastoletnia dziewczyna jest w takim momencie życia, gdzie na głowę spada jej zdecydowanie zbyt wiele. Umiera babcia, okazuje się, że jest w ciąży, pieniędzy brakuje na opłacenie czynszu i w jej pracy pojawia się specyficzny mężczyzna twierdzący, że nadaje się na modelkę. Tylko, że nie taką typową. Magnolia ma udawać martwych. Bierze udział w seansach przywołujących duchy. Udawane to czy nie, jej babka postanawia wrócić z zaświatów jako duch. Okazało się, że ta książka jest króciutka. Kurczę, te nieco ponad trzysta stron powoduje tak potężny niedosyt! Jest to opowieść bardzo specyficzna, zdecydowanie dla osób dorosłych. Czy to jednak horror? No niewiele ma z nim wspólnego pomijając duchy. Faktycznie, jak głosi wszem i wobec opis, jest w niej pełno humoru i... erotyki. I tak właściwie czuć, że to miało tak wyglądać, taki był plan. Można się przy niej uśmiać, wystraszyć, zdziwić. Pełna gotyckich elementów, a także postaci. Ociekająca smołą, niemal jestem zdziwiona, że główna bohaterka w pewnym momencie nie zaczęła wyglądać jak znana wszystkim Wednesday z rodziny Addams. Choć dziewczyna niekoniecznie wie czego chce, a jej wybory są dość dziwne. Mimo to, że główną bohaterką jest młoda kobieta, to trzeba przyznać autorce, że skrada serducho i czytelnik chciałby o niej wiedzieć jak najwięcej. Nie jest naiwna, choć momentami chciałoby się jej powiedzieć, żeby się ogarnęła. Jednak prawda jest taka, że próbuje być zaradna. Ta książka jest dziwna. To słowo idealnie opisuje całą fabułę. Nie jest łatwa, zahacza w specyficzny sposób o trudne tematy, w tym śmierć, podział między ludzi czarnoskórych i białoskórych, gdzie jedni są ofiarami, a drudzy drapieżcami. No trzeba po niej ochłonąć, daje do myślenia, a miała być powieścią grozy, raczej rozrywką. I tutaj dla autorki ogromny ukłon, bo poczucie humoru ma genialne, raczej czarne i przez to z góry należy głośno i wyraźnie mówić, że nie jest to opowieść dla osób poniżej osiemnastego roku życia. Jedyne, co tutaj nie wyszło, to zakończenie. Czuć, jak by Brashears się spieszyła, jak by ją gonił deadline i przez to wydaje się niedopracowany. I tylko na koniec należy dodać, że jest to debiut. A to otwiera możliwości na to, że autorka będzie się rozwijać, że będzie tylko ciekawiej, a jej wręcz psychodeliczny sposób przekazywania czytelnikom pewnych wartości się nie zmieni.

   Rozwiń »

więcej opinii

ukryj opinie