- Ur.
- ok. 480 p.n.e. na Salaminie
- Zm.
- 406 p.n.e. w Pelli, stolicy Macedonii
- Najważniejsze dzieła
- Alkestis, Medea, Trojanki, Ifigenia w Taurydzie, Ifigenia w Aulidzie, Bachantki, Cyklop
(gr. ) Dramatopisarz ateński, uważany za jednego z najwybitniejszych
dramaturgów starożytnej Grecji.
Z ponad 90 dzieł do naszych czasów przetrwało w całości 18, z innych
pozostały tylko fragmenty.
Charakterystyczną cechą jego twórczości było ukazanie mitologicznych
bohaterów jako zwykłych ludzi postawionych w niezwykłych, tragicznych
sytuacjach życiowych. Przypisuje się mu wielki wpływ na kierunek
rozwoju teatru europejskiego, jako że podstawą fabuły swoich sztuk
uczynił splot namiętności bohaterów, ich miłości i nienawiści,
powodujących, że ich działania prowadzą do nieuchronnej klęski.
W swoich dziełach Eurypides ujmował się za pokrzywdzonymi, zwracał
uwagę na los kobiet, a poglądy wygłaszane przez bohaterki jego sztuk
mogły szokować ówczesną konserwatywną opinię publiczną.
Eurypides jest też autorem Cyklopa, jedynego zachowanego do dziś
dramatu satyrowego (wczesnej odmiany komedii, w której komizm pojawiał
się dzięki chórowi satyrów, wywodzącemu się z obrzędów ku czci
Dionizosa). Sam autor kilkakrotnie został opisany w komediach, m.in.
występuje jako jedna z postaci w trzech komediach Arystofanesa.
Ostatnim, wydanym już po śmierci pisarza dziełem były Bachantki.
Eurypides zmarł na dworze króla Macedonii, Archelaosa I, w Pelli.
Dramatopisarz żył w czasach, gdy jego rodzinne miasto prowadziło wojnę
ze Spartą i nawiązywał do tego w swojej twórczości, nie dożył jednak
klęski. Plutarch podaje, że Ateńczycy po przegranej bitwie ze
Spartanami byli zmuszeni wymieniać teksty sztuk Eurypidesa na wodę i
żywność i że Spartanie zrezygnowali ze zburzenia Aten, ponieważ były
one ojczyzną tego dramatopisarza.
