Pieniądz

„Pieniądz” Emila Zolii to osiemnasta powieść, która ukazała się w cyklu Rougon-Macquartowie opowiadająca dzieje członków rodziny Rougon-Macquartów w połowie XIX wieku. Cykl Zoli miał pokazać różne aspekty funkcjonowania francuskiego społeczeństwa w czasie II Republiki Francuskiej. „Pieniądz” dotyczy funkcjonowania giełdy oraz tego, w jaki sposób spekulacja rozpalała umysły zwykłych Francuzów, którzy chcieli szybko się wzbogacić.

Choć większość bohaterów powieści jest fikcyjna, to pewne osoby oraz historie nawiązują do faktycznych wydarzeń, które miały miejsce na giełdzie paryskiej. „Pieniądz” to świetna powieść o ludzkich namiętnościach.

Nowe polskie wydanie powieści bazuje na tłumaczeniu profesor Haliny Suwały z 1962 roku, zostało jednak zredagowane i dostosowane do obecnie obowiązujących zasad języka polskiego.

Wydanie zawiera komentarz Grzegorza Zalewskiego - inwestora i eksperta rynków finansowych, który wyjaśnia, jak niewiele zmieniło się od czasów napoleońskich, jeśli chodzi o zachowania i motywacje inwestorów giełdowych.

**

Z posłowia Grzegorza Zalewskiego:

Wystarczy przez jakiś czas pobyć w towarzystwie inwestorów giełdowych, posłuchać wypowiedzi analityków lub komentatorów, poczytać wypowiedzi spekulantów na forach i w mediach społecznościowych, by przekonać się, że Zola w genialny sposób uchwycił naturę ludzi próbujących swoich sił na rynkach finansowych. Postaci ukazane w Pieniądzu to nie są spekulanci i inwestorzy ze świata, który przeminął, lecz postaci uniwersalne i ponadczasowe. Gdy ludzie zmagają się z namiętnościami, jakie rodzi gra giełdowa, zachowują się niemal identycznie bez względu na to, czy są arystokratami w cylindrach na giełdzie paryskiej, inwestorami w salach dogrywek na warszawskiej giełdzie w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, czy też spekulantami grającymi dziś za pośrednictwem smartfonów i komputerów na rynkach kryptowalut i foreksie.