Opuszczone miasto. Tom 2

W świecie pozbawionym sensu istnienia

Do końca świata pozostało 77 dni. Niebawem w naszą planetę uderzy asteroida. Ziemia przestała być przyjaznym miejscem. Kurczą się zapasy żywności, mnożą włamania i morderstwa. Naciągacze oferują ocalenie. Okręty z imigrantami szukającymi ratunku w bezpieczniejszej części świata są bezlitośnie zatapiane. Ludzie strzelają do siebie, by zdobyć butelkę wody. W takiej atmosferze rozgrywają się dalsze losy byłego detektywa Henry’ego Palace’a. Jego życie toczy się bez wyraźnego celu, aż do momentu, gdy zgłasza się do niego pewna znajoma i prosi go o pomoc w odnalezieniu zaginionego męża. Czy w świecie, w którym ludzie codziennie popełniają samobójstwo, giną z rąk młodocianych band lub znikają, by spełnić marzenia, poszukiwanie zaginionego trzydziestolatka ma sens?

(…) Przepraszam – dodaje, smarka raz jeszcze, potem bierze się w garść, siada prościej, nabiera tchu. – Ale przecież ty, Henry, jesteś policjantem.

– Byłem.

– No tak. Byłeś. Ale wiesz, czy…

Nie może dokończyć, nie musi jednak. Wiem, o co chce zapytać, ponieważ te słowa wiszą pomiędzy nami już od jakiegoś czasu: „Czy możesz coś w tej sprawie zrobić?”. Ja, rzecz jasna, bardzo chcę jej pomóc, lecz szczerze mówiąc, nie mam pojęcia jak. Trudno mi… nie, raczej nie umiem znaleźć słów, by to wyrazić. Od godziny siedzę więc i słucham, zapisując ważniejsze szczegóły i informacje w swoim cienkim niebieskim brulionie. Zaginiony mąż Marthy nazywa się Brett Cavatone; lat trzydzieści trzy, ostatni raz widziany w restauracji o nazwie Rocky’s Rock’ n’ Bowl przy Old Loudon Road, koło centrum handlowego Steeplegate. To knajpa jej ojca, wyjaśnia Martha, przyjazna rodzinnej rozrywce pizzerio-kręgielnia, nadal otwarta pomimo kryzysu, aczkolwiek z dramatycznie skróconym menu. Brett pracował tam przez ostatnie dwa lata jako prawa ręka jej ojca. Poprzedniego dnia rano mniej więcej za piętnaście dziewiąta wyszedł coś załatwić i już nie wrócił (…)

Fragment książki