Let Me Love You

Nie widzieli się dwa lata, od momentu cudownego lata, które tak wiele zmieniło, a przynajmniej miało zmienić. Od tego czasu nie mieli z sobą większego kontaktu, nie widzieli się. Oboje się zmienili, oboje mają swoje życie, oboje nadal czują coś do siebie. Noah wyjechał do Chicago tak naprawdę, aby odnaleźć siebie, poukładać sobie wszystko w głowie, poradzić z samym sobą. Stara się każdą chwilę mieć zajętą, nie tylko studiuje, ale również pracuje w warsztacie samochodowym. Również Bee już nie mieszka w rodzinnym mieście. Opuściła Santa Monicę i zaczęła swoje życie w Nowym Jorku, gdzie studiuje, pracuje w cukierni i pisze książkę. Staje się tak, że mają spotkać się ponownie. To Noah ma przyjechać do Bee i spędzić z nią kilka dni. Oboje chcą tego spotkania, a jednocześnie się boją tego, co przyniesie. Ten czas zmienił wiele. Czy miłość będzie na tyle silna, aby to wszystko odbudować? Czy uda im się być razem pomimo odległości? Jak potoczą się losy Bee i Noah'a? Pierwszy tom bardzo mi się podobał i nie będę ukrywać, że na drugi czekałam z niecierpliwością, ale i dużymi oczekiwaniami. Niestety tym razem mam nieco mieszane uczucie i muszę przyznać szczerze, że pierwszy bardziej mi się podobał. Nie mówię, że ten jest zły, bo nie jest. We mnie po prostu wywołał dużo mniej emocji. W książce poznajemy dalszą historię Noah'a i Bee. To historia o miłości, a jednocześnie o przeszłości, z jaką chłopak musi się zmierzyć. Była ciekawa, dość wciągająca, wywołująca emocje (jednak mniejsze niż tom pierwszy). Akcja sprawnie poprowadzona, momentami dość wolna, dająca nam chwilę wytchnienia, momentami szybsza. Bohaterowie są starsi, zmienili się i to oboje. Jeśli chodzi o Bee, czasami miałam wrażenie, że w pierwszym tomie była doroślejsza, na szczęście tylko czasami i nie wpłynęło to bardzo na moją ocenę jej osoby. Nadal ją lubię. Natomiast Noah zmienił się bardzo, wydoroślał, zaczął walczyć o to, na czym mu zależy. Let Me Love You to książka, która mnie się podobała, chociaż uważam, że pierwszy tom był lepszy, wywoływał więcej emocji. Recenzja pojawiła się również na moim blogu