Rzecz stanowi klarowny i konsekwentny dyptyk literaturoznawczy, zbierający wnioski z najważniejszych pól norwidowskiego dyskursu, który obserwujemy od ponad stu lat. Książka p. Plucińskiej uświadamia nam, jak wiele zawdzięczamy na różnych polach refleksji literaturoznawczej temu "najbardziej współczesnemu". Inną ważną cechą (i zaletą) tej propozycj