Mężczyzna imieniem Ove

Czasami trafia się na książkę, która wydaje się być niczym specjalnym, a potem nie możesz się oderwać od lektury, spajasz się ze światem tam stworzonym, jakbyś był jego częścią i kiedy nadchodzi koniec, czujesz się tak, jakby coś się skończyło i jest pustka. Tak było u mnie z niepozorną książką Frederika Backmana pt. "Mężczyzna imieniem Ove". Ove jest starym zrzędą na pierwszy rzut oka budzącym mega antypatię. Co rano patroluje ulice osiedla, tropiąc źle zaparkowane samochody, lub te, które parkują tam dłużej niż powinny, rowery nie schowane do specjalnego składziku. Nie lubi ludzi, nowości, odstępstw od normy. Nie lubi też swego życia bez ukochanej żony, która odeszła. Więc Ove postanawia do niej dołączyć. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie upierdliwi sąsiedzi, którzy mu w tym przeszkadzają. A potem jeszcze inni sąsiedzi. A potem kot. A potem jeszcze jakiś zakochany smarkacz. No nawet umrzeć nie można w spokoju. A potem życie Ovego się zmienia... Początkowo czytało mi się ją jakby ciężkawo. Styl jest bardzo prosty, wręcz toporny, ale po jakimś czasie przyzwyczaiłam się i niemal wrosłam w to szwedzkie osiedle, gdzie mieszka tytułowy Ove. To książka z gatunku tych, których się nie zapomina. Jest prosta, ale mądra. Niby zwyczajna, ale magiczna w tej swojej zwyczajności. Warto poświęcić na nią czas. Gwarantuję Wam zachwyt. A jak nie zachwyt to przynajmniej zadumę. A to już coś. #8UrodzinyEbookpointKonkurs