Problemy mediów i komunikacji społecznej - uwarunkowania polskie i ukraińskie

 Tytuł monografii naukowej: Problemy mediów i komunikacji społecznej – uwarunkowania polskie i ukraińskie 

Redakcja: Sławomir Gawroński, Iwona Leonowicz-Bukała
Autorzy: Łukasz Błąd, Krzysztof Gajdka, Sławomir Gawroński, Tomasz Goban-Klas, Olga Kurek-Ochmańska, Iwona Leonowicz-Bukała, Anna Martens, Jakub Ochnio, Wojciech Pelczar,Paweł Przywara, Barbara Przywara, Zofia Sawicka, Monika Struck-Peregończyk, Marcin Szewczyk, Maciej Ulita, Rafał Polak, Josyp Łoś, Оксана Гоцур, Марія Ріпей, Мирослава Рудик, Елеонора Шестакова, Inessa Tkachenko, Мар’ян Житарюк, Христина Давидчак, Оксана Лободяк, Юрій Мельник, Андрій Мельник, Оксана Лазарчук
Recenzent naukowy: Prof. nadzw. dr hab. Wojciech Pelczar, Prof. nadzw. dr hab. Krzysztof Gajdka, Prof. nadzw. dr hab. Stanisław Ślusarczyk, Prof. dr hab. Josyf Los, Ks. dr hab. Michał Drożdż prof. UPJPII, Prof. dr hab. Iwona Hofman, Prof. dr hab. Jerzy Olędzki, Prof. nadzw. dr hab. Katarzyna Pokorna-Ignatowicz 

Komitet Naukowy: Prof. UG dr hab. Sylwia Pangsy-Kania, Prof. dr hab. Włodzimierz Szpringer, Prof. zw. dr hab. Jerzy Kisielnicki, Prof. UW dr hab. Grzegorz Karasiewicz, Prof. UZ dr hab. Arkadiusz Świadek  

Wydawcy:  Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie  

Naukowe Wydawnictwo IVG Szczecin  

Miejsce i data wydania: Szczecin 2015  

Ilość stron 386 
Publikacja została dofinansowana ze środków MNiSW na utrzymanie potencjału badawczego Wydziału 
Administracji i Nauk Społecznych Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie

Wstęp

Historia współpracy Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie z Ukrainą sięga już kilkunastu lat. Dziś trudno odtworzyć ją w szczegółach – pamięć ludzi, którzy ją inicjowali nie jest niezawodna – ale faktem jest, że pierwsza umowa jaką rzeszowska uczelnia podpisała z ukraińską szkołą wyższą datowana jest na rok 1998. Najbardziej widocznym przejawem transgranicznej współpracy WSIiZ z Ukrainą są ukraińscy studenci, którzy z roku na rok coraz liczniej przybywają na studia do stolicy Podkarpacia. WSIiZ należy do nielicznego grona uczelni o klasie międzynarodowej. Studiuje tu ok. 10% wszystkich studentów zagranicznych kształcących się w Polsce (stan na 2015 r.), m.in. z Iranu, Chin, Indii, Nigerii, Bangladeszu, Malezji, Ukrainy. Ci ostatni stali się w ostatnich latach dominującą wśród studentów obcokrajowców większością, na stałe wpisując się w wielokulturowy, wielonarodowy pejzaż podkarpackiej uczelni. Na niektórych kierunkach studiów Ukraińcy stanowią większość, dzielnie walcząc o jak najlepsze wykorzystanie czasu, jaki dany im jest w Polsce. Uczą się języka, zdobywają nagrody, dzia- łają w studenckich mediach (gdzie tworzą etniczną redakcję), każdego roku organizują też Dzień Kultury Ukraińskiej dla polskich kolegów, uwrażliwiając ich na piękno swych ojczystych zwyczajów i sztuki. Walczą przy tym z wieloma biurokratycznymi przeszkodami, problemami na granicy, kolejkami po wizę, kłopotami polityczno-gospodarczymi w swoim kraju, które sprawiają, że studia w Polsce stają się dla młodych Ukraińców coraz bardziej kosztowne i wymagają coraz więcej wyrzeczeń. Co ciekawe, choć myśl o pozostaniu na rynku pracy Unii Europejskiej jest kusząca, zaskakująco wielu młodych Ukraińców studiujących w WSIiZ deklaruje, że po zakończeniu kształcenia chce wrócić do swojej ojczyzny, aby tam budować jej potencjał. To przyszła elita intelektualna kraju, o którego dalszych losach dziś trudno powiedzieć cokolwiek pewnego. Najlepsi absolwenci uczelni, wybijający się na swoich kierunkach studiów, często zostają z WSIiZ na dłużej, podejmując zatrudnienie jako pracownicy naukowi, naukowo-dydaktyczni i administracyjni. Często to oni stają się inspiratorami i liderami inicjatyw związnych z Ukrainą, zarówno badawczych, jak i dydaktycznych. Tematyką Ukrainy udaje się im zainteresować współpracowników oraz instytucje finansujące naukę, badania i rozwój, a także lokalne media, które zaczęły traktować ich – może z braku formalnego odpowiednika – nieco jako ambasadorów Ukrainy na Podkarpaciu. Przyczyn współpracy polsko-ukraińskiej w WSIiZ jest oczywiście więcej, niektóre są bardzo prozaiczne. Sama lokalizacja uczelni w regionie przygranicznym niejako determinuje poszukiwanie partnerów po wschodniej stronie granicy. Także ze strony ukraińskiej widoczne było przez minione lata, a teraz jeszcze bardziej, silne dążenie do nawiązywania kooperacji z polskimi instytucjami na różnych polach oraz wymiany dobrych praktyk w szerokim rozumieniu tego słowa. Owocami wspólnych starań stały się więc m.in. liczne debaty, spotkania i konferencje organizowane pod patronatem Regionalego Ośrodka Debaty Międzynarodowej przy WSIiZ oraz jednostek naukowo-badawczych uczelni. Oprócz doraźnych inicjatyw, projektów finansowanych ze źródeł wewnętrznych czy zewnętrznych i innych sformalizowanych inicjatyw, dla WSIiZ istotną częścią ponadgranicznej współpracy z Ukrainą jest współpraca naukowobadawcza, zarówno w formie wspólnych, często nieformalnych kontaktów badawczych, jak i podejmowania przez badaczy z WSIiZ tematyki ukraińskiej, a przez badaczy ukraińskich z uczelnią współpracujących – tematyki polskiej. Prezentowana publikacja jest efektem współpracy medioznawców, kulturoznawców i politologów reprezentujących Wyższą Szkołę Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie oraz Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki. Zawarte w niej artykuły odnoszą się do pojemnej znaczeniowo komunikacji społecznej, stanowią bowiem efekt zainteresowań badaczy związanych z naukami o mediach, aktywnych dydaktycznie na dziennikarskich kierunkach studiów. Podobnie jak interdyscyplinarny charakter mają nauki o mediach, równie zróżnicowane jest spektrum tematyczne tekstów zawartych w niniejszej publikacji. Ich tematyka dotyczy bowiem zarówno różnorodnych aspektów dziennikarstwa, współczesnych problemów mediów masowych, jak również komunikowania wizualnego, komunikowania marketingowego czy też komunikowania międzykulturowego. Naszą intencją jest, by niniejsza publikacja przyczyniła się do popularyzacji reprezentowanych perspektyw badawczych, a jednocześnie stała się inspiracją do dalszych wspólnych projektów naukowych.