Czeski Raj

Recenzje ebooka: Czeski Raj (1) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: trzeci tom

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Zgodnie z cyklem pór roku klienci sauny w Czeskim Raju „wypacają swoje dusze i ciała”. W różnym wieku, z różnymi zawodami i odmiennymi życiowymi filozofiami toczą swój niekończący się, pozornie banalny dialog podszyty mądrością prostaczka. Podatni jednakowo na euforię jak i depresję, komentują sprawy życia i śmierci nie dodając do tego zbędnej metafizyki i zbytnio nie mieszając tego co ludzkie z tym, co boskie. To dialogi mężczyzn zdradzających a czasem zdradzanych, z różnym bagażem doświadczeń, z odmienną wrażliwością. Rozmawiają o kobietach i wyobrażeniach kobiecego świata („ciekawe, co tam jest po drugiej stronie, jak to wygląda u bab”), o miłości, śmierci, chorobach, tęsknotach. Jest tu Kundera, Hrabal, Kafka i oczywiście pilzner – jako komicznie remedium na wszelkie bolączki. Ich Czeski Raj „to święte miejsce”, „coś jak kościół”, w którym coraz mocniej odsłaniają swoje dusze. Są świadomi wyjątkowości miejsca w którym się znajdują („ludzie z całego świata przyjeżdżają, żeby zobaczyć nasz piękny Czeski Raj”). Wspominają, idealizując nieco komunistyczną przeszłość, raczej pesymistycznie planują przyszłość a spośród ich rozważań wyłania się szereg pytań wynoszących te dialogi poza ich doraźną teraźniejszą anegdotyczność. Jakie życie dostali w prezencie i jakiego życia pragną? Czy powinni walczyć o jego zmianę? Ile jest w nim przypadku a ile celowości? Czy da się zapisać to życie według jednego ogólnego wzoru? Czy da się go zaplanować, przewidzieć z góry wszystkie etapy i konsekwencje zdarzeń? Czy nerwowe poszukiwanie szczęścia i kompulsywne nawyki nie przynoszą odwrotnego efektu? Sauna to miejsce poza czasem, gdzie historia i rewolucje, nawet te aksamitne, przechodzą obok, nikogo nie absorbując ani nie pociągając. „Czeski Raj” Jaroslava Rudiša – świetna a przy tym zabawna metafora ludzkiej egzystencji i parabola ludzkiego losu – w pozornie błahych dialogach ujawnia pewien turpistyczny urok towarzyszący oswajaniu życia i śmierci we wszystkich jego stadiach. Bohaterowie powieści czują się „zabezpieczeni przed światem” lecz wiedzą również, że ich „raj” to rozpad – bo sauna powoli pleśnieje, rozpada się, staje się ułudą, za którą niczego nie ma, zanika, symbolicznie ustępując miejsca centrom handlowym a trwanie w nim dostarcza tyleż przyjemności, co „mordęgi”. Innego końca świata innego będzie, ale w tych niepozornych dialogach ujawnia się oczyszczający, jak sauna, humor, który pozwala stawić czoło nieznanemu – choćby i samej śmierci. „Może już się zaczynamy kończyć, ta nasza cywilizacja. My faceci?”. Nawet jeśli Czeski Raj nie istnieje to należałoby go wymyślić.