Kodeks karny wykonawczy. Komentarz. Wydanie 5

• nadzoru penitencjarnego;
• wykonania kary i jej indywidualizacji;
• odroczenia i przerwy wykonania kary
  pozbawienia wolności;

• praw i obowiązków kuratora sądowego;
• pozbawienia praw publicznych;
• środków zabezpieczających.

• Komentarz zawiera rozszerzony dział poświęcony pracom skazanego na cele społeczne, w tym wykonywanie
  pracy, zatrudnienie skazanego oraz sposób jego wynagradzania. Sporo uwagi Autor poświęcił rozwojowi kulturalnemu
  i edukacji skazanych, zarówno w zakładach karnych, jak i poza zakładem, a także możliwości dostępu do informacji,
  kultury i oświaty.
• Poszerzony został również komentarz dotyczący części wojskowej, odpowiedzialności żołnierzy
  oraz ich przełożonych i wykonanie kary.

Autor poświęcił dużo uwagi ustawie o wykonywaniu kary pozbawienia
wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego
(t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 142, poz. 960), w tym:

W publikacji znajdziemy również komentarz do ustawy o bezpieczeństwie
imprez masowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 611), w tym przede wszystkim do:

• praktyków prawa: adwokatów, radców prawnych, sędziów,
• dyrektorów aresztów śledczych, zakładów karnych, Centralnych Ośrodków Szkolenia Służby Więziennej,
  sądowych kuratorów zawodowych, wojskowych kuratorów społecznych, dowódców jednostek wojskowych,
• doktorantów, aplikantów zawodów prawniczych i studentów.

• ustawy z 24.5.2013 r., zmiana ma charakter porządkowy, dostosowujący do przepisów ustawy o środkach
  przymusu bezpośredniego i broni palnej; zgodnie z ustawą środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej
  używa się lub wykorzystuje się w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę, o użyciu środka przymusu
  bezpośredniego lub broni względem tymczasowo aresztowanego zawiadamia się bezzwłocznie organ, do którego
  dyspozycji pozostaje aresztowany; zmiana weszła w życie 6.6.2013 r.;
• ustawy z 27.9.2013 r., zgodnie z którą należności sądowe będą egzekwowane dopiero po zaspokojeniu
  zasądzonych roszczeń cywilnych mających na celu naprawienie szkody lub zadośćuczynienie za doznaną
  krzywdę; ponadto wprowadzono obowiązek informowania skazanego oraz tymczasowo aresztowanego
  o konsekwencjach wynikających z art. 139 § 1 KPK; zmiany te wejdą w życie 1.7.2015 r.;
• wyroku TK z 26.2.2014 r., zgodnie z którym art. 115 § 7 dotyczący opieki medycznej skazanego
  uznany został za niekonstytucyjny; przepis ten utraci moc prawną 8.3.2015 r.