Opinie czytelników - Wachmistrz (2)

Wciąga od pierwszych stron. Bardzo dobry kryminał z klimatem starego Gdańska.

Wachmistrz Krzysztofa Bochusa okrzyknięto już świetnym kryminałem noir, z intrygą osnutą na tle Starego Gdańska. Przyłączam się do chóru pochwał, bo jest to powieść kryminalna retro z najwyższej półki. Jest moc, intryga, świetnie skonstruowane postacie głównych bohaterów, klimat starego Gdańska. Radcę Christiana Abella znamy z poprzednich części serii, ale ostatnia część poświęcona jest dotychczas drugoplanowemu bohaterowi ? wachmistrzowi Gustawowi Kukulce. Czas akcji osadzony jest w 1929 roku, kiedy Europa zmaga się z bezrobociem i kryzysem ekonomicznym. Wolne Miasto Gdańsk odczuło szczególnie dotkliwie regres. Mnożą się przestępstwa, bieda, bezrobocie i nędza. Na tym tle rodzą się nowe zbrodnie, nowe sposoby wyzysku. Giną dziewczyny, ładne, młode. Radca Abell prowadzi dochodzenie w sprawie zaginionych dziewcząt, a do pomocy przydzielono mu wachmistrza Kukulkę. Podczas śledztwa obydwaj wzajemnie się obserwują i poznają. Ten niedobrany z pozoru duet prowadzi śledztwo we właściwym kierunku. Jeden drugiemu nie wierzy, ale wachmistrz okazuje się idealnym bohaterem na czasy kryzysu i bezrobocia. Idealnym policjantem na szumowiny ludzkie, których rozbuchane ego wsparte stanowiskami i poparciem władz, prowadzi do bestialstwa i zbrodni. Kukulka jest autentyczny, ma charakter właściwy do czasów szerzącego się zła i rozpusty. Nie filozofuje, ale działa, by było ?o jednego skurwysyna mniej?. Jest idealny na szerzącą się zgniliznę. Bardzo ujmuje ukazanie wachmistrza jako człowieka delikatnego serca, który skrywa smutek, gorycz porażki, przeżycia osobiste i traumę doświadczeń z okopów I wojny. Życie nauczyło go prostych zasad: Idź do przodu, torując sobie drogę pięściami. Odpowiadaj na każdy cios, nigdy nie nadstawiaj drugiego policzka (?) Zawsze spłacaj swoje długi. Męskie braterstwo to jedyna rzecz, w którą warto wierzyć (?) Tego nauczył się w okopach. Jeśli lojalność do to bólu. Zaufanie do towarzyszy broni. Pierwsze śledztwo połączyło Abella i Kukulkę na tych zasadach ? lojalności i zaufania. Powieść czyta się wspaniale, nie ma zbędnych słów i scen. Akcja toczy się w szybkim tempie, bez dłużyzn. Wachmistrz jest świetnie napisany i Autorowi należą się słusznie wielkie brawa.