- Ur.
- 2 grudnia 1868 w Tournay (w płd.-zach. Francji)
- Zm.
- 1 listopada 1938 w Hasparren (w płd.-zach. Francji)
- Najważniejsze dzieła
- Le Jammisme (Manifest Jammes'a), De l'Angélus de l'aube l'Angélus du soir (Anioł Pański poranny i Anioł Pański wieczorny)
Francuski poeta, powieściopisarz, dramaturg i krytyk literacki.
Jego małą ojczyzną i źródłem inspiracji był Kraj Basków w Pirenejach.
W wieku 18 lat przeżył fascynację poezją Baudelaire'a. Studiował w Bordeaux, nie obronił bakalaureatu, ponieważ otrzymał niedostateczną ocenę z języka francuskiego.
Mieszkał z matką, wydawał swoje poezje na swój koszt, bezskutecznie próbował swoich sił jako klerk u notariusza. Od 1895 poświęcił się pisarstwu, jego poezję docenili Stephane Mallarmé et André Gide, z którym Jammes odbył podróż do Algierii w 1896 r.
Jammes przyjaźnił się z poetami Charles'em Guérinem i Paulem Claudelem. Doświadczył nieszczęśliwej miłości, czemu dał wyraz w zbiorze Tristesses (Smutki).
W 1905 r. przeżył przemianę duchową i stał się piewcą katolicyzmu. W 1907 r. ożenił się, miał 7 dzieci.
W następnych latach dużo pisał i publikował, jednak jego twórczość z tego okresu nie jest tak doceniana, jak ta sprzed roku 1905.
