Stasi i dziecko

Stasi i dziecko to intrygujący kryminał, autorstwa Davida Young’a którego akcja odbywa się w roku 1975. Przy Murze Berlińskim znaleziono zwłoki młodej dziewczyny. Na miejsce przyjeżdżają porucznik Karin Müller i jej zastępca Werner Tilsner. Zjawia się także oficer Stasi. Informuje, że dziewczyna została zastrzelona podczas ucieczki na Zachód. Jednak coś nie daje mu spokoju. Drążąc sprawę zdaje sobie sprawę, że dziewczyna uciekała, to prawda, ale na Wschód… Ten przypadek jest zupełnie inny niż te, z którymi do tej pory się zetknął. Kim była? Dlaczego miejsce zbrodni przypomina upozorowaną scenę? Dlaczego Stasi tak bardzo stara się zniechęcić Müller do zadawania pytań? Z jakiego powodu śledztwo prowadzi ją niebezpiecznie blisko własnego domu? Sprawę zaczyna badać mająca głębokie poczucie sprawiedliwości porucznik Müller. Stasi zleca jej śledztwo, ale również nakłada ograniczenia. Książka opowiada o rzeczywistości, w której niemal każdy jest donosicielem, w którym nikomu nie można ufać i w którym najmniejszy błąd lub niewłaściwy żart mogą skończyć się bolesnym upadkiem. A najczęściej śmiercią.

(…) Akcja tej powieści rozgrywa się w komunistycznych Niemczech Wschodnich – kraju zwanym oficjalnie Niemiecką Republiką Demokratyczną (NRD), po niemiecku Deutsche Demokratische Republik (DDR) – w połowie lat siedemdziesiątych XX wieku. W tym czasie NRD charakteryzowała się jednym z najwyższych standardów życia w całym bloku wschodnim. Stolica kraju, Berlin, była oddzielona od zachodniej części miasta murem, zwanym w ówczesnej propagandzie Antyfaszystowską Barierą Ochronną. Niewiele osób przewidywało wtedy, że w 1989 roku nastąpią gorące dni, które doprowadzą do zburzenia muru.
NRD mocno kojarzyła się z budzącym strach Ministerstwem Bezpieczeństwa Państwowego, powszechnie znanym jako Stasi. Chociaż wszyscy wiedzieli o istnieniu Stasi – i o siatce jej zakamuflowanych agentów – pokrętne metody działania tej służby oraz ogromna liczba osób, które dla niej pracowały, zostały ujawnione dopiero po 1989 roku.
Śledztwa kryminalne należały zwykle do Milicji Ludowej (Volkspolizei, Vopo), a w szczególności do jej wydziału kryminalnego (Kriminalpolizei, Kripo). Jednak gdy sprawa dotyczyła kręgów politycznych, przejmowała ją Stasi, która miała własny departament kryminalny, własnych śledczych itp. Bardzo rzadko Stasi współpracowała ze śledczymi Kripo – jak jest to opisane w tej książce – jednak na wyższym szczeblu istniały pewne powiązania. Poza tym wielu pracowników Kripo było także informatorami Stasi. Milicja ludowa była takim samym organem państwowym jak Stasi, a milicyjny areszt śledczy Komendy Głównej przy Keibelstrasse w Berlinie, niedaleko Alexanderplatz, był tak samo znienawidzonym miejscem, jak areszty należące do Stasi, na przykład ten w jej kwaterze głównej przy ulicy Hohenschönhausen (…)