Opinie czytelników - ŻYCIE VIOLETTE (2)

Ta książka mnie niezmiernie poruszyła. Dawno nie czytałam tak przejmującego i dobrze napisanego utworu. Życie Violette poznajemy z różnych jego skrawków. Dopiero zakończenie zawiera właściwą codę. Nic nie dzieje się tu bez przyczyny, a tytułowa bohaterka znajduje ukojenie swojej tragedii po wielu latach życia w ogrodzie. Spokój i stałość uregulowanego życia w ogrodzie przy cmentarzu ma dla niej moc terapeutyczną, tu spotyka właściwe osoby, które mają wielki wpływ na przemianę jej życia. Poznajemy wiele historii o życiu, śmierci, pamięci, miłości. Violette nauczyła się smakować życie, czerpać radość z drobnych codziennych zdarzeń, którymi są czasem drobiazgi, jak: futro kocie, lektura książki, muzyka, zapach i smak pomidorów, kwiaty, uprawa ogródka, pyszne jedzenie, spotkania z przyjaciółmi, piękno nagrobnych epitafiów, kolorowa sukienka pod szarym płaszczem, dziecięce psoty. Te drobne radości pozwoliły Violette przetrwać życiową tragedię, pozwalają jej rzec: "Delektuję się życiem, piję je małymi łyczkami niczym herbatę jaśminową z miodem." Urzekająca jest akceptacja w powieści inności, ludzkich błędów, nie ma tu moralizowania i krytyki. Mimo przewijających się motywów śmierci utwór jest pochwałą życia poprzez pogodzenie się z tym, co było. Pozwala to bohaterce na szczere wyznanie: "Rozmawiam ze sobą. Rozmawiam ze zmarłymi, z kotami, jaszczurkami, kwiatami, z Bogiem (nie zawsze grzecznie)". Jest to swoista autoterapia dla Violette, magia, dzięki której osiąga spokój i optymizm oraz chęć do dalszego życia z ludźmi. Na zmiany nigdy nie jest za późno. Fantastyczna książka, której nie można przeoczyć. Super, ze na www.ebookpont.pl jest dostępna.

Książka super