"Białe wiersze" to zaduma dojrzałego człowieka nad światem, życiem: ,,Życie, po co jest"? Człowieka, który uświadomił sobie, że żyje w niepojętym, a otaczający świat pełen jest bolesnych pułapek i ludzi z ,,gatunku" homo homini lupus, którzy zatracili dobro, stając się ubogimi duchem. ,,Ludzie są jak niewidomi na wzgórzu,/ jak otępiali w rozumie i