Wybrana

Czarująca historia przeciętnej dziewczyny, która okazała się niezwykła

Gdzieś w alternatywnej rzeczywistości przypominającej Europę Środkową żyje siedemnastoletnia Agnieszka. Dziewczyna kocha swój dom w dolinie, swoją cichą wioskę położoną na peryferiach królestwa Polnii, niedaleko granicy z sąsiednią Rusją, rodzinę i ukochaną przyjaciółkę Kasię. Uwielbia okoliczne lasy i lśniącą błękitną rzekę. Niestety, w pobliżu rozpościera się także złowrogi i tajemniczy Bór, pełen złych mocy i drapieżnych stworów. Mieszkańcy drżą przed tym co kryją stare knieje i mają nadzieje, że mieszkający na uboczu czarodziej zwany Smokiem zdoła utrzymać czające się zło z dala od nich. Jednak cena za te usługi jest wysoka. Co jakiś czas mężczyzna wybiera sobie jedną z dziewcząt z wioski i na dekadę zamyka ją w swoje wieży, by mu usługiwała. Gdy zbliża się kolejny czas wyboru, Agnieszka jest przekonana, że tym razem padnie na Kasię, najładniejszą i najzdolniejszą z dziewczyn. Jest bardzo zdziwiona, gdy czarodziej podejmuje zupełnie inną decyzję…

(…) Nasz Smok nie pożera dziewcząt, które zabiera, nieważne, jakie historie opowiadają poza naszą doliną. Słyszymy je czasem od przejeżdżających tędy podróżnych. Mówią o tym tak, jakbyśmy składali ofiary z ludzi, a on był prawdziwym smokiem. Oczywiście to nieprawda: może sobie być nieśmiertelnym czarodziejem, ale nadal jest człowiekiem i nasi ojcowie skrzyknęliby się i zabili go, gdyby chciał co dziesięć lat zjadać jedną z nas. On broni nas przed Borem, a my jesteśmy mu wdzięczni, ale nie do tego stopnia.

Wcale ich nie pożera; tylko tak się mówi. Zabiera dziewczynę do swojej wieży, a po dziesięciu latach ją wypuszcza, choć już jako inną osobę. Ma ona wtedy zbyt ładne stroje, mówi jak dwórka i skoro przez dziesięć lat mieszkała sama z mężczyzną, oczywiście jej reputacja jest zszargana, chociaż dziewczęta twierdzą, że on nigdy żadnej nie tknął. A co innego mają mówić? I to nie jest w tym najgorsze – w końcu Smok daje każdej sakiewkę srebra za usługi, kiedy ją wypuszcza, więc każdy byłby szczęśliwy, gdyby mógł się z taką ożenić, ze zszarganą reputacją czy nie.

Jednak one nie chcą za nikogo wychodzić. Wcale nie chcą tutaj zostać (…)

                                                                                                    Fragment książki