- Ur.
- 13 maja 1870 w Sztokholmie
- Zm.
- 28 września 1943 w Krakowie
- Najważniejsze dzieła
- Rymy i rytmy; Na głębiach. Poemat; Śnieg. Baśń
ludowa; Z ziemi fiordów i fieldów. Luźne kartki z podróży
Pisarz, tłumacz, krytyk teatralny, historyk literatury, historyk sztuki.
Urodził się w Sztokholmie, dokąd wyemigrowali jego rodzice po upadku
powstania styczniowego, w którym oboje brali udział. W 1872 r. rodzina
osiadła w Krakowie, gdzie Maciej ukończył gimnazjum i debiutował jako
poeta w czasopiśmie ,,Przyszłość" (1890). Następnie studiował w Pradze
chemię technologiczną, by po trzech latach przenieść się na historię
sztuki na wydziale filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W
Krakowie wszedł w środowisko cyganerii artystycznej i początkowo objął
buławę po Tadeuszu Micińskim w rodzącym się środowisku Młodej Polski.
Wysoko ceniono wówczas jego talent poetycki. W imieniu młodzieży
akademickiej przemawiał podczas odsłonięcia pomnika Mickiewicza. W 1896
r. podjął korespondencję ze Stanisławem Przybyszewskim i przetłumaczył
jeden z jego dramatów (Das grosse Glück, w tł. pol. Dla szczęścia).
Wkrótce w środowisku krakowskiej bohemy został zdetronizowany przez
Przybyszewskiego, sam zaś wybrał stabilizację życiową.
Tłumaczył literaturę czeską. Publikował w wielu krakowskich
czasopismach wiersze oraz szkice z zakresu historii sztuki.
W 1899 r. podjął pracę w Muzeum Narodowym w Krakowie, gdzie został
kustoszem, a w 1900 r. objął posadę w muzeum w Domu Jana Matejki w
Krakowie (napisał następnie wiele prac i studiów poświęconych temu
artyście).
