Architektki PRL-u

Książka poświęcona jest polskim lewicowym intelektualistkom, polityczkom i działaczkom, które po drugiej wojnie światowej współtworzyły projekt socjalistycznej modernizacji kraju i emancypacji kobiet. Jednocześnie dotyczy ona nieobecności komunistek lub ich specyficznej obecności w historii kobiet i ruchu kobiecego w Polsce. Architektki PRL-u to książka zarazem historyczna wzbogacająca wiedzę o rzeczywistości PRL i jej współtwórczyniach, jak i teoretyczna badająca dyskursy historyczne i w pewnym sensie interwencyjna, proponująca ich zmianę. Jedną z najmocniejszych stron książki jest jej świeże spojrzenie na historię feminizmu w Polsce. Autorka komplikuje dominującą definicję feminizmu jakoby wywodzącego się przede wszystkim z zachodniego liberalizmu. Skupiając się na lewicowej tradycji feministycznej, pokazuje, że ruch kobiecy nigdy nie był jednorodny ani w Polsce, ani na świecie. prof. Małgorzata Fidelis, University of Illinois at Chicago Książka Agnieszki Mrozik wpisuje się w szerszy nurt badań nad komunizmem, który można określić mianem rewizjonistycznego, lecz wbrew krytykom bynajmniej nie apologetycznego. dr hab. Michał Kozłowski, Uniwersytet Warszawski Agnieszka Mrozik w śmiały i przekonujący sposób rewiduje dotychczasową wiedzę o komunistycznej polityce płciowej i klasowej, a także wielostronnie ukazuje rozproszone i bardzo zróżnicowane pola działalności politycznej, społecznej, kulturalnej architektek PRL-u, które nie ograniczały się do bycia widocznymi w strukturach partyjnych. dr hab. Monika Świerkosz, Uniwersytet Jagielloński Agnieszka Mrozik adiunktka w Instytucie Badań Literackich PAN, gdzie jest związana z Ośrodkiem Studiów Kulturowych i Literackich nad Komunizmem oraz Zespołem Archiwum Kobiet. Autorka książki Akuszerki transformacji. Kobiety, literatura i władza w Polsce po 1989 roku (2012). Współredagowała m.in. Reassessing Communism: Concepts, Culture, and Society in Poland, 19441989 (2021); Gender, Generations, and Communism in Central and Eastern Europe and Beyond (2020); czterdzieści i cztery. Figury literackie. Nowy kanon (2016); Encyklopedia gender (2014). Publikowała m.in. w Tekstach Drugich, Praktyce Teoretycznej, Aspasii, European Journal of Life Writing. Stypendystka Imre Kertész Kolleg w Jenie (2017), IAS CEU w Budapeszcie (2018/19) oraz Programu DAAD na Uniwersytecie w Hamburgu (2019). Badaczka dyskursów emancypacyjnych, pamięci transformacji, auto/biografii i literatury kobiet w Polsce oraz w Europie Środkowo-Wschodniej.