Opinie czytelników - Maria Curie (2)

Życie Marii Curie jest niesamowite samo w sobie. Trudno o nim napisać coś niebanalnego. Dla mnie jest kobietą, która żyła PEŁNIĄ ŻYCIA. Wzięła z niego wszystko, co było jej potrzebne, a resztą się nie przejmowała. Miała niesamowicie silny charakter. Chyba po części przez usunięcie siebie samej w cień, przez zdobytą z trudem niezależność, ogromnie skupienie, hart ducha i wielką bezinteresowność i bezpretensjonalność. Umiała w swojej karierze oddzielać ziarno od plew. Jej postawa w czasie Wielkiej Wojny wydobyła na światło dzienne jej bezcenną, choć skromną umiejętność dawania sobie rady ze wszystkim i wszędzie. Chyba również dzięki temu, że nadzwyczaj umiejętnie potrafiła przedstawić w bardzo łatwy sposób rzeczy bardzo trudne. Genialna kobieta, niedoceniona przez sobie współczesnych Francuzów, wzbudzająca zawiść i zazdrość. Jej dewiza, aby nie dać się pokonać ani ludziom, ani wydarzeniom okupiona była cierpieniem i chorobami. Wspaniała lektura, gdzie nie ma pogoni za sensacją, ale jest rzetelna relacja poparta źródłami i wspomnieniami córek. To się czyta.

Maria Curie autorstwa Ewy Curie jest pierwszą pełną biografią Marii Skłodowskiej-Curie wydaną w Polsce. Dla mnie, osoby z wykształceniem chemicznym jest to przepiękna książka o życiu zarówno prywatnym jak i zawodowym najwybitniejszej kobiety naukowca i dwukrotnej laureatki Nagrody Nobla. Książka jest napisana przez najmłodszą córkę Marii ? Ewę, co jest niezwykłym atutem, bowiem dodaje treści autentyczności. Córka przedstawiła Marię jako dziewczynkę, kobietę, żonę i matkę oraz najwybitniejszego badawcę promieniotwórczości w świece. W niniejszej biografii czytelnik poznaje życie tej wybitnej kobiety od dzieciństwa w okresie zaboru, poprzez wyjazd do Francji i tamtejsze życie oraz tęsknotę za ojczyzną. Życie prywatne nie było bowiem pasmem ustawicznego szczęścia i idylli już od wczesnego dzieciństwa. Maria Skłodowska-Curie wielokrotnie przeżywała dramatyczne sytuacje osobiste, po których podnosiła się i szła dalej. Zawodowa ścieżka tej wspaniałej kobiety nie przebiegała również tak lekko jak wielu mogło się wydawać, nie mniej podążała swoją drogą i pokonywała przeciwności stawiane przez los. Jednakże pomimo wielu sukcesów, tytułów i nagród pozostała skromną osobą, aczkolwiek znającą swoją wartość. Była naukowcem z powołania, nie dla korzyści materialnych. I to czyni Ją pięknym człowiekiem jako noblistki oraz kobiety, którym pozostała do końca swoich dni. Książka jest napisana przepięknym językiem, czyta się niezwykle szybko i płynnie. Jest to piękny portret wybitnej kobiety, który pokazuje, że warto mieć pasje i wytyczać sobie cele, które nadają naszemu życiu sens.