Szczera prawda o nieuczciwości. Jak okłamujemy wszystkich, a zwłaszcza samych siebie

Obudź swój moralny kompas

Większość ludzi uważa się za uczciwych, ale czy rzeczywiście tak jest? Chcąc zachować spójny obraz siebie nie dostrzegamy drobnych oszustw, których dokonujemy na co dzień. Od Waszyngtonu po Wall Street, od klasy szkolnej po miejsce pracy – nieetyczne zachowania są wszechobecne. Nikt nie jest na nie odporny – niezależnie od tego, czy chodzi o białe kłamstwo, mające nas uchronić przed kłopotami, czy też o zawyżenie wydatków w sprawozdaniu. W Szczerej prawdzie o nieuczciwości Dan Ariely próbuje zdemaskować mechanizmy, które kryją się za tymi wszystkimi drobnymi oszustwami w naszym życiu. Autor wyjaśnia, dlaczego w jednych sprawach łatwiej jest kłamać niż w innych. Ludzie nie są z gruntu niemoralni, ale czasami przekraczają pewne granice z wygody, lub nie myślą o tym co robią. Nie wszystko jednak stracone. Ariely pokazuje również, co sprzyja naszej uczciwości, wskazując nam drogę do osiągnięcia wyższego poziomu etycznego w życiu codziennym. Szczera prawda o nieuczciwości, pełna osobistych spostrzeżeń i fascynujących odkryć naukowych, zmieni sposób, w jaki spostrzegamy samych siebie, swoje postępowanie oraz innych ludzi.

(…) Moje zainteresowanie oszustwem narodziło się w 2002 roku, kilka miesięcy po upadku firmy Enron. Spędzałem weekend na konferencji poświęconej nowym technologiom. Pewnego dnia przy wieczornych drinkach poznałem Johna Perry’ego Barlowa. Słyszałem o nim jako dawnym tekściarzu zespołu Grateful Dead, ale podczas naszej pogawędki dowiedziałem się, że John pracował również jako konsultant dla kilku przedsiębiorstw – między innymi dla Enronu.

Jeśli nie poświęcałeś tej sprawie uwagi w 2001 roku, historia upadku tej firmy – ulubienicy Wall Street – w skrócie wyglądała tak: dzięki serii sztuczek księgowych, na które przymykali oczy konsultanci, agencje ratingowe, zarząd firmy oraz nieistniejąca już firma audytorska Arthur Andersen, Enron wzniósł się na szczyty finansowe, aby następnie upaść z wielkim hukiem, kiedy jego działań nie sposób już było dłużej ukrywać. Udziałowcy stracili swoje inwestycje, środki zgromadzone na kontach emerytalnych wyparowały, tysiące pracowników straciły pracę, a firma ogłosiła bankructwo (…)

                                                                                                      Fragment książki