John Ronald Reuen Tolkien był brytyjskim pisarzem, profesorem filologii klasycznej i literatury staroangielskiej na Uniwersytecie w Oxfordzie. Przez kilka lat pracował również na uniwersytecie w Leeds. Opublikował ponad 100 prac z dziedziny filologii i literatury dawnej, współpracował przy powstaniu największego słownika języka angielskiego, wydawanego zaraz po I wojnie światowej. Dla wielu czytelników i pisarzy to niedościgniony ideał, mistrz literatury, jeden z najlepszych na świecie autorów powieści fantasy, a także popularyzator tego gatunku. Od dzieciństwa wykazywał ponadprzeciętne zdolności językowe. Uwielbiał uczyć się nowych języków. Znał w różnym stopniu ponad trzydzieści, głównie wymarłych języków germańskich i celtyckich. W latach dwudziestych XX wieku zaczął pisać swoje pierwsze opowiadania fantastyczne, których akcja rozgrywa się w mitycznym świecie Śródziemia, fascynującej krainie, którą sam stworzył. Największą sławę przyniosła mu napisana w 1937 roku powieść Hobbit i jej kontynuacja, trylogia Władca Pierścieni. Tolkien był autorem nie tylko powieści fantastycznych, ale również licznych wierszy, ballad, poematów, opowiadań i publikacji naukowych. Za dorobek naukowy i literacki otrzymał wiele nagród i honorowych doktoratów w Holandii, Irlandii, Anglii, Francji i Stanach Zjednoczonych, oraz najwyższe wyróżnienie państwowe - Order Imperium Brytyjskiego.