Na wschód do Tatarii. Podróże po Bałkanach, Bliskim Wschodzie i Kaukazie

Ta książka jest jak pociąg do innego świata.

W szczytowym okresie, Imperium Osmańskie rozciągało się od Węgier, Zatoki Adeńskiej, aż do Morza Kaspijskiego. Na wschód od Tatarii zabiera czytelnika w pasjonującą podróż do serca tego niezwykłego regionu, w podróż przez ziemię i historię. Siedem lat temu Robert Kaplan opublikował książkę na temat mało znanych zakątków Europy Wschodniej, o których zapewne wielu Amerykanów nie słyszało. Ta książka o nazwie Bałkańskie upiory, stała się klasykiem literatury podróżniczej. Na wschód od Tatarii poniekąd stanowi jej kontynuację. Autor prowadzi nas przez Turcję, Żyzny Półksiężyc, bogate w ropę tereny Kaukazu i Azji Środkowej, strategiczną ważną linię między wschodem i zachodem. Przytaczając dramatyczne historie pamiętnych wydarzeń teraźniejszości i przeszłości, Kaplan naświetla tragiczne losy ziem, po których podróżuje. Słynne ruiny w Syrii, targ w Libanie, wojskowe posterunki w Turcji i Izraelu, Baku, stolica biznesu i ropy, pustynie Turkmenistanu i wiele innych. Zapowiada się niezapomniana wyprawa.

(…) Miałem zamiar przejechać przez kraje, które nazwałem Nowym Bliskim Wschodem – część Eurazji leżącą na wschód od Unii Europejskiej i granic niedawno rozszerzonego NATO, na zachód od Chin i na południe od Rosji. To niestabilny region, w którym nakładają się na siebie bizantyjskie, perskie i tureckie tradycje kulturowe. Na jego obszarze znajduje się siedemdziesiąt procent światowych złóż ropy naftowej i ponad czterdzieści procent gazu ziemnego. Tak jak monarchia austro-węgierska była w XIX wieku „sejsmografem Europy”, tak też Nowy Bliski Wschód – rozciągający się od Bałkanów na wschód do „Tatarii” – może stać się sejsmografem polityki światowej i areną bezwzględnej walki o zasoby naturalne w XXI stuleciu. Dlatego też Centralne Dowództwo wojsk amerykańskich, odpowiedzialne za bezpieczeństwo na Bliskim Wschodzie i bardziej niż jakakolwiek inna jednostka przypominające kolonialne siły ekspedycyjne, ostatnio rozciągnęło swe działania na tereny byłego sowieckiego Kaukazu oraz Azję Środkową. Postanowiłem udać się z Węgier na południowy wschód przez Rumunię i Bułgarię do Turcji, a potem na południe, przez Syrię, Liban i Jordanię, do Izraela. Po powrocie z Izraela do Turcji planowałem wyruszyć na wschód przez Anatolię i Kaukaz do Azji Środkowej (…)

Fragment książki