Jeszcze dzień życia

Otwieram oczy i czuję otaczający mnie upał biorę książkę leżącą obok mnie - za chwilę wyruszam z Cesarzem reportażu na kolejną wyprawę o której zawsze marzyłem czytając Heban i inne Jego książki. Otwieram książkę i zaczynam czytać Jeszcze dzień życia. Przypominam sobie słowa z pierwszej przeczytanej Jego książki szukaj ochrony cienia w otaczającym skwarze (słowa wielowymiarowe do wykorzystania w każdej dziedzinie życia!). Ruszamy w świat inny niż mój codzienny, z jednej strony bieda, głód, oczekiwanie na ratunek, beznadzieja wojny z drugiej ta umiejętność cieszenia się z rzeczy małych (jakże u nas zapomniana), kultywowanie tradycji, bycie razem. Czytając Kapuścińskiego i Jego opowieści o miejscach w których był, kogo spotkał czuję jakbym słuchał tych spotykanych ludzi z którymi On rozmawiał i co ważniejsze, mam poczucie, że oni chcą z nami rozmawiać, a nie uciekać w pędzie za utraconym czasem. Rozmawiać o swoich historiach, codziennym życiu, troskach ale także (i przede wszystkim) radościach istnienia w świecie pełnym zagrożeń i beznadziei (upadek, wojna domowa). Na szczęście na stronach książek Cesarza reportażu pojawiają się również opowieści o ludziach, którzy potrafią i chcą (a to znaczy mogą) dać innym więcej, stworzyć tutaj namiastkę szczęścia poświęcić się dając siebie i tworząc miejsca które odmieniają życie innych. Kontynent na którym toczy się akcja opisana w Jeszcze dzień życia (ale także w innych książkach autora) jest pełen historii wzlotów i upadków, wielu wojen, głodu i braku reakcji pozostałego Świata - obojętności. Ale jednocześnie jest w przekazie m. in. Ryszarda Kapuścińskiego piękny, pełen nadziei (mimo wszystko) na lepsze jutro. Ryszard Kapuściński wielokrotnie powtarzał, że gdy tutaj jest to zyskuje umiejętność cieszenia się każdym dniem. Celem samym w sobie jest chęć pokazania innym jak niesamowity jest to kontynent i ludzie tutaj mieszkający, ale również ma stanowić punkt zaczepny do zastanowienia się nad jego losem. Książka opisuje wojnę jak każda bez sensu ale dodatkowo wywołaną brakiem zrozumienia tego co się dzieje i jaka otwiera się szansa na lepsze jutro dla kraju od setek lat będącego pod jarzmem innych. Opis upadku miasta - Luandy jest obrazem pełnym beznadziei i niemożności pozostania tam gdzie się chce w związku z okolicznościami na które nie ma się wpływu. Na tle wojny nie rodzi się solidarność, wspólnota, a pojawiają się (nadal są) różnice między bogatymi, a biedotą, opisane jako obraz miasta ze skrzyń tak różnych i wyglądających jak pałace zrobionych przez najętych mistrzów stolarski po jednej stronie i tych wyglądających jak slumsy z drugiej. I przywiązanie do rzeczy materialnych, które każdy chce mieć ze sobą bez względu na okoliczności. A jednocześnie obraz przedstawiony jako zderzenie nieuniknionego bez względu na zasobność i majątek. Drugi obraz przywiązania do materii - to chęć zabrania ze sobą rzeczy które będą przydatne i dadzą szansę na dobre otwarcie w nowym miejscu (za takie uchodzi złoto, biżuteria w tym zegarki dobre ubranie). Wybory stawiane przed bohaterami (zwykłymi śmiertelnikami) książki ? w tym dzieciakiem który walczy aby móc się uczyć. Dla mnie, jako wielbiciela książek, najbardziej obrazowy fragment to opis księgarni pełnych dzieł literackich pozostawionych bo są bezwartościowe i ciężkie (wagowo). Ten fragment pokazuje ze w chwili zagrożenia wielu z nas zapomina o wartościach ulotnych przedkładając nad nie wartości materialne! Ale zapomina o tym ze gdy wszystko Ci odbiorą pozostaje ta nie ulotność którą masz w sobie poprzez poznawanie świata i doświadczenie w dużej mierze zdobywane dzięki literaturze. Bardzo podoba mi się w tym kontekście spostrzeżenie autora ?(...) stosy arcydzieł przemieszane z literatura najbardziej podrzędna - nikogo nie interesuje. Ci którzy parają się piórem, mogą tu odebrać ważna lekcje skromności? - jakże celne. Książka pełna jest fragmentów, które można przywoływać ale? najlepiej będzie jak każdy wyłowi z niej (i innych książek Ryszarda Kapuścińskiego) to co dla niego stanowi najbardziej obrazowy fragment świata przybliżanego przez autora. Warto zagłębić się w taką literaturę! #9UrodzinyEbookpointKonkurs