Standardy zwalczania handlu ludźmi w prawie międzynarodowym

Spis treści ebooka

Wykaz skrótów    9

 

Wstęp    13

Wprowadzenie do problematyki handlu ludźmi          17

 

CZĘŚĆ I. Geneza i ewolucja pojęcia handlu ludźmi      21

Uwagi wstępne    21

 

Rozdział I. Instrumenty walki z niewolnictwem          25

1.1. Konwencja z 1926 roku             28

1.2. Konwencja uzupełniająca z 1956 roku   30

1.3. Pozostałe regulacje     32

1.4. Niedokończona abolicja – współczesne formy niewolnictwa            35

 

Rozdział II. Instrumenty międzynarodowego prawa pracy      39

2.1. Konwencje związane z eliminacją pracy przymusowej        40

2.2. Konwencje związane z ograniczaniem pracy dzieci             46

2.3. Konwencje związane z ochroną pracowników migrujących              48

 

Rozdział III. Instrumenty zwalczania handlu kobietami i dziećmi – ewolucja pojęcia handlu ludźmi              53

3.1. „Białe niewolnictwo”  54

3.1.1. Porozumienie z 1904 roku           54

3.1.2. Konwencja z 1910 roku                55

3.2. Konwencja z 1921 roku             62

3.3. Konwencja z 1933 roku             63

3.4. Konwencja z Lake Success        64

3.4.1. Obowiązywanie konwencji z Lake Success               70

3.4.2. Wpływ na kształt definicji handlu ludźmi   74

3.5. Pozostałe instrumenty dotyczące handlu kobietami lub dziećmi poprzedzające przyjęcie protokołu z Palermo  75

Podsumowanie    79

 

CZĘŚĆ II. Współczesne standardy zwalczania handlu ludźmi w aktach prawa międzynarodowego 83

Uwagi wstępne    83

 

Rozdział IV. Handel ludźmi w prawie karnym transnarodowym             85

4.1. Konwencja ONZ o międzynarodowej przestępczości zorganizowanej             85

4.1.1. Antecedencje 87

4.1.2. Transnarodowa przestępczość – transnarodowe prawo karne?         88

4.1.3. Zakres stosowania          91

4.2. Protokół o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi             93

4.3. Monitorowanie implementacji konwencji i protokołu z Palermo     96

 

Rozdział V. Definicja handlu ludźmi i jej elementy      99

5.1. Element I – czynności 102

5.2. Element II – użyte środki           106

5.3. Element III – cel           112

5.3.1. Handel ludźmi w celu wykorzystania prostytucji innych osób lub innych form wykorzystania seksualnego              116

5.3.2. Handel ludźmi w celu wykorzystania do pracy przymusowej lub obowiązkowej              120

5.3.3. Handel ludźmi w celu niewolnictwa lub praktyk podobnych do niewolnictwa 126

5.3.4. Handel ludźmi w celu poddaństwa             131

5.3.5. Handel ludźmi w celu usunięcia narządów               134

5.3.5.1. Handel ludźmi w celu usunięcia narządów a handel narządami          135

5.3.5.2. Inne postacie handlu ludźmi w celu usunięcia narządów      140

 

Rozdział VI. Handel ludźmi w regionalnych instrumentach prawa międzynarodowego przyjętych po roku 2000      143

6.1. Konwencja Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi         144

6.2. Dyrektywa 36/2011/UE             147

6.3. Konwencja SAARC o zapobieganiu i zwalczaniu handlu kobietami i dziećmi w celu prostytucji 151

6.4. Konwencja ASEAN przeciwko handlowi ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi  152

Podsumowanie    155

 

CZĘŚĆ III. Współczesne standardy zwalczania handlu ludźmi w orzecznictwie     157

Uwagi wstępne    157

 

Rozdział VII. Handel ludźmi w orzecznictwie ETPC      161

7.1. Skargi dotyczące niewoli domowej         162

7.1.1. Siliadin przeciwko Francji             165

7.1.2. C.N. i V. przeciwko Francji – niewola domowa a immunitet dyplomatyczny      169

7.1.3. C.N. przeciwko Zjednoczonemu Królestwu – handel ludźmi a możliwość nadania statusu uchodźcy          176

7.1.4. Elisabeth Kawogo przeciwko Zjednoczonemu Królestwu      184

7.2. Handel ludźmi a artykuł 4 EKPC                186

7.2.1. Rantsev przeciwko Cyprowi i Rosji             186

7.2.2. M. i inni przeciwko Bułgarii i Włochom     192

7.3. Skuteczna identyfikacja pokrzywdzonych              198

7.3.1. L.E. przeciwko Grecji     198

7.3.2. G.J. przeciwko Hiszpanii                200

7.3.3. J. i inni przeciwko Austrii              202

 

Rozdział VIII. Handel ludźmi a prawo karne międzynarodowe                205

8.1. Wyrok MTKJ w sprawie Fočy – zniewolenie w prawie karnym międzynarodowym      207

8.2. Handel ludźmi przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym         212

8.2.1. Handel ludźmi jako zbrodnia przeciwko ludzkości  213

8.2.2. Handel ludźmi jako zbrodnia wojenna       217

8.2.3. Jurysdykcja MTK nad zbrodniami Daesh    219

 

Rozdział IX. Handel ludźmi w wybranych orzeczeniach sądów krajowych państw-stron protokołu z Palermo            223

9.1. Sąd Najwyższy Australii – sprawa R. przeciwko Tang           224

9.2. Sąd Najwyższy w Queensland – sprawa R. przeciwko Kovacs            227

9.3. Sąd Najwyższy Zjednoczonego Królestwa – sprawa Hounga przeciwko Allen                230

9.4. Sąd Najwyższy Holandii – sprawa chińskich pracowników restauracji             233

9.5. Sąd Najwyższy RFN – sprawa marokańskich artystów          236

Podsumowanie    241

 

Zakończenie         243

 

Wykaz źródeł       247

I. Traktaty              247

II. Akty prawa unijnego      250

III. Dokumenty państw i organizacji 251

IV. Orzecznictwo  256

V. Strony internetowe        258

 

Bibliografia           261

pokaż cały spis treści

ukryj recenzje