Od przedstawiciela handlowego do prezesa spółki giełdowej, czyli co robić i czego unikać, aby osiągnąć zawodowy sukces

Recenzje książki: Od przedstawiciela handlowego do prezesa spółki giełdowej, czyli co robić i czego unikać, aby osiągnąć zawodowy sukces (2) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: portfel.pl 2012-04-01

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Zwycięzcę poznaje się nie po tym, jak zaczyna, ale po tym, jak kończy. Powyższe słowa - parafraza wypowiedzi jednego z polskich polityków — pierwotnie oczywiście odnosiły się do sytuacji w świecie polityki. Jednak biznes i polityka są dosyć podobne. Tu i tu toczy się walka o stanowiska bądź pieniądze. W obu przypadkach mamy wygranych i przegranych. I co ciekawe, zarówno na arenie zmagań polityków, jak i w biznesie zdarza się, że po najwyższe laury sięgają ludzie, którym początkowo nie wróżylibyśmy sukcesu — czy to z racji wykształcenia, czy też wybranej początkowo ścieżki zawodowej. Czy istnieją jakieś szczególne predyspozycje do osiągnięcia sukcesu Cechy osobowości Rodzaj inteligencji A może decyduje przypadek
   
   Autor tej książki, nauczyciel akademicki i człowiek biznesu równocześnie, posiadający ogromne doświadczenie w zakresie działania mechanizmów gospodarczych w naszym kraju, stara się odpowiedzieć na te pytania. W oparciu o własną ścieżkę kariery i sytuacje, z jakimi miał do czynienia, rozszerza obszar rozważań o kontekst makro- i mikroekonomiczny. Pisząc np. o roli wykształcenia, analizuje zagadnienie dogłębnie - od racjonalności wyboru podstawowego kierunku studiów, poprzez kształcenie podyplomowe, MBA, kursy doszkalające itd. Książka nie jest jednak tylko zbiorem przemyśleń. Stanowi praktyczny poradnik dla wszystkich, którzy wiedzą, że drzemie w nich zwycięzca, i tylko szukają sposobu na to, by go obudzić.

2. Recenzja: biznes.onet.pl Ewa Magiera, 2012-02-08

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Dobry przełożony to nie tylko taki, który płaci na czas. To również ktoś, kto wzbudza zaufanie, jest autorytetem dla pracowników i podejmuje sprawiedliwe decyzje.
   Czy to trudne I to jak! Bycie dobrym przełożonym przypomina balansowanie na linie nad polem minowym. Oto kilka porad, jak tę próbę przebyć bez uszczerbku.
   
   Doświadczenie
   
   Doświadczenie zebrane w różnych dziedzinach biznesu, choćby nie było ono tak rozległe jak w przypadku osoby, która od wielu lat specjalizuje się tylko w jednym zakresie, jest niezmiernie pomocne. Być może przeniesienie tych kilku doświadczeń produkcyjnych z branży papierniczej do szwalniczej nie jest niemożliwe A doświadczenie zdobyte w małym przedsiębiorstwie przyda się w pracy w dziale HR wielkiej korporacji, gdzie zapomniano już o serdeczności i rodzinnej atmosferze pracy w małym zespole
   
   Autorytet
   
   Jeśli zapytać pracownika, jakimi cechami charakteru powinien odznaczać się przełożony, zapewne wspomni coś o rzetelności, obowiązkowości, zaufaniu do podwładnego, wiarygodności…
   
   Ta ostatnia to, ni mniej ni więcej, przekładanie słów na czyny i konsekwencja w działaniu. Oto dobry (a właściwie niedobry) przykład niewiarygodnego i niekonsekwentnego postępowania: grupa pracowników prosi o podwyżkę, ale spotyka się z odmową. Argument to konieczne cięcia w wydatkach, kiepska sytuacja ekonomiczna na rynku itp. Jak pogodzić te mroczne prognozy z faktem, że tego dnia szef zajechał do pracy nową, służbową limuzyną Podobnie, gdy szef zleca pracownikom obowiązkową pracę w weekend, argumentując to koniecznością nadgonienia z dokumentacją, a sam udaje się na dwa dni za miasto.
   
   Jak pisze Zbigniew Mendel w swojej książce „Od przedstawiciela handlowego do prezesa spółki giełdowej, czyli co robić i czego unikać, aby osiągnąć zawodowy sukces”:
   
   Kierownik musi mieć świadomość, że podlega permanentnej ocenie podwładnych w tym, co mówi i czego nie mówi, co robi i czego nie robi, a wszelkie rozbieżności między stanem deklarowanym a rzeczywistym [...] burzą kruche i delikatne podstawy wiarygodności.
   
   Wiarygodności kierownikowi dodaje także transparentność ich działań. Znienawidzone przez niektórych powierzchnie biurowe typu „open space” mają swoje zalety – w każdej chwili można sprawdzić, czy przełożony zajmuje się pracą, a nie np. mrocznymi interesami. W każdej także chwili można do niego podejść i zapytać o opinię, zamiast niekomfortowo wiercić się pod zamkniętymi drzwiami jego gabinetu, gdzie wejścia pilnuje Cerber-sekretarka...
   
   Promowanie pracownika
   
   Dbałość o pracowników przejawia się także w trosce o ich rozwój zawodowy. Wielu szefów ulega pokusie stereotypów. W konsekwencji, do awansu dopuszczani są głównie młodzi mężczyźni – nie zajdą wszakże w ciążę, a są jeszcze na tyle młodzi, że nie będą ciągle przebywać na chorobowym. To oczywista dyskryminacja, ale także „strzał w stopę” samego przełożonego. Warto bowiem wziąć pod uwagę, że, po pierwsze, starszy pracownik ma o wiele większe doświadczenie, a po drugie, jego sytuacja życiowa jest ustabilizowana – ma więc więcej czasu i ochoty, aby skupić się na pracy. Ambicja nie mija z wiekiem, dlatego bardzo często starszy pracownik może wykrzesać z siebie więcej energii i entuzjazmu niż osoba młoda.
   
   Komunikacja wewnątrz zespołu
   
   Dobra komunikacja w zespole jest niezmiernie ważna. I nie chodzi jedynie o to, aby zredukować liczbę nieistotnych e-maili przesyłanych do naszej skrzynki, lecz o to, żeby głos każdego pracownika był usłyszany i respektowany.
   
   Zbigniew Mendel w cytowanej już książce przytacza przykład pewnej znanej firmy spożywczej produkującej warzywa konserwowe. Firma ta postanowiła odświeżyć wizerunek swoich produktów i zleciła nowy projekt oraz badania opinii pewnej dużej firmie. W wyniku tych badań powstała nowa etykieta produktu – proste zdjęcie przedstawiające zielony groszek miało być zastąpione nową, artystyczną wizją: zielonych „groszkopodobnych” klocków na żółtym tle. Kadra kierownicza firmy spożywczej była dość sceptyczna w stosunku do nowej, awangardowej etykiety i poinformowała o swoich obawach zarząd, ale ten zignorował jej uwagi. Jak się później okazało – niesłusznie, bo groszek ubrany w nową etykietę nie sprzedawał się – a wręcz odnotowano drastyczny spadek sprzedaży!
   
   Kierownik powinien zatem uważnie wysłuchać opinii pracowników, nawet (przede wszystkim!) tych niezgodnych z jego wizją postępowania. Kadra zarządzająca nie ma wszakże monopolu na słuszność, a spojrzenie na świat z perspektywy „zwykłego” pracownika może wiele przełożonemu uzmysłowić. Tu także spełnia się opisana powyżej polityka „odsłoniętego biurka”. W biurze typu open-space w każdej chwili można podejść do przełożonego i zapytać o opinię, zamiast niekomfortowo wiercić się pod zamkniętymi drzwiami jego gabinetu, gdzie wejścia pilnuje Cerber-sekretarka...
   
   Delegowanie uprawnień
   
   Delegowanie uprawnień to życiowa konieczność. Doba nie jest z gumy, a jeśli ścigają nas terminy, warto poważnie pomyśleć o delegowaniu. Część decyzji podejmowanych przez prezesa firmy mogłyby równie dobrze być akceptowane przez jego podwładnych. Np. organizacją zakupu środków biurowych może zająć się asystentka, a budżetem socjalnym ktoś z działu finansowego. Mogłoby wydawać się, że pracownik obdarowany dodatkowymi obowiązkami nie będzie zbyt szczęśliwy, ale z drugiej strony takie przekazanie mu części obowiązków świadczy o tym, że przełożony ma do niego zaufanie. Dodatkowo przy delegacji zadań, podejmowaniem decyzji w firmie nie zajmuje się tylko jedna osoba, a co za tym idzie, proces decyzyjny staje się bardziej transparentny – decyzje nie są podejmowane li tylko „na górze” w nieznany nikomu sposób.
   
   Więcej informacji o dobrych przełożonych i zarządzaniu firmą w książce „Od przedstawiciela handlowego do prezesa spółki giełdowej, czyli co robić i czego unikać, aby osiągnąć zawodowy sukces”

więcej recenzji

ukryj recenzje