Butik na Astor Place

Zaszyte zapiski z przeszłości

Amanda Rosebloom prowadzi butik z ubraniami vintage „Astor Place“, w Nowym Jorku. W tym niezwykłym miejscu pewnego dnia pojawia się starsza, schorowana pani, która proponuje jej odsprzedanie sukien z przeszłości. Gdy Amanda przeszukuje jej kufry, znajduje w jednym z nich zaszyty w mufce dziennik. Po przeczytaniu kilku zdań postanawia „pożyczyć“ niesamowitą lekturę. Jej autorką jest Olive Westcott, która wiek wcześniej zamieszkała na Manhattanie. Szybko okazuje się, że dwie kobiety mają ze sobą bardzo dużo wspólnego.  Olive przedstawia świat,  który dla współczesnych kobiet jest abstrakcją. Brak możliwości podjęcia pracy, tematy tabu pomijane przy kobietach odpowiedniej klasy to tylko niektóre aspekty niepojęte, dla płci pięknej dzisiejszych czasów. Ogromna determinacja oraz pasja obydwu pań sprawiają, iż powstaje między nimi niezwykła więź. Książka Stephanie Lehmann zawiera w sobie dużo kobiecości i delikatności, ale także ukazuje ogromną siłę jaką mają w sobie kobiety. Nie brakuje również elegancji oraz szyku domykających całą powieść.

(…) Chciałam przeczytać więcej. Przygody młodej kobiety, która właśnie zamieszkała na Manhattanie, od razu mnie zainteresowały. Może poprosić panią Kelly o wypożyczenie dziennika? Ale co będzie, jeśli odmówi? Czy w ogóle wie o jego istnieniu? Najlepiej będzie po prostu go zabrać i później zwrócić. Nikomu to nie zaszkodzi.

Upewniwszy się, że staruszka śpi, wsunęłam dziennik do torby – było to postępowanie impulsywne, niewłaściwe i całkiem do mnie niepodobne, zupełnie jakby na chwilę owładnęła mną jakaś obca siła.

Potem wróciłam do kufra i znów zabrałam się do przeglądania jego zawartości. Rzeczy przed schowaniem uprano, były w dobrym stanie, bez śladów wilgoci czy robactwa. Popołudniowa suknia z białej koronki mogła znaleźć nabywcę, niektóre kobiety wkładały je teraz na ślub. Poza tym nie znalazłam jednak niczego, co zainteresowałoby moje klientki. Długie spódnice były ciężkie i niezgrabne. Białe bluzki z bufiastymi rękawami zniekształcały sylwetkę. W ostatniej poszewce odkryłam najładniejszy strój: wspaniałą zieloną atłasową suknię z fioletową szarfą. Uniosłam ją i obejrzałam z podziwem (…)

Fragment książki